Tadeusz Bruniewski
| |
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1894 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Późniejsza praca |
starosta toruński |
| Odznaczenia | |
  
| |
Tadeusz Leopold Bruniewski-Butz (ur. 7 października 1894 w Tarnopolu) – kapitan żandarmerii i piechoty Wojska Polskiego, starosta powiatu toruńskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 7 października 1894 roku w Tarnopolu jako syn Andrzeja i Antoniny[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 46. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 6 dywizjon żandarmerii we Lwowie[2]. W latach 1923–1924 kontynuował służbę w lwowskim dywizjonie[3]. 15 marca 1924 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów piechoty w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1135,7 lokatą z równoczesnym wcieleniem do 40 pułku piechoty Dzieci Lwowskich we Lwowie[4][5]. W 1928 roku był oficerem Korpusu Ochrony Pogranicza[6]. Z dniem 30 czerwca 1929 został przydzielony z KOP do dyspozycji szefa Samodzielnego Wydziału Wojskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na przeciąg 3 miesięcy[7]. W 1934 roku, jako kapitan stanu spoczynku piechoty, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[8].
Od 1929 roku był zatrudniony w służbie państwowej[9]. W listopadzie 1929 w IV stopniu służbowym został mianowany naczelnikiem wydziału[10] bezpieczeństwa publicznego w Urzędzie Wojewódzkim w Wilnie i pełnił tę funkcję do 1933[11]. W 1931 został wybrany II wiceprezesem zarządu wojewódzkiego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Wilnie[12]. We wrześniu 1933 został przeniesiony do urzędu wojewódzkiego w Poznaniu[13].
Pełnił stanowisko naczelnika wydziału społeczno-politycznego w Urzędzie Województwa Stanisławowskiego i z tego stanowisku w czerwcu 1936 został mianowany na urząd starosty grodzkiego i powiatowego w Toruniu[14], który pełnił w kolejnych latach[15][16][17][18] do końca istnienia II Rzeczypospolitej w 1939[19][20].
Został osadnikiem wojskowym w koloniach Chrobowicze i Wielkie Rykanie (osada Rykanie, gmina Jarosławicze)[21] do 1939[22].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[23]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[24]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 292.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1058, 1064.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 15 marca 1924 roku, s. 127.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224, 359.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 129, 359.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 208.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 890.
- ↑ Baza osób polskich - polnische Personendatenbank. baza-nazwisk.de. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Ruch służbowy. „Wileński Dziennik Wojewódzki”, s. 395, Nr 12 z 31 grudnia 1929.
- ↑ Z kart historii: Podróże z przygodami. kolejowe.dbv.pl, 9 stycznia 2009. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Rys historyczny. „Rocznik Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny Województwa Wileńskiego”, s. 21, Nr 1 z 1934.
- ↑ Zmiany w administracji na wyższych stanowiskach wojewódzkich. „Głos Mazowiecki”, s. 4, Nr 206 z 12 września 1933.
- ↑ Nowy naczelnik Wydziału społeczno - politycznego w województwie stanisławowskim. „Wschód”, s. 1, Nr 15 z 20 czerwca 1936.
- ↑ Obwieszczenie. „Ogłoszenia Zarządu Miejskiego w Toruniu”, s. Poz. 171, Nr 39 z 17 września 1938.
- ↑ Nowy Cmentarz w Podgórzu. franciszkaniewtoruniu.net. [dostęp 2015-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ Cmentarz rzymskokatolicki, ul. Poznańska 146-148. torunskiecmentarze.pl. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Książka adresowa miasta Torunia. Toruń: 1936, s. 19.
- ↑ Statut Gminy Bielawy. „Pomorski Dziennik Wojewódzki”, s. 352, Nr 16 z 1 lipca 1939.
- ↑ Toruń. Otwarcie i poświęcenie nowo wybudowanej szkoły, 5 sierpnia 1939, s. 8.
- ↑ Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 19. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Chrobowicze. wolyn.ovh.org. [dostęp 2015-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 grudnia 2017)].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu służby bezpieczeństwa oraz na polu pracy społecznej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Członkowie Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Kapitanowie żandarmerii II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Tarnopolu
- Ludzie związani z Poznaniem
- Ludzie związani z Toruniem
- Ludzie związani z Wilnem
- Ludzie związani ze Lwowem
- Ludzie związani ze Stanisławowem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Osadnicy wojskowi II Rzeczypospolitej
- Starostowie grodzcy II Rzeczypospolitej
- Starostowie powiatowi II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1894
- Urzędnicy urzędów wojewódzkich II Rzeczypospolitej
- Zmarli w XX wieku