Stefan Cichy
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1939 | ||
| Biskup diecezjalny legnicki | |||
| Okres sprawowania |
2005–2014 | ||
| Biskup pomocniczy katowicki | |||
| Okres sprawowania |
1998–2005 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
23 czerwca 1963 | ||
| Nominacja biskupia |
26 sierpnia 1998 | ||
| Sakra biskupia |
12 września 1998 | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
| Data konsekracji |
12 września 1998 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Katowice | ||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Stefan Cichy (ur. 30 marca 1939 w Przyszowicach) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach w latach 1980–1992, biskup pomocniczy katowicki w latach 1998–2005, biskup diecezjalny legnicki w latach 2005–2014, od 2014 biskup senior diecezji legnickiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 30 marca 1939 w Przyszowicach[1]. W latach 1957–1963 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie[1][2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 23 czerwca 1963 biskup koadiutor katowicki Herbert Bednorz[3]. W latach 1967–1971 odbył studia na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, gdzie uzyskał licencjat[1][2]. Następnie w latach 1971–1974 studiował na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wiedeńskiego, które ukończył ze stopniem doktora teologii w zakresie liturgiki[1].
W latach 1963–1968 pracował jako wikariusz w parafii św. Szczepana w Katowicach, a w latach 1968–1971 w parafii katedralnej w Katowicach. Od 1971 do 1975 udzielał pomocy duszpasterskiej w kościele św. Gertrudy w Wiedniu. W 1975 był wikariuszem parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. W latach 1985–1994 pełnił funkcję przewodniczącego Diecezjalnej Komisji Liturgicznej w Katowicach, a w latach 1992–1998 ojca duchownego kapłanów archidiecezji katowickiej. 11 czerwca 1998 został mianowany wikariuszem generalnym archidiecezji[1]. Należał do rady duszpasterskiej i kolegium konsultorów. W latach 1988–1991 był przewodniczącym komisji duchowieństwa i osób życia konsekrowanego II Synodu Plenarnego[2]. W 1985 został współpracownikiem tygodnika „Gość Niedzielny”[1]. W 1985 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości, a w 1992 protonotariusza apostolskiego supra numerum[2].
W 1975 został wykładowcą liturgiki w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, które w 1980 zostało przeniesione do Katowic. W latach 1977–1978 sprawował urząd wicerektora, w latach 1978–1980 pełnił obowiązki rektora tego seminarium, a od 1980 do 1992 był jego rektorem. W 1995 objął funkcję redaktora naczelnego „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”[1].
26 sierpnia 1998 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji katowickiej i biskupem tytularnym Bonusty[2]. Święcenia biskupie otrzymał 12 września 1998 w archikatedrze katowickiej[1]. Udzielił mu ich arcybiskup metropolita katowicki Damian Zimoń w asyście biskupów pochodzących ze Śląska: arcybiskupa metropolity białostockiego Stanisława Szymeckiego i biskupa diecezjalnego tarnowskiego Wiktora Skworca[3][4]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Per Crucem ad Lucem” (Przez Krzyż do Światła)[1].
Decyzją papieża Jana Pawła II 19 marca 2005 został przeniesiony na urząd biskupa diecezjalnego diecezji legnickiej[5][6]. Ingres do katedry legnickiej, w trakcie którego kanonicznie objął diecezję, odbył 30 kwietnia 2005[7]. W 2007 zainaugurował I Synod Diecezji Legnickiej[8]. 16 kwietnia 2014 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa diecezjalnego diecezji legnickiej[9][10]. Do czasu objęcia urzędu przez jego następcę Zbigniewa Kiernikowskiego papież zlecił mu pełnienie funkcji administratora apostolskiego diecezji[11].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski w 1999 został członkiem Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, której przewodniczył przez dwie kadencje w latach 2001–2011[1][8]. W 2000 został redaktorem naczelnym wydawanego przez nią biuletynu „Anamnesis”[1]
W 2009 konsekrował biskupa pomocniczego legnickiego Marka Mendyka. Był współkonsekratorem podczas sakr biskupów pomocniczych katowickich: Józefa Kupnego (2006), Marka Szkudły (2015) i Adama Wodarczyka (2015)[3].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Autor licznych publikacji, m.in. Przybądź Duchu Święty. Nabożeństwa na Rok Ducha Świętego (Katowice 1998) i Uczestnicy czy niemi świadkowie (Kielce 2005). Publikował artykuły w dziełach zbiorowych i czasopismach: „Collectanea Theologica”, „Liturgia sacra”, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne”[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Otrzymał tytuł honorowego obywatela: Jeleniej Góry (2008)[12], Legnicy (2009)[8] oraz gminy Legnickie Pole (2014)[13]. W 2014 został wyróżniony medalem Zasłużony dla Gminy Legnickie Pole[13].
W 2013 został odznaczony Brązową Odznaką „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”[14]. W 2004 otrzymał tytuł honorowego dyrektora generalnego górnictwa[15].
W 2016 został uhonorowany Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia ufundowaną przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Nota biograficzna Stefana Cichego na stronie diecezji legnickiej. diecezja.legnica.pl. [dostęp 2017-09-30].
- ↑ a b c d e Nomina di Ausiliare dell′Arcidiocesi di Katowice (Polonia). press.catholica.va (arch.), 1998-08-26. [dostęp 2014-04-17]. (wł.).
- ↑ a b c Stefan Cichy. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-01-06]. (ang.).
- ↑ Nowy biskup legnicki Stefan Cichy (sylwetka). ekai.pl (arch.), 2005-03-19. [dostęp 2018-12-16].
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Legnica (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2005-03-19. [dostęp 2014-04-17]. (wł.).
- ↑ Bp Cichy nowym biskupem legnickim. ekai.pl (arch.), 2005-03-19. [dostęp 2018-12-16].
- ↑ P. Nowosielski. Ingres biskupa legnickiego Stefana Cichego. „Niedziela”. 20/2005. ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-08-09].
- ↑ a b c Nota biograficzna Stefana Cichego na stronie miasta Legnicy. portal.legnica.eu. [dostęp 2013-08-09].
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Legnica (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2014-04-16. [dostęp 2014-04-17]. (wł.).
- ↑ Legnica: bp Stefan Cichy przechodzi na emeryturę. Bp Zbigniew Kiernikowski – biskupem legnickim. Siedlce: bp Kazimierz Gurda – biskupem siedleckim. episkopat.pl (arch.), 2014-04-16. [dostęp 2016-07-22].
- ↑ Komunikat biskupa Stefana Cichego Administratora Apostolskiego Diecezji Legnickiej. diecezja.legnica.pl (arch.), 2014-04-16. [dostęp 2017-09-30].
- ↑ Uchwała nr 228/XXXII/200 Rady Miejskiej Jeleniej Góry. bip.um-jeleniagora.dolnyslask.pl, 2008-07-08. [dostęp 2014-11-22].
- ↑ a b Uroczysta Sesja Rady Gminy Legnickie Pole. legnickiepole.pl (arch.), 2014-11-21. [dostęp 2018-12-16].
- ↑ Dz. Urz. Min. Spraw Wew. z 2013 r., poz. 52. e-dziennik.msw.gov.pl, 2013-06-13. [dostęp 2016-07-18].
- ↑ Bp Cichy honorowym dyrektorem generalnym górnictwa. ekai.pl (arch.), 2004-12-04. [dostęp 2018-12-16].
- ↑ Komunikat Kapituły Śląskiej Nagrody im. Juliusza Ligonia. civitaschristiana.pl (arch.), 2016-06-29. [dostęp 2021-10-30].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Stefana Cichego na stronie diecezji legnickiej. [dostęp 2017-09-30].
- Stefan Cichy na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-08].
- Stefan Cichy [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-09] (ang.).