U jednoj nedavnoj (2019) studiji navodi se da multiproteinski kompleksi kontroliraju ponašanje ćelija, poput limfocita u imunskom sistemu. Metodi za afinitetno prečišćavanje proteinskih kompleksa i određivanje njihovog interaktoma masenom spektrometrijom se stoga široko koriste. Jedan nedostatak ovih metoda je prisustvo lažno pozitivnih rezultata. U stvari, elucija proteina od interesa (POI) postiže se promjenom biohemijskih svojstava pufera, tako da nespecifično vezani proteini (lažno pozitivni) također mogu eluirati. Razvili su metod pečišćavanja afiniteta izveden iz optogenetike i kontroliran svjetlošću, zasnovan na svjetlom regulisanoj reverzibilnoj interakciji proteina između fitohroma B (PhyB) i njegovog fitohromskog faktora 6 (PIF6).
Napravili su skraćenu varijantu PIF6, koja sadrži samo 22 aminokiseline koje se mogu genetički spojiti sa POI kao oznaka afiniteta. Na taj se način POI može prečistiti smolinim funkcionaliziranim PhyB materijalom, koristeći svjetlo 660 nm za vezivanje i ispiranje i 740 nm svjetlo za eluciju. Elucija izazvana crvenim svjetlom je efikasna, ali vrlo blaga jer se isti pufer koristi za ispiranje i eluiranje. Kao dokaz koncepta, izrazili smo PIF-označene varijante tirozin kinaze ZAP70 u Jurpatovim T ćelijama sa nedostatkom ZAP70, prečišćeni ZAP70 i pridružene proteine koristeći ovaj sistem sa svjetlosnom kontrolom, a kvantitativnom masenom spektrometrijom identifikovali su partnere u interakciji. Koristeći stimulitane T-ćelije, uspjeli su otkriti poznate partnere u interakciji i mogli su filtrirati sve ostale proteine.[4]
^Maximilian Hörner, Julian Eble, O Sascha Yousefi, Jennifer Schwarz, Bettina Warscheid, Wilfried Weber, Wolfgang W A Schamel (2019): Light-Controlled Affinity Purification of Protein Complexes Exemplified by the Resting ZAP70 Interactome. Front Immunol, 10:226; pmid: 30863395; pmcid: pmc6399385; doi: 10.3389/fimmu.2019.00226
