Przejdź do zawartości

Stanisław Mauersberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Mauersberg
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1924
Godziembów

Data śmierci

16 sierpnia 2012

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia oświaty
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

21 lutego 1967

Habilitacja

11 czerwca 1974

Profesura

19 lutego 1981

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Zakład Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie

Grób Stanisława Mauersberga na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Mauersberg (ur. 26 lipca 1924 w Godziembowie, pow. lubartowski, zm. 16 sierpnia 2012[1]) – historyk oświaty i wychowania, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1959 ukończył na Uniwersytecie Warszawskim studia w zakresie filologii polskiej. 21 lutego 1967 obronił w Uniwersytecie Warszawskim pracę doktorską Szkolnictwo powszechne dla mniejszości narodowych w Polsce w latach 1918–1939. W 1969 po likwidacji Pracowni Ustroju i Organizacji Oświaty w Polskiej Akademii Nauk kierowanej przez prof. Mariana Falskiego przeniósł się do Pracowni Dziejów Oświaty, a następnie Zakładu Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN. Habilitował się 11 czerwca 1974 na podstawie rozprawy Reforma szkolnictwa w Polsce w latach 1944–1948. Tytuł profesorski otrzymał 19 lutego 1981 roku. Od 1977 do 1984 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN (obecnie Instytut Historii Nauki PAN). W późniejszym okresie pracował w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.

Specjalizował się w problematyce historii oświaty i wychowania, zwłaszcza XX stulecia, w tym w zagadnieniach myśli pedagogicznej, oświaty dorosłych, edukacji mniejszości narodowych, problematyce prawnej szkolnictwa oraz wpływach ideologii i polityki na oświatę. Jest autorem części ogólnej, obejmującej lata 1939–1952, w tomie piątym syntezy Historii nauki polskiej pod red. Bogdana Suchodolskiego.

Do 1981 roku był członkiem PZPR[2].

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 253-2-20)[3]

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • 2005: Szkolnictwo polskie po drugiej wojnie światowej (1944–1956),
  • 2003: Indoktrynacja młodzieży szkolnej w Polsce w latach 1945–1956, współautor: Elwira J. Kryńska,
  • 2000: Oświata polska 1944-1956: wybór źródeł. Lata 1949–1956, wybór: Stanisław Mauersberg i Marian Walczak,
  • 1999: Oświata polska 1944-1956: wybór źródeł. Lata 1944–1948, wybór: Stanisław Mauersberg i Marian Walczak,
  • 1996: Na przełomie: antologia relacji nauczycieli i uczniów z lat 1944–1956, wybór i oprac. Stanisław Mauersberg, Marian Walczak,
  • 1991: Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego w latach 1944–1948,
  • 1990: Dzieje szkolnictwa i pedagogiki specjalnej, pod red. Stanisława Mauersberga,
  • 1988: Komu służyła szkoła w Drugiej Rzeczypospolitej : społeczne uwarunkowania dostępu do oświaty,
  • 1974: Reforma szkolnictwa w Polsce w latach 1944–1948,
  • 1972: Wybrane zagadnienia z dziejów oświaty dorosłych,
  • 1970: Towarzystwo Wiedzy Powszechnej wczoraj i dziś: w 20-lecie działalności, red. Stanisław Mauersberg,
  • 1968: Szkolnictwo powszechne dla mniejszości narodowych w Polsce w latach 1918–1939.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Mauersberg, Warszawa, 18.08.2012 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  2. Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL, materiały Służby Bezpieczeństwa (1967-1987), wybór, wstęp i opracowanie: Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, t. I, Warszawa 2009, s. 329-330.
  3. Cmentarz Stare Powązki: LUDWIK SIERAKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]