Tetranitroeten
Wygląd
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C2N4O8 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory |
(O2N)2C=C(NO2)2 | ||||||||||||
Masa molowa |
208,04 g/mol | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Tetranitroeten (tetranitroetylen), (O2N)2C=C(NO2)2 – nadzwyczaj nietrwały, silnie reaktywny organiczny związek chemiczny. Powstaje na drodze pirolizy heksanitroetanu, ale jak dotąd nie został wyizolowany, gdyż rozkłada się w warunkach reakcji z wytworzeniem produktów gazowych[1]:
Powstawanie tetranitroetenu jako związku pośredniego przy rozkładzie termicznym heksanitroetanu zostało dowiedzione przez pułapkowanie go cyklopentadienem lub antracenem, z którymi daje produkty cykloaddycji typu Dielsa-Aldera[2][3]:
Alkohole ulegają addycji do tetranitroetenu z wytworzeniem nietrwałego eteru, który ulega przegrupowaniu i eliminacji N2O3 z wytworzeniem estru kwasu 2,2-dinitrooctowego[4]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marshall, H.P.; Borgardt, F.G.; Noble, Jr. P.. Thermal Decomposition of Hexanitroethan. „J. Phys. Chem.”. 69 (1), s. 25–29, 1965. DOI: 10.1021/j100885a007.
- ↑ T. Scott Griffin, Kurt Baum. Tetranitroethylene. In situ formation and Diels-Alder reactions. „J. Org. Chem.”. 45 (14), s. 2880–2883, 1980. DOI: 10.1021/jo01302a024.
- ↑ Kurt Baum, Dongjaw Tzeng. Synthesis and reactions of tetranitroethylene. „J. Org. Chem.”. 50 (15), s. 2736–2739, 1985. DOI: 10.1021/jo00215a028.
- ↑ Dongjaw Tzeng, Kurt Baum. Reactions of hexanitroethane with alcohols. „J. Org. Chem.”. 48 (26), s. 5384–5385, 1983. DOI: 10.1021/jo00174a053.