Stanisław Petkiewicz
Stanisław Petkiewicz w barwach Warszawianki (1928) | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1908 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 grudnia 1960 | ||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||
Klub | |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
Stanisław Petkiewicz (łot. Staņislavs Petkēvičs; ur. 7 listopada 1908 w Rydze, zm. 29 grudnia 1960 w Buenos Aires) − łotewski i polski lekkoatleta, biegacz długodystansowy i trener.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W barwach Łotwy wywalczył 7. miejsce w biegu na 5000 metrów i 15. miejsce w biegu na 10 000 metrów podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie (1928). Od 1929 reprezentował Polskę. Był zawodnikiem Warszawianki i rywalem Janusza Kusocińskiego.
3-krotny mistrz Polski, 13-krotny rekordzista Polski w biegach na 1500 m, 2000 m, 3000 m, 5000 m, 10 000 m i w sztafecie 800-200-400-200 m. W 1929 jako jeden z niewielu biegaczy pokonał w zawodach słynnego Fina Paavo Nurmiego. Głównie ten wyczyn zadecydował o przyznaniu Petkiewiczowi Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej[1] i o jego zwycięstwie w Plebiscycie Przeglądu Sportowego za 1929 (w 1930 był w Plebiscycie czwarty). W 1932 został zawieszony w prawach amatora, potem dożywotnio zdyskwalifikowany[2].
W latach 1934–1939 był trenerem państwowym polskich średnio- i długodystansowców, autorem podręczników szkoleniowych z zakresu lekkoatletyki. W 1938 roku ukończył Centralny Instytut Wychowania Fizycznego w Warszawie.
W 1939 wyjechał na stałe do Argentyny, pracował tam jako nauczyciel wf. W 1945 założył w Buenos Aires Instituto de Cúltura Física. Zginął zastrzelony przez robotnika zwolnionego z pracy w tym instytucie.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi po raz pierwszy (19 marca 1931)[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi po raz drugi (8 lipca 1938)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mała encyklopedia sport. T. 2. Warszawa: Sport i Turystyka, 1987, s. 604. ISBN 83-217-2564-3.
- ↑ Krzysztof Kraśnicki, Zapomniana legenda:Stanisław Petkiewicz. W: Dobry znak
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 154, poz. 277 „za zasługi na polu rozwoju i propagandy sportu polskiego”.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie olimpiade.lv. olimpiade.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-23)]. (łot.).
- Profil na stronie Sports Reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-12)]. (ang.).
- Laureaci Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej (II Rzeczpospolita)
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1928
- Lekkoatleci polskiego pochodzenia
- Lekkoatleci Warszawianki
- Ludzie urodzeni w Rydze
- Łotewscy długodystansowcy
- Łotewscy olimpijczycy
- Odznaczeni dwukrotnie Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Ofiary zabójstw w Argentynie
- Polacy na Łotwie
- Polscy długodystansowcy
- Polscy średniodystansowcy
- Polscy trenerzy lekkoatletyczni
- Sportowcy Roku Przeglądu Sportowego
- Urodzeni w 1908
- Zmarli w 1960