Szczepańcowa
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2014-12-31) |
1240[2] |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-457[3] |
Tablice rejestracyjne |
RKR |
SIMC |
0347488[4] |
Położenie na mapie gminy Chorkówka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego | |
49°40′01″N 21°42′41″E/49,666944 21,711389[1] | |
Strona internetowa |
Szczepańcowa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka[4].
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Rafała Kalinowskiego należącej do dekanatu Krosno III w archidiecezji przemyskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Wieś na zachodzie graniczy ze Zręcinem, na południu z Wrocanką, na wschodzie z Głowienką na północy ze Świerzową Polską.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0347494 | Czajki | część wsi |
0347502 | Dół | część wsi |
0347519 | Góra | część wsi |
0347525 | Jaworze | część wsi |
0347531 | Miasteczko | część wsi |
0347548 | Pod Wrocanką | przysiółek |
0347554 | Siarówka | część wsi |
0347560 | Wygon | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Szczepańcowa była wsią królewską lokowaną prawdopodobnie na prawie magdeburskim w połowie XIV wieku. Pod koniec XIV wieku istniała jako Szczepańcowa Wola. Drugi człon nazwy wsi pochodzi od apelatywu wola, który oznaczał, że wieś okresowo była zwolniona z płacenia danin.
5 listopada 1399 roku król Władysław Jagiełło darował wieś łowczemu sandomierskiemu Piotrowi Falkowskiemu.
23 lipca 1400 roku Władysław Jagiełło przekazał Krosnu wszystkie lasy należące do Szczepańcowej, zostawiając właścicielowi tylko 4 łany. Sześć lat później Piotr z Falkowa sprzedał wieś za 140 grzywien Krosnu. Transakcję tę zatwierdził król w 1407 roku aktem wydanym w Bieczu. Uwolnił również Krosno od wszystkich ciężarów, które Piotr Falkowski zobowiązany był ponosić z tytułu posiadania wsi. Od tej pory sołtys Szczepańcowej miał podlegać miastu.
W 1460 roku rajcy miejscy oraz sołtysi wsi: Piotr i Jan, zawarli umowę, zgodnie którą część lasu leżącego pomiędzy Szczepańcową a Polanką przypadła tymże sołtysom. Układ ten z polecenia królewskiego został potwierdzony 9 kwietnia 1464 roku przez podkomorzego i starostę sanockiego, Mikołaja Pieniążka z Witowic oraz podkomorzego sanockiego w polu Piotra z Rytarowic.
W 1482 roku sołtysem wsi był Michał Morawa. Po jego śmierci odziedziczyła je jego żona Małgorzata i córki Anna i Apolonia. To od nich Krosno wykupiło Szczepańcową wypłacając równocześnie wszystkie zobowiązania wsi.
Rejestry poborowe z 1515 roku podają, że we wsi znajdowały się 4 łany kmiece, karczma i młyn.
Jeszcze pod koniec XIX wieku Szczepańcowa słynęła z piekarstwa. Tutaj wypiekano pszeniczne kukiełki i obwarzanki, które, nawleczone na nić, sprzedawano na okolicznych jarmarkach.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134756
- ↑ Strona urzędu gminy - statystyka. [dostęp 2016-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1253 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Szczepańcowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 839 .