Naar inhoud springen

The French Dispatch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The French Dispatch
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Wes Anderson
Producent Wes Anderson
Jeremy Dawson
Steven Rales
Scenario Wes Anderson
Verhaal Wes Anderson
Roman Coppola
Hugo Guinness
Jason Schwartzman
Hoofdrollen Benicio del Toro
Adrien Brody
Tilda Swinton
Léa Seydoux
Frances McDormand
Timothée Chalamet
Lyna Khoudri
Jeffrey Wright
Mathieu Amalric
Stephen Park
Bill Murray
Owen Wilson
Muziek Alexandre Desplat
Montage Andrew Weisblum
Cinema­tografie Robert Yeoman
Production design Adam Stockhausen
Productie­bedrijf Indian Paintbrush
American Empirical
Pictures
Distributie Searchlight Pictures
Première 12 juli 2021 (Cannes)
Vlag van Nederland 21 oktober 2021
Vlag van België 27 oktober 2021
Genre Drama / Komedie
Speelduur 108 minuten[1]
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Duitsland Duitsland
Budget US$ 25 miljoen[2]
Opbrengst US$ 7 miljoen[3]
Kijkwijzer
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The French Dispatch is een Amerikaans-Duitse komische dramafilm uit 2021, die geschreven en geregisseerd werd door Wes Anderson. De film beschikt over een uitgebreide ensemblecast bestaande uit onder meer Benicio del Toro, Adrien Brody, Tilda Swinton, Léa Seydoux, Frances McDormand, Timothée Chalamet, Jeffrey Wright, Bill Murray en Owen Wilson.

Verhaal

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film speelt zich midden 20e eeuw af in de fictieve, Franse stad Ennui-sur-Blasé en volgt de redactie, journalisten en verhalen van "The French Dispatch", de Franse afdeling van het Amerikaans tijdschrift Liberty, Kansas Evening Sun.

Rolverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]
Acteur Personage
del Toro, Benicio Benicio del Toro Moses Rosenthaler
Brody, Adrien Adrien Brody Julian Cadazio
Swinton, Tilda Tilda Swinton J.K.L. Berensen
Seydoux, Léa Léa Seydoux Simone
McDormand, Frances Frances McDormand Lucinda Krementz
Chalamet, Timothée Timothée Chalamet Zeffirelli
Khoudri, Lyna Lyna Khoudri Juliette
Wright, Jeffrey Jeffrey Wright Roebuck Wright
Murray, Bill Bill Murray Arthur Howitzer jr.
Wilson, Owen Owen Wilson Herbsaint Sazerac
Waltz, Christoph Christoph Waltz Paul Duval
Schwartzman, Jason Jason Schwartzman Hermes Jones
Smith, Lois Lois Smith Upshur "Maw" Clampette
Dunne, Griffin Griffin Dunne Legal Advisor
Stevens, Fisher Fisher Stevens Story Editor
Wolodarsky, Wally Wally Wolodarsky Cheery Writer
Pauly, Pablo Pablo Pauly Bediende
Bette Fellini, Anjelica Anjelica Bette Fellini Corrector
Huston, Anjelica Anjelica Huston Verteller
Amalric, Mathieu Mathieu Amalric The Commissaire
Park, Stephen Stephen Park Nescaffer
Ronan, Saoirse Saoirse Ronan Junkie / Showgirl
Moss, Elisabeth Elisabeth Moss Alumna
Dafoe, Willem Willem Dafoe Albert "the Abacus"
Balaban, Bob Bob Balaban Uncle Nick
Winkler, Henry Henry Winkler Uncle Joe
Friend, Rupert Rupert Friend Drill-Sergeant
Ménochet, Denis Denis Ménochet Gevangenisbewaker
Lavernhe, Benjamin Benjamin Lavernhe
Macaigne, Vincent Vincent Macaigne
Moati, Félix Félix Moati Hoofd Cateraar
Gallienne, Guillaume Guillaume Gallienne Mr. B
de France, Cécile Cécile de France Mrs. B
Lawther, Alex Alex Lawther Morisot
Schreiber, Liev Liev Schreiber Talk Show Host
Norton, Edward Edward Norton The Chauffeur
Revolori, Tony Tony Revolori Jonge Rosenthaler
Pine, Larry Larry Pine Hoofdmaigstraat
Polanski, Morgane Morgane Polanski Vriendin
Belhadjine, Mohammed Mohammed Belhadjine Mitch-Mitch
Hudson, Tom Tom Hudson Jonge Mitch-Mitch
Avinée, Nicolas Nicolas Avinée Vittel
Jimoh, Toheeb Toheeb Jimoh Cadet
Taleb, Lily Lily Taleb Juliette's vriend
Bak, Stéphane Stéphane Bak Communicatie Specialist
Girardot, Hippolyte Hippolyte Girardot Chou-fleur
Bonnard, Dammien Dammien Bonnard Politie detective

Productie

[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2018 werd bericht dat Wes Anderson van plan was om een film te regisseren die zich afspeelde in het Frankrijk van net na de Tweede Wereldoorlog.[4] Aanvankelijk werd bericht dat het om een musicalfilm ging, maar dit werd in november 2018 ontkend door producent Jeremy Dawson.[4][5] In september 2019 werd het project opgepikt door Fox Searchlight Pictures.[6]

In november 2018 raakte de casting van Tilda Swinton en Mathieu Amalric bekend.[5] Aanvankelijk werden ook Brad Pitt en Natalie Portman aan het project gelinkt.[5][7] In december 2018 werd de cast uitgebreid met Léa Seydoux, Frances McDormand, Bill Murray, Timothée Chalamet, Benicio del Toro en Jeffrey Wright.[8][9][10] In januari 2019 raakte ook de casting van onder meer Owen Wilson, Saoirse Ronan, Adrien Brody, Henry Winkler, Willem Dafoe, Bob Balaban, Kate Winslet en Cécile de France bekend.[11][12][13][14]

De opnames gingen in november 2018 van start in de Franse stad Angoulême en eindigden in maart 2019.[2][15][16] Anderson gebruikte voor de film meer dan 125 sets.[17]

Inspiratiebronnen

[bewerken | brontekst bewerken]

De film volgt enkele verhalen van de Franse afdeling van het fictief tijdschrift Liberty, Kansas Evening Sun. Het tijdschrift, de journalisten en verhalen die in de film aan bod komen, werden geïnspireerd door het Amerikaans tijdschrift The New Yorker.[18] Anderson is een trouwe lezer en verzamelaar van het bekende tijdschrift.[18][19]

Bill Murrays personage, hoofdredacteur Arthur Howitzer jr., is gebaseerd op journalisten Harold Ross, een van de oprichters van The New Yorker, en A.J. Liebling. Het personage van Owen Wilson, schrijver Herbsaint Sazerac, werd geïnspireerd door de Amerikaanse auteur Joseph Mitchell. Kunsthandelaar Julian Cadazio, die in de film vertolkt wordt door Adrien Brody, werd gebaseerd op Joseph Duveen, over wie in 1951 een zesdelige artikelenreeks gepubliceerd werd in The New Yorker. Jeffrey Wrights personage, journalist Roubuck Wright, is een combinatie van James Baldwin en A.J. Liebling. De verhaallijn van de personages van Frances McDormand, Timothée Chalamet en Lyna Khoudri werd geïnspireerd door Mavis Gallants tweedelig artikel The Events in May: A Paris Notebook, dat in 1968 gepubliceerd werd.[18]

Films als The Trial (1962) en vooral Le Ballon rouge (1956) dienden als visuele inspiratiebronnen.[17]

Release en ontvangst

[bewerken | brontekst bewerken]

The French Dispatch ging in juli 2021 in première op het filmfestival van Cannes.[20] De première was oorspronkelijk gepland voor de editie van 2020, maar het festival werd toen vanwege de coronapandemie geannuleerd.[21] Ook de Amerikaanse bioscooprelease, die oorspronkelijk voor 24 juli 2020 gepland was, werd vanwege de pandemie uitgesteld.

Op Rotten Tomatoes heeft The French Dispatch een waarde van 73%, gebaseerd op 214 recensies.[22] Op Metacritic heeft de film een gemiddelde score van 74/100, gebaseerd op 55 recensies.[23]

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_French_Dispatch&oldid=62730152"