Przejdź do zawartości

Telgte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Telgte
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia Północna-Westfalia

Burmistrz

Wolfgang Pieper (Sojusz 90/Zieloni)

Powierzchnia

90,7 km²

Wysokość

54 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2018)
• liczba ludności
• gęstość


19 925
219 os./km²

Nr kierunkowy

02504

Kod pocztowy

48291

Tablice rejestracyjne

WAF, BE

Plan Telgte
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Telgte”
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii
Mapa konturowa Nadrenii Północnej-Westfalii, u góry znajduje się punkt z opisem „Telgte”
Ziemia51°59′56″N 7°47′00″E/51,998889 7,783333
Strona internetowa

Telgte (IPA [tɛlktə], lokalnie [tɛlçtə]) – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Münster, w powiecie Warendorf. Według danych za rok 2018 liczyło 19 925 mieszkańców[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsi osadnicy pojawili się już po upadku cesarstwa rzymskiego, w okresie działalności misyjnej cesarza Karola Wielkiego wiążącej się z wojnami frankońsko-saskimi. Pierwszy biskup Münster w latach 805–809, Ludger (Ludgerus), polecił wybudować w Telgte kościół. Miejscowość rozwinęła się z uwagi na istniejący tu bród na rzece Ems. Prawa miejskie nadano Telgte w 1238 r.

W herbie miasta widnieje młody dąb, który po niemiecku nazywano dawniej właśnie Telgoth (przekształcone na Telgte). Było to związane z gęstym zalesieniem lasami dębowymi. Miasto było członkiem Hanzy.

Pobliskie miejscowości Westbevern i Raestrup w latach 70. zostały włączone w skład miasta i stały się jego dzielnicami.

Administracja

[edytuj | edytuj kod]

Od 2010 r. urząd burmistrza pełni Wolfgang Pieper reprezentujący Sojusz 90/Zielonych, który w wyborach w 2010 r. uzyskał 71,5% głosów przeciwko wspólnemu kandydatowi CDU i SPD, a w 2016 r. 79,2%[2]. W latach 2010–2016 był jedynym burmistrzem Zielonych w Nadrenii Północnej-Westfalii[3].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Miasto znane jest m.in. z Muzeum Szopek Bożonarodzeniowych (Krippenmuseum) liczącego ponad 150 eksponatów szopek z całego świata. Naprzeciwko, w Muzeum Münsterlandu (Museum Heimathaus Münsterland), znajduje się m.in. Glatzer Heimatstube (pol. Kłodzka Izba Regionalna), największa z trzech w Niemczech, poświęcona tradycji i kulturze materialnej hrabstwa kłodzkiego i ziemi kłodzkiej, utworzona dzięki staraniom wielkiego dziekana kłodzkiego Franza Monsego, który tu osiedlił się po wysiedleniu[4]. Niedaleko centrum, nad rzeką Ems, w 1988 r. postawiono kolumnę z rzeźbą Madonny pierwszego arcybiskupa praskiego Arnoszta z Pardubic z kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kłodzku, wykonaną ze śląskiego marmuru. Miejsce to ma upamiętniać ofiary wojny i wysiedlenia. Wzdłuż brzegu rzeki prowadzi droga krzyżowa z rzeźbami z brązu z postaciami ponadnaturalnej wielkości osadzonymi na granitowych blokach[4][5].

Pielgrzymki

[edytuj | edytuj kod]

Miasto jest znanym miejscem pielgrzymkowym. Pierwsza pielgrzymka piesza do figury Piety Matki Boskiej Bolesnej (z XIV w., a pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1455)[6][7], odbyła się w 1651 r. na polecenie biskupa Münster, Christopha Bernharda von Galena, który drogę również pokonał. Do kaplicy z obrazem (zbudowanej w 1654 r.) udają się coroczne pielgrzymki z Münster, Warendorfu i Osnabrück (ta ostatnia z 10 000 pielgrzymami jest największa co do ich liczby w Niemczech[8] – przed pielgrzymką z Ratyzbony do Altötting). Corocznie przybywa do Telgte 150 000 pielgrzymów.

Miasto w literaturze

[edytuj | edytuj kod]

Telgte jest miejscem powieści Güntera Grassa z 1979 r. Das Treffen in Telgte (Spotkanie w Telgte, 1992), która jest powieścią z kluczem. Utwór opisuje fikcyjne spotkanie niemieckich poetów i pisarzy w 1647 r. (m.in. śląscy artyści-politycy jak Andreas Gryphius, Daniel Czepko von Reigersfeld, Angelus Silesius) mające na celu porozumienie artystów, często będących ideologami zwalczających się katolików i protestantów i zakończenie wojny trzydziestoletniej. Naprawdę książka poświęcona jest spotkaniom Grupy 47, ważnej dla twórczości autora.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie[9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]