Term Rydberga

Term Rydberga – w mechanice kwantowej, rodzaj termu, w którym występuje przejście rydbergowskie. Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego fizyka Johannesa Rydberga.

Przejście rydbergowskie następuje w przypadku, gdy wzbudzeniu elektronowemu ulega elektron, który przeskakuje z całkowicie zapełnionego orbitalu, na orbital o wyższej głównej liczbie kwantowej $n,$ niż inne zapełnione orbitale w stanie podstawowym. Tego rodzaju termy mogą sięgać wysokich wartości liczb $n,$ a ich granicę stanowi jonizacja, czyli całkowite oderwanie elektronu od atomu.

Energia termów rydbergowskich jest określona wzorem:

$E_{n}=A-{\frac {R_{\infty }}{(n-\delta )^{2}}},$

gdzie:

$R_{\infty }$ – to stała Rydberga,

$A$ – jest energią jonizacji,

$n$ – główna liczba kwantowa,

$\delta$ – poprawka na defekt kwantowy.

Przejścia rydbergowskie dają w widmie podobne serie, jak w przypadku widm atomowych.

Bibliografia

• Zbigniew Kęcki: Podstawy spektroskopii molekularnej. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992, s. 178–179. ISBN 83-01-10503-8.