TCG Gediz

TCG Gediz
	; „Gediz” po modernizacji (2018)
Klasa	fregata rakietowa
Typ	Gabya
	Historia
Stocznia	Todd Pacific
Położenie stępki	19 grudnia 1978
Wodowanie	20 października 1979
	US Navy
Nazwa	USS John A. Moore (FFG-19)
Wejście do służby	14 listopada 1981
Wycofanie ze służby	1 września 2000
	Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa	TCG Gediz (F-495)
Wejście do służby	1 września 2000
Los okrętu	w służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 4100 t
Długość	135,6 metra
Szerokość	13,7 metra
Zanurzenie	5,8 m (sam kadłub); 7,5 m (z opływnikiem sonaru)
	Napęd
	2 turbiny gazowe GE LM 2500 o mocy 40000 KM łącznie, napędzające 1 śrubę nastawną; napęd pomocniczy: 2 x elektryczne pędniki gondolowe ABB o łącznej mocy 720 KM dla manewrów oraz jako napęd awaryjny
Prędkość	+29 węzłów
Zasięg	4500 Mm przy 20 w.; 5400 przy 16 w.
	Sensory
	radar 3D SMART-S,; radar AN/SPS-55 Surface Search
	Uzbrojenie
	przeciwokrętowe: 2 x RGM-84 Harpoon; przeciwlotnicze: 9 x RIM-66E SM-1MR Block VI; 1 armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm,; CIWS: Phalanx 20 mm Block 15 Mod 0,; 1 wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod 4 Block 6,; ośmiokomorwa wyrzutnia Mk 41 VLS
Wyrzutnie torpedowe	2 × III Mk 32 kalibru 324 mm (ZOP)
	Wyposażenie
	system GENESIS
	Wyposażenie lotnicze
	2 x śmigłowce S-70B-28
Załoga	181
	Multimedia w Wikimedia Commons

TCG Gediz (F-495) – turecka fregata rakietowa typu Gabya, szósta jednostka z serii. Dawny USS „John A. Moore” (FFG-19).

Służba w US Navy

Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Oliver Hazard Perry.

Okręt zamówiono w stoczni Todd Pacific Shipyards 28 lutego 1977 roku jako jedną z fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry. Uroczyste położenie stępki odbyło się 19 września 1978 roku, wodowanie 20 października 1979 roku, zaś wcielenie do służby w US Navy 14 listopada 1981 roku. W służbie amerykańskiej okręt nosił nazwę USS „John A. Moore” (FFG-19). Fregatę wycofano z eksploatacji 1 września 2000 oraz tego samego roku został przekazany Turcji jako TCG „Gediz”^[1].

Służba w Tureckiej Marynarce Wojennej

Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Gabya.

Jednostka ta jest okrętem typu Oliver Hazard Perry który przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w 2000. Tym samym okręt dołączył do trzech ex-amerykańskich jednostek, które przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w sierpniu 1997 roku oraz w roku 1999 na zasadach programu EDA (Excess Defense Articles). Strona turecka musiała jedynie ponieść koszty związane z doprowadzeniem fregat do stanu użyteczności, zainstalowaniem uzbrojenia, przeszkoleniem załogi, dokumentacji technicznej, zapasu części zamiennych oraz amunicji. TCG „Gediz”, dawny USS „John A. Moore” (FFG-19), wcielony został do służby 1 września 2000^[2]^[3].

Fregata przeszła program modernizacji, który obejmował doposażenie okrętu w turecki cyfrowy system zarządzania walką o nazwie GENESIS (Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). System został zaprojektowany i wdrożony wspólnie przez turecką marynarkę wojenną i HAVELSAN, turecką firmę produkującą sprzęt elektroniczny i oprogramowanie^[4]^[5].

Przypisy

↑ MaritimeQuest - USS John A. Moore FFG-19/Gediz F-495 [online], www.maritimequest.com [dostęp 2021-02-28] .
↑ TCG Gediz F-495 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .
↑ GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).
↑ Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .
↑ Typ Oliver Hazard Perry (FFG) - OHP na świecie [online], okretynawodne.pl [dostęp 2021-02-27] .

[1] MaritimeQuest - USS John A. Moore FFG-19/Gediz F-495 [online], www.maritimequest.com [dostęp 2021-02-28] .

[2] TCG Gediz F-495 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[3] GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).

[4] Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[5] Typ Oliver Hazard Perry (FFG) - OHP na świecie [online], okretynawodne.pl [dostęp 2021-02-27] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

United States Navy (wycofane)	„Oliver Hazard Perry” „McInerney” „Wadsworth” „Duncan” „Clark” „George Philip” „Samuel Eliot Morison” „Sides” „Estocin” „Clifton Sprague” „John A. Moore” „Antrim” „Flatley” „Fahrion” „Lewis B. Puller” „Jack Williams” „Copeland” „Gallery” „Mahlon S. Tisdale” „Boone” „Stephen W. Groves” „Reid” „Stark” „John L. Hall” „Jarrett” „Aubrey Fitch” „Underwood” „Crommelin” „Curts” „Doyle” „Halyburton” „McClusky” „Klakring” „Thach” „De Wert” „Rentz” „Nicholas” „Vandegrift” „Robert G. Bradley” „Taylor” „Gary” „Carr” „Hawes” „Ford” „Elrod” „Simpson” „Reuben James” „Samuel B. Roberts” „Kauffman” „Rodney M. Davis” „Ingraham”
Royal Australian Navy (typ Adelaide) (wycofane)	„Adelaide” „Canberra” „Sydney” „Darwin” „Melbourne” „Newcastle”
Armada Española (typ Santa María)	„Santa María” „Victoria” „Numancia” „Reina Sofía” „Navarra” „Canarias”
Marynarka Wojenna Republiki Chińskiej (typ Cheng Kung)	„Cheng Kung” „Cheng Ho” „Chi Kuang” „Yueh Fei” „Tzu I” „Pan Chao” „Chang Chien” „Tian Dan” „Ming-Chuan” „Feng Jia”
Polska Marynarka Wojenna	„Generał Tadeusz Kościuszko” „Generał Kazimierz Pułaski”
Armada de Chile (typ Adelaide)	„Capitán Prat” „Almirante Latorre”
Pakistan Navy	„Alamgir”
Bahrajn	„Sabha”
Türk Deniz Kuvvetleri (typ Gabya)	„Gaziantep” „Giresun” „Gemlik” „Gelibolu” „Gökçeada” „Gediz” „Gökova” „Göksu”
Egipska Marynarka Wojenna	„Sharm El-Sheik” „Toushka” „Alexandria” „Taba”