Tamara Lunger
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
skialpinistka, himalaistka |
| Strona internetowa | |
Tamara Lunger (ur. 6 czerwca 1986 w Bolzano) – włoska skialpinistka i himalaistka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 6 czerwca 1986 w jednym z włoskich centrów sportów zimowych – Bolzano[1]. Jest córką Hansjörga Lungera – wspinacza i skialpinisty[2].
Od dzieciństwa zafascynowana górami, karierę sportową rozpoczęła jednak od lekkoatletyki, była dwukrotną mistrzynią kraju w rzucie dyskiem w kategoriach młodzieżowych[2][3]. W 2002 zaczęła trenować skialpinizm, a rok później rozpoczęła starty w zawodach[1]. W 2006 została mistrzynią Włoch do 23. lat. W 2007 zwyciężyła w profesjonalnych zawodach Pierra Menta we francuskim Beaufort, w tym samym roku zajęła także 5 miejsce w mistrzostwach Europy par, oraz 5 miejsce w Pucharze Europy[1]. W 2008 ponownie zdobyła mistrzostwo Włoch i zwyciężyła w Pierra Menta[2], a ukoronowaniem jej kariery skialpinistki był zdobyty w tym samym roku tytuł mistrzyni świata do 23 lat[3].
W 2009 pojechała po raz pierwszy w Himalaje, zdobyła wówczas Imja Tse (6189 m)[3]. 23 maja 2010, jako najmłodsza wspinaczka w historii, wspięła się na swój pierwszy ośmiotysięcznik – Lhotse (miała wówczas niespełna 24 lata)[4]. W tym samym roku bez powodzenia wspinała się na Czo Oju[3]. W 2011 zdobyła drugi pod względem wysokości szczyt gór Tienszan – Chan Tengri (7010 m). W kolejnym roku wspięła się na położony w Pamirze szczyt Muztagata (7546 m) oraz wspinała się, bez osiągnięcia szczytu, na Broad Peak. W 2013 zdobyła Szczyt Lenina (7134 m) – drugi (po Chanie Tengrim), wierzchołek potrzebny do otrzymania wyróżnienia Śnieżna Pantera[3]. W 2014 jako druga Włoszka w historii zdobyła K2[2].
Została partnerką wspinaczkową włoskiego himalaisty Simone Moro, który wcześniej zdobył jako pierwszy zimą trzy ośmiotysięczniki. W lutym 2015 usiłowali zdobyć zimą Manaslu, jednak niekorzystna pogoda pokrzyżowała ich plany[5]. Udało jednak im się wspiąć nową trasą na Imja Tse (Island Peak) oraz dokonać pierwszego w historii wejścia na centralny szczyt Kang Lemo (6100 m)[3].
.jpg?lang=pl)
Na przełomie 2015 i 2016 roku kilka zespołów starało się zdobyć przedostatni z niezdobytych do tej pory ośmiotysięczników – Nanga Parbat. Lunger była ponownie w zespole z Moro. Oprócz nich do zdobycia szczytu sposobił się także międzynarodowy zespół: Alex Txikon, Daniele Nardi oraz Muhammad Ali, a także Adam Bielecki i Jacek Czech, Marek Klonowski z zespołem[6] oraz Tomasz Mackiewicz i Élisabeth Revol[7]. Po tym, gdy w lutym doszło do kłótni pomiędzy Txikonem a Nardim i ten drugi opuścił wyprawę[8][9], doszło do połączenia sił zespołów włoskiego (Moro-Lunger) z Txikonem i Alim. Czteroosobowy zespół wyruszył z bazy 22 lutego, atak szczytowy (z obozu IV) zaczął się rankiem 26 lutego[10][11]. Tamara Lunger zatrzymała się kilkadziesiąt metrów przed wierzchołkiem[12], natomiast pozostała trójka wspinaczy: Txikon, Moro i Ali o godzinie 15:27 lokalnego czasu, dokonała pierwszego zimowego wejścia na Nanga Parbat[13][14]. 28 lutego himalaiści powrócili do bazy[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Tamara Lunger. skimountaineering.org. [dostęp 2016-03-17]. (ang.).
- ↑ a b c d Nanga Parbat: Simone Moro, Alex Txikon, Ali Sadpara i Tamara Lunger. wspinanie.pl. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ a b c d e f Biografia. tamaralunger.com. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-02)]. (ang.).
- ↑ Tamara Lunger – die jüngste Frau auf dem Lhotse. bergsteigen.com. [dostęp 2016-03-17]. (niem.).
- ↑ Lunger and Moro: Goodbye Manaslu!. [dostęp 2016-03-17]. (ang.).
- ↑ Bielecki i Czech zrezygnowali ze zdobycia Nanga Parbat. wpolityce.pl. [dostęp 2016-03-15].
- ↑ Tomek Mackiewicz i Elisabeth Revol są na 7200 m. wspinanie.pl. [dostęp 2017-04-10].
- ↑ Daniele Nardi zakończył wyprawę.. portalgorski.pl. [dostęp 2016-03-15].
- ↑ We ’ve had it!. blogs.dw.com. [dostęp 2016-03-15].
- ↑ Tak wyglądało zdobywanie Nanga Parbat. zwycięzcy pokazali zdjęcia. tvp.info. [dostęp 2016-03-02].
- ↑ Alex Txikon hace historia con la primera ascensión invernal al Nanga Parbat. cadenaser.com. [dostęp 2016-03-01]. (hiszp.).
- ↑ Pierwsze pozdrowienia spod Nanga Parbat :). wspinanie.pl. [dostęp 2016-03-15].
- ↑ Dominik Szczepański: Nanga Parbat zdobyta w zimie po raz pierwszy!. sport.pl, 26 lutego 2016. [dostęp 2016-02-26].
- ↑ Stanęli na szczycie! Nanga Parbat zdobyta w zimie po raz pierwszy. national-geographic.pl. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Zdobywcy Nanga Parbat donieśli sukces do bazy. Teraz zmierzą się z tezą, że nie weszli na szczyt. polskieradio.pl. [dostęp 2016-03-15].