Przejdź do zawartości

Teodozjusz Pieczerski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Teodozjusz Pieczerski
prepodobnyj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1008
Wasylków

Data i miejsce śmierci

3 maja 1074
Kijów

Czczony przez

Rosyjski Kościół Prawosławny, Kościół katolicki

Kanonizacja

uznany za świętego przed powstaniem oficjalnych procedur kanonizacji
przez Rosyjski Kościół Prawosławny

Wspomnienie

3 maja, 14 sierpnia, 10 września, 15 września (według kalendarza juliańskiego

Szczególne miejsca kultu

Kijów

Teodozjusz Pieczerski (ur. ok. 1008 w Wasylkowie, zm. 3 maja 1074 w Kijowie) – święty katolicki i prawosławny, jeden z założycieli Ławry Peczerskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się ok. 1008 we wsi Wasylków (ukr. Wasylkiw), na terenie obecnej Ukrainy, jednak dzieciństwo i młodość spędził w Kursku[1]. W 1032 opuścił rodzinny dom i bezskutecznie usiłował wstąpić do jednego z monasterów Kijowa. Dopiero Antoni Pieczerski zgodził się bez nowicjatu przyjąć jego śluby zakonne.

W 1054 został hieromnichem, zaś w 1057 wybrany przez wspólnotę monastyczną na igumena monasteru kijowsko-pieczerskiego, w którym żył. Jako przełożony klasztoru zajmował się rozbudową zabudowań monasteru (w tym wzniesieniem głównej cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej) i spisaniem ostatecznego brzmienia jego reguły na podstawie pism św. Teodora Studyty, nadesłanych na jego prośbę z Konstantynopola w 1068 roku[2].

Prowadził niezwykle ascetyczne życie, ograniczając ilość spożywanego chleba, zakuwając się w kajdany i zamykając się w pieczarze w Dalekich Pieczarach monasteru kijowskiego. Zmarł w 1074 po chorobie i został pochowany w pieczarze, w której zamykał się w czasie Wielkiego Postu. Jego ciało miało zachować się w nienaruszonym stanie; w 1090 zostało odnalezione przez mnichów i przeniesione do raki w głównej cerkwi monasteru.

Jest autorem pouczeń i literackich listów adresowanych do wielkiego księcia Izjasława[3].

Czczony jako święty zarówno przez Kościół katolicki jak i Cerkiew prawosławną. Martyrologium Rzymskie wspomina go 3 maja[4].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]