Μετάβαση στο περιεχόμενο

Super Mario Bros. 3

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Super Mario Bros. 3
ΔημιουργόςNintendo R&D4
ΕκδότηςNintendo
ΠλατφόρμαNintendo Entertainment System, Super Nintendo Entertainment System και Game Boy Advance
Ημ/νία κυκλοφορίας23  Οκτωβρίου 1988 (Nintendo Entertainment System, Ιαπωνία) και 12  Φεβρουαρίου 1990 (Nintendo Entertainment System, Βόρεια Αμερική)
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Super Mario Bros. 3 είναι ένα βιντεοπαιχνίδι πλατφόρμας, που αναπτύχθηκε από τη Nintendo Entertainment Analysis and Development και εκδόθηκε από τη Nintendo για το Nintendo Entertainment System. Κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία στις 23 Οκτωβρίου 1988, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του αμερικάνικου Super Mario Bros. 2 και, αργότερα, στην Αμερική στις 9 Φεβρουαρίου 1990. Κυκλοφόρησε, επίσης, και στην Ευρώπη στις 29 Αυγούστου 1991. Βελτιωμένα remakes είχαν επίσης κυκλοφορήσει για το Super NES, το 1993, ως μέρος του Super Mario All-Stars και το 2003 για το Game Boy Advance. Το παιχνίδι έχει επίσης επανακυκλοφορήσει για το Virtual Console για το Wii, Nintendo 3DS και το Wii U.

Το Super Mario Bros. 3 έχει δεχτεί πολύ καλές κριτικές και θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν ποτέ. Είχε γνωρίσει, επίσης, μεγάλη επιτυχία μέσω της ταινίας The Wizard, στην Αμερική. Το Super Mario Bros. 3 είναι το τρίτο παιχνίδι του Nintendo Entertainment System με τις περισσότερες πωλήσεις, έχοντας πωλήσει 17 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Τρόπος παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στιγμιότυπο από το παιχνίδι

Το Super Mario Bros. 3 είναι ένα side-scrolling παιχνίδι πλατφόρμας, όπου ο παίκτης ελέγχει τον Mario ή τον Luigi. Το παιχνίδι μοιράζεται ορισμένα χαρακτηριστικά με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, Super Mario Bros., Super Mario Bros.: The Lost Levels και Super Mario Bros. 2, ενώ έχει και νέα άλλα χαρακτηριστικά. Ο Mario μπορεί να γλιστρήσει σε κλίσεις εδάφους, να πιάσει σπέσιαλ blocks και να ανεβεί σε vines. Ο Mario μπορεί επίσης να πετάξει και να επιπλεύσει μέσω power-ups.[1]

Ο παίκτης πλοηγείται στο παιχνίδι μέσω δύο οθονών, ένα χάρτη overworld και ένα playfield. Ο χάρτης overworld δείχνει μια αναπαράσταση του τρέχοντος βασιλείου. Τα μονοπάτια συνδέονται σε πάνελ, φρούρια και άλλα εικονίδια, αφήνοντας τους παίκτες να πάρουν διαφορετικές διαδρομές, ώστε να φτάσουν τον στόχο του βασιλείου. Μετακινώντας τον παίκτη σε ένα πάνελ ή φρούριο επιτρέπει την πρόσβαση στο play field ενός επίπεδου γεμάτο εμπόδια και εχθρούς. Ως επί το πλείστον, το παιχνίδι, παίρνει μέρος σε αυτά τα επίπεδα, όπου ο παίκτης τρέχει, πηδάει, πετάει, κολυμπάει και αποφεύγει ή νικάει εχθρούς.[2] Η ολοκλήρωση σταδίων επιτρέπει στον παίκτη να εξελίξει χάρτη, ενός νέου κόσμου. Κάθε κόσμος περιέχει ένα τελικό στάδιο με ένα boss. Οι πρώτοι εφτά κόσμοι περιέχουν ένα αεροσκάφος ελεγμένο από ένα από τα παιδιά του Bowser, ενώ στον όγδοο κόσμο ο παίκτης μάχεται τον ίδιο τον Bowser στο κάστρο του. Άλλα εικονίδια στον χάρτη είναι μεγάλοι λίθοι που εμποδίζουν τον παίκτη, καθώς και mini games που βοηθάνε τον παίκτη να αποκτήσει power-ups και επιπλέον ζωές. Τα power-ups είναι αποθηκευμένα μέχρι ο παίκτης να τα εκτελέσει.[3]

Το παιχνίδι αποτελείται από 8 κόσμους, ο καθένας με διαφορετικά θέματα εμφάνισης. Για παράδειγμα, ο δεύτερος κόσμος, "Desert Land" αποτελείται από επίπεδα σκεπασμένο με άμμο και πυραμίδες, ενώ τα επίπεδα στον τέταρτο κόσμο, "Giant Land" περιέχουν αντικείμενα και εχθρούς δύο φορές μεγαλύτερα σε μέγεθος από αυτά στους άλλους κόσμους.[4]

Το παιχνίδι επίσης μπορεί να παιχτεί και με δύο παίκτες, παίρνοντας σειρές, πλοηγώντας τον χάρτη και να έχουν πρόσβαση σε επίπεδα. Ο πρώτος παίκτης ελέγχει τον Mario, ενώ ο δεύτερος ελέγχει τον Luigi. Οι παίκτες μπορούν, επίσης, να παίξουν mini games, όπως ένα remake του Mario Bros. που κυκλοφόρησε αρχικά για τα arcades, όπου ο παίκτης μπορεί να κλέψει τις κάρτες του άλλου, αλλά μπορεί ακόμα και να χάσει τη σειρά του, άμα χάσει στο mini game.[5]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Mushroom World δέχεται εισβολές από τα εφτά παιδιά του Bowser, τα Koopalings. Τα Koopalings κατακτούν κάθε βασίλειο, παίρνοντας το ραβδί του βασιλιά και το χρησιμοποιούν για να τον μεταμορφώσουν σε ένα ζώο. Η Peach στέλνει τους Mario και Luigi να ταξιδέψουν σε κάθε κόσμο για να πάρουν το μαγικό ραβδί και να επαναφέρουν τον βασιλιά στην κανονική του κατάσταση.[6] Οι Mario και Luigi λαμβάνουν μηνύματα από την Princess Toadstool, όταν σώνουν έναν από τους έξι πρώτους βασιλιάδες. Όταν σώνουν τον έβδομο, λαμβάνουν αντίθετα ένα μήνυμα από τον Bowser, λέγοντας ότι έχει φυλακίσει την Peach, στο κάστρο του, που βρίσκεται στο "Dark Land".[7] Οι Mario και Luigi ταξιδεύουν στο "Dark Land", μπαίνουν στο κάστρο και νικούν τον Bowser σε μια μάχη.

Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015, ο Shigeru Miyamoto επιβεβαίωσε ότι το Super Mario Bros. 3 ήταν απλά θέατρο. Το παιχνίδι αρχίζει με κουρτίνες να τραβιούνται, εμπόδια να κρέμονται, αντικείμενα βιδωμένα στο σκηνικό και σκιές να φαίνονται στον ορίζονται. Όταν ένα στάδιο ολοκληρώνεται, τα φώτα σβήνουν και ο Mario φεύγει από το σκηνή.[8]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Super Mario Bros. 3 αναπτύχθηκε από τη Nintendo Entertainment Analysis and Development, μια ομάδα που αποτελούνταν από 10 ανθρώπους, και πήρε πάνω από δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί.[9][10] Το παιχνίδι σχεδιάστηκε για να εντυπωσιάσει πιο έμπειρους παίκτες, bonus coins και 1-ups βρίσκονται πιο συχνά σε αρχικούς κόσμους, ενώ κατοπινοί κόσμοι περιέχουν πιο δύσκολα επίπεδα για πιο έμπειρους παίκτες.

Κάποιοι εχθροί που βρίσκονται στο παιχνίδι είναι βασισμένοι από προσωπικές εμπειρίες της ομάδας. Παραδείγματος χάριν, ο Chain Chomp, μια μαύρη μπάλα δεμένη με αλυσίδες, που κραδαίνει το ξίφος του στον παίκτη άμα βρεθεί κοντά, ήταν βασισμένος σε μια κακή εμπειρία που πέρασε ο Shigeru Miyamoto με έναν σκύλο. Τα εφτά παιδιά του Bowser, τα Koopalings είναι βασισμένα στην εμφάνιση και συμπεριφορά των μελών της ομάδας. Η Nintendo of America ονόμασε τα Koopalings, εμπνευσμένη από γνωστούς μουσικούς, "Ludwig von Koopa" και "Roy Koopa", υπονοώντας έτσι τους Λούντβιχ βαν Μπετόβεν και Ρόι Όρμπισον.[11]

Boss

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Boom Boom (σε όλους τους πύργους)
  • Koopalings (σε κάθε κάστρο στους 7 κόσμους)
    • Larry Koopa
    • Morton Koopa Jr.
    • Wendy O. Koopa
    • Iggy Koopa
    • Roy Koopa
    • Lemmy Koopa
    • Ludwig von Koopa
  • Bowser (World 8)[12]

Κληρονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Super Mario Bros. 3 έχει παρουσιάσει πολλά χαρακτηριστικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε μεταγενέστερα παιχνίδια της σειράς. Ένας παρόμοιος χάρτης έχει επίσης χρησιμοποιηθεί και στο Super Mario World και New Super Mario Bros., ενώ η δυνατότητα του Mario να πετάει έχει γίνει ένα χαρακτηριστικό στην κύρια σειρά, όπως στο Super Mario World, το Super Mario 64 και το Super Mario Galaxy.[13][14]

Σε μια συνεργασία της NBC και της Nintendo of America, δημιουργήθηκε η τηλεοπτική σειρά The Adventures of Super Mario Bros. 3. Η σειρά προβαλλόταν εβδομαδιαία από την DiC Entertainment και περιείχε πολυάριθμους χαρακτήρες και χαρακτηριστικά τμήματα από το παιχνίδι. Τα Koopalings έχουν νέα ονόματα βασισμένα στην συμπεριφορά τους, καθώς και νέα σειρά ηλικίας.[15]

Το Super Mario Bros. 3 έχει, επίσης, σημειώσει την αρχή της id Software. Κατά την περίοδο εργασίας στη Softdisk στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι Τζον Κάρμακ και Τομ Χαλ δημιούργησαν μυστικά την τεχνολογία που θα εκτελούσε λεία γραφικά side-scrolling σε κάρτες EGA για υπολογιστές IBM. Δούλευαν στον ελεύθερο χρόνο τους, δημιουργώντας έναν κλώνο του πρώτου σταδίου στο Super Mario Bros. 3 με τη χρήση του ήρωα στο Dangerous Dave της Softdisk. Το πρωτότυπο ονομάστηκε Dangerous Dave in Copyright Infringement. Όταν ο Τζον Ρομέρο είδε τη δουλεία, πρότεινε αυτός και ο Τζέι Ουίλμπουρ να τελειώσουν τον κλώνο του Super Mario Bros. 3. Το demo, αργότερα, παρουσιάστηκε στη Nintendo, η οποία και το ακύρωσε επειδή δεν δέχτηκε τα παιχνίδια της σε υπολογιστές, παρά μόνο στις κονσόλες της.[16][17][18] Έτσι, το πρώτο επεισόδιο side-scrolling της σειράς Commander Keen δημιουργήθηκε στους υπολογιστές της SoftDisk. Μετά η SoftDisk πρότεινε στην ομάδα να γίνει μια ανεξάρτητη εταιρεία, που ονομάστηκε ως idSoftware τον Φεβρουάριο του 1991.

Επανεκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Super Mario Bros. 3 έχει δεχτεί ορισμένα remakes για άλλες κονσόλες της Nintendo. Επανακυκλοφόρησε το 1993 ως μέρος του Super Mario All-Stars, μία συλλογή από remake των παιχνιδιών Mario, που κυκλοφόρησαν αρχικά για το Nintendo Entertainment System, με βελτιωμένα γραφικά και ήχο, καθώς και την επιπλέον προσθήκη της αποθήκευσης παιχνιδιού.[19] Κυκλοφόρησε αργότερα για το Wii το 2010.

Το παιχνίδι έχει, επίσης, κυκλοφορήσει και για το Game Boy Advance το 2003 ως Super Mario Advance 4: Super Mario Bros. 3, το τέταρτο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς Super Mario Advance. Αυτή η επανέκδοση υποστηρίζει το περιφερειακό Nintendo e-Reader, που αφήνει την πρόσβαση του παίκτη σε πρόσθετα στάδια, αποθηκευμένα σε κάρτες e-Reader, μαζί με την επιπλέον προσθήκη αναβαθμισμένων γραφικών, ήχου και power-ups. Αυτή η έκδοση περιέχει και ένα remake του Mario Bros..

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 Υποδοχή
Σκορ συναθροιστή
Συναθροιστής Σκορ
GameRankings 97.50%[20]
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
Allgame NES:5/5 αστέρια[21]
Computer and Video Games NES: 98/100[22]
GameSpot Wii: 9.0/10[23]
IGN Wii: 9.5/10[24]

Το παιχνίδι έλαβε θριαμβευτικές κριτικές, και θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν στο Nintendo Entertainment System, καθώς και ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν ποτέ. Έλαβε, επίσης, μεγάλη δημοτικότητα μέσω της ταινίας The Wizard, και έγινε ένα από τα παιχνίδια με τις περισσότερες πωλήσεις, της βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών.[25]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ "Mario's Basic Moves". Nintendo Power: Οδηγός στρατηγικής, Nintendo.
  2. ↑ «Super Mario Bros. 3». AllGame. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. CS1 maint: Unfit url (link)
  3. ↑ «Super Mario Bros. 3 review - Nintendo Entertainment System». Mean Machines. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. 
  4. ↑ Εγχειρίδιο οδηγιών Super Mario Bros. 3. Nintendo of America, 12 Φεβρουαρίου 1990. σελ. 30–34.
  5. ↑ "How To Play The 2 Player Game". Super Mario Bros. 3 Εγχειρίδιο οδηγιών. Nintendo of America, 12 Φεβρουαρίου 1990.
  6. ↑ Εγχειρίδιο οδηγιών Super Mario Bros. 3. Nintendo, 1990. σελ. 5.
  7. ↑ Super Mario Bros. 3, Nintendo Entertainment System, Nintendo. Κάστρο World 7. "Bowser: Yo! I kidnapped the princess while you were running around. She's here in my castle, if you dare to try and rescue her. Ha ha ha..."
  8. ↑ Kotaku: Miyamoto Confirms That Super Mario Bros. 3 Was A Play Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2016.
  9. ↑ IGN: "IGN Top 100 Games 2007: 39 Super Mario Bros. 3" Αρχειοθετήθηκε 2017-04-09 στο Wayback Machine. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016.
  10. ↑ Nintendo Power Staff (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1990). "The Making of Super Mario Bros. 3". Nintendo Power. Nintendo (10): 20–23.
  11. ↑ Official Nintendo Magazine: 10 Amazing Mario Facts 17 Σεπτεμβρίου 2016.
  12. ↑ «Super Mario Bros. 3». Super Mario Wiki. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2016. 
  13. ↑ Official Super Mario 64 Player's Guide. Nintendo, 1996.
  14. ↑ IGN: Super Mario Bros. Review 6 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016.
  15. ↑ "On the Air: SMB3", Nintendo Power. Nintendo (16): 89.
  16. ↑ Super Mario Bros. 3 Demo (1990) John Romero, 1990. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016.
  17. ↑ Kushner, David (2004) Masters of Doom: how two guys created an empire and transformed pop culture. New York, NY: Random House, Inc. σελ. 50, 57.
  18. ↑ Dangerous Dave in Copyright Infringement on John Romero's Site John Romero. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016.
  19. ↑ GameSpot: "Super Mario All-Stars for SNES: Release Summary" Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2016.
  20. ↑ «Super Mario Bros. 3 reviews on GameRankings». GameRankings. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014. 
  21. ↑ Miller, Skyler. «Super Mario Bros 3 – Overview». Allgame. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2012. 
  22. ↑ Rand, Paul (Νοεμβρίου 1991). «Computer and Video Games Magazine, τεύχος 120». Computer and Video Games. σελ. 23. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2014. 
  23. ↑ Provo, Frank. «Super Mario Bros 3 Review». GameSpot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2012. 
  24. ↑ Thomas, Lucas M. (12 Νοεμβρίου 2007). «Super Mario Bros. 3 Review». IGN. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2012. 
  25. ↑ IGN: "The History of the Super Mario Bros." Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2016.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Super_Mario_Bros._3&oldid=10805087"