Μετάβαση στο περιεχόμενο

Three Days Grace

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Three Days Grace
Πληροφορίες
ΠροέλευσηNorwood, Οντάριο, Καναδάς
Μουσικά είδηΕναλλακτική ροκ, Χαρντ Ροκ, Post-Grunge, Alternative Metal και Nu Metal
Παρουσία1997-σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαJive, RCA
ΜέληBrad Walst
Neil Sanderson
Barry Stock
Matt Walst
Πρώην μέληΑdam Gontier
Ιστότοπος
http://threedaysgrace.com/
wikidata (π)

Οι Three Days Grace είναι μία Ροκ μπάντα από τον Καναδά που ξεκίνησε από το Νόργουντ,στο Οντάριο το 1997. Με έδρα το Τορόντο, τα αρχικά μέλη της μπάντας ήταν ο κιθαρίστας και βασικός τραγουδιστής Άνταμ Γκόντιερ (Adam Gontier), ο ντράμερ και δευτερεύον τραγουδιστής Νέιλ Σάντερσον (Neil Sanderson) και ο μπασίστας Μπράντ Γουόλστ (Brad Walst). To 2003, ο Μπάρι Στόκ (Barry Stock) εντάχθηκε ως ο βασικός κιθαρίστας της μπάντας. Το 2013, ο Γκόντιερ έφυγε από τη μπάντα και τη θέση του πήρε ο τραγουδιστής των My Darkest Days , Μάτ Γουόλστ (Matt Walst), ο οποίος είναι επίσης αδελφός του μπασίστα Μπράντ Γουόλστ.

Έχοντας υπογράψει με την Jive Records, οι Three Days Grace έχουν δημοσιεύσει πέντε άλμπουμ, το καθένα με παρέμβαση τριών χρόνων: Three Days Grace (Self-Titled) το 2003, One-X το 2006, Life Starts Now το 2009, Transit Of Venus το 2012 και Human το 2015. Τα πρώτα τρία άλμπουμ έχουν αναγνωριστεί από την Μουσική Βιομηχανία της Αμερικής ως πλατινένια, τρις φορές πλατινένια και χρυσά (αντίστοιχα) στις Η.Π.Α., ενώ στον Καναδά από την Μουσική Βιομηχανία του Καναδά ως πλατινένια, διπλά πλατινένια και πλατινένια (αντίστοιχα). Το συγκρότημα έχει αρκετά Νο1 τραγούδια στα τσαρτ του Billboard (Alternative Songs) και του Hot Mainstream Rock Tracks.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Three Days Grace προήλθαν από μία πενταμελή μπάντα με το όνομα “Groundswell” από το Νόργουντ του Οντάριο, το 1992.[1] Groundswell released one full-length album, Wave of Popular Feeling. The band's line-up consisted of lead vocalist Adam Gontier, drummer Neil Sanderson, bassist Brad Walst, lead guitarist Phil Crowe, and rhythm guitarist Joe Grant. Most of the members were attending high school when the band formed.[1] Οι Groundswell έχουν κυκλοφορήσει ένα ολόκληρο άλμπουμ, το Wave of Popular Feeling. Η μπάντα αποτελούνταν από τον βασικό τραγουδιστή Άνταμ Γκόντιερ, τον ντράμερ Νέιλ Σάντερσον, τον μπασίστα Μπράντ Γουόλστ, τον βασικό κιθαρίστα Φίλ Κρόου (Phil Crowe) και τον rythm κιθαρίστα Τζό Γκράντ (Joe Grant). Τα περισσότερα από τα μέλη πήγαιναν ακόμα στο Λύκειο όταν σχηματίστηκε η μπάντα. Μέχρι τα τέλη του 1995, το συγκρότημα είχε διαλυθεί.

Πρώτα Χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1997, ο Γκοντιερ, ο Σάντερσον και ο Γουόλστ ξαναενώθηκαν ως “Three Days Grace”. Σύμφωνα με τον Γκόντιερ, το όνομα σχετίζεται με το ερώτημα αν κάποιος θα άλλαζε κάτι στη ζωή του αν είχε μόνο τρις μέρες για να το αλλάξει.[2] Κάποτε στο Τορόντο, η μπάντα γνώρισε τον ντόπιο παραγωγό Gavin Brown.[3] Τότε του έδωσαν υλικό από κάποια χρόνια προεργασίας και αυτός διάλεξε τα κομμάτια που θεώρησε καλύτερα. Ο Brown και η μπάντα επεξεργάστηκαν τα τραγούδια και δημιούργησαν ένα δοκιμαστικό άλμπουμ το οποίο έδωσαν στην EMI Music Publishing Canada.

Η δισκογραφική θέλησε να ακούσει περισσότερο υλικό και με τον Brown ως παραγωγό, η μπάντα συνέθεσε το κομμάτι "I Hate Everything About You”, το οποίο προσέλκυσε το ενδιαφέρον από πολλές δισκογραφικές εταιρίες. Η μπάντα αργότερα υπέγραψε με την Jive Records αφού προηγουμένως είχε προωθηθεί από τον πρόεδρο της εταιρίας.[3] The band was soon signed to Jive Records after being sought out by the company's president.[1]

Three Days Grace (2003–2005)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μπάντα μετακόμισε στο Long View Farm, ένα στούντιο στο North Brookfield της Μασαχουσέτης για να ηχογραφήσει το άλμπουμ τους.[3] Το ομότιτλο άλμπουμ ολοκληρώθηκε στο Woodstock της Νέας Υόρκης και κυκλοφόρησε στις 22 Ιουλίου 2003.[1]

Δέχτηκε ποικίλες θετικές και αρνητικές κριτικές. Ο Dave Doray του IGN είπε για το άλμπουμ "Λάθη; Δεν υπάρχουν πολλά"("Mistakes? There's not many.").[4] Η Heather Phares, κριτικός του AllMusic, είπε ότι στο αλμπουμ Three Days Grace, "η εστίαση και επαφή της μπάντας με τους τύπους του alt-metal - σε συνδυασμό με δυναμικούς στίχους και μερικά απροσδόκητα όμορφα ρεφρέν- οδηγούν σε ισχυρά κομμάτια που τα κανει πιό ξεχωριστά από αυτά πολλών συνομηλίκων τους».[5] Επέκρινε το άλμπουμ για την απλότητα του, καταλήγοντας στο ότι: "Οι Three Days Grace είναι σίγουρα μία από τις πιο προσβάσιμες μπάντες alt-metal της δεκαετίας του 2000. Απλώς πρέπει να προσθέσουν κάποιον άλλο πιο διακριτικό χαρακτήρα στον ήχο τους."[5]

Για να υποστηρίξει το ομότιτλο άλμπουμ, το 2003 κυκλοφόρησε το πρώτο του single, "I Hate Everything About You" (το τραγούδι του οποίου το demo είχε οδηγησει την μπάντα στην πρώτη δισκογραφική τους συμφωνία).[3] The song received heavy airplay and rapidly became a widely recognizable song,[6] Το τραγούδι έγινε γρήγορα ένα ευρέως αναγνωρίσιμο τραγούδι και χαρακτηρίστηκε ως "breakout hit" του συγκροτήματος.[7] Ο Μπάρι Στόκ εντάχθηκε ως βασικός κιθαρίστας στα τέλη του 2003 [8] και οι Three Days Grace έκαναν τουρ για σχεδόν δύο χρόνια για να προωθήσουν το σημαντικό ντεμπούτο τους. Το άλμπουμ έφτασε στο νούμερο 9 στον Canadian Albums Chart,[9] στον αριθμό 69 του Billboard 200[10], έγινε πλατινένιο στις ΗΠΑ από τον RIAA τον Δεκέμβριο του 2004[11] και διπλά πλατινένιο στον Καναδά από την CRIA.[12]

Βραβεία και υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα έχει αναγνωριστεί για τις μουσικές του δεξιότητες μέσα από πολλά βραβεία και υποψηφιότητες. Το 2007, το συγκρότημα κατατάχθηκε από το Mediabase ως ο κορυφαίος καλλιτέχνης στο airplay σε όλα τα είδη ροκ στις ΗΠΑ και τον Καναδά [13] και το Billboard το ανακήρυξε ως Rock Artist of the Year. [13] Έχουν προταθεί για 12 βραβεία Juno, αλλά κέρδισαν μόνο ένα για τον "Παραγωγό της Χρονιάς" για το " I Hate Everything About You " το 2004. [14] Το τραγούδι ήταν επίσης υποψήφιο για "Καλύτερο ροκ βίντεο" και "People's Choice: Favorite Canadian Group" στα MuchMusic Video Awards 2004 . [15] Το 2007, ήταν υποψήφιοι για το "Καλύτερο συγκρότημα της χρονιάς", και το άλμπουμ τους One-X για το "Άλμπουμ της χρονιάς" στα Juno Awards . [16] Το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος από το One-X, " Animal I Have Become ", ήταν το ροκ τραγούδι με τις περισσότερες ακροάσεις στον Καναδά το 2006 [17] και κέρδισε το βραβείο Mediabase εκείνης της χρονιάς για το ροκ τραγούδι που παίχτηκε τις περισσότερες φορές στο ραδιόφωνο. [18] Το τραγούδι κέρδισε επίσης το "Rock Single of the Year" στα Μουσικά Βραβεία Billboard το 2006 . Το " Never Too Late " προτάθηκε για το "Καλύτερο βίντεο" και το "Καλύτερο ροκ βίντεο" και το " Pain " προτάθηκε για το "Καλύτερο διεθνές βίντεο από Καναδό" και το "People's Choice: Favorite Canadian Group" στα βραβεία MuchMusic Video 2007 . [19]

Το 2010, το Life Starts Now ήταν υποψήφιο για το "Καλύτερο Ροκ Άλμπουμ" στα βραβεία Juno, αλλά έχασε από το Billy Talent III . [20] Το 2010, το "Break" ήταν υποψήφιο για το "Best Post Production Video" και το "Καλύτερο ροκ βίντεο της χρονιάς" στα MuchMusic Video Awards 2010 στο Fuse.tv. [21] Το "Break" προτάθηκε για το "Best Single" και το “Life Starts Now” κέρδισε το "Best Album" στα Βραβεία Casby. [22]

Ήταν υποψήφιοι για το βραβείο Juno 2016 για την μπάντα της Χρονιάς . [23]

Οι Three Days Grace ήταν υποψήφιοι για τρία βραβεία Juno, Outsider για το άλμπουμ της χρονιάς, το Rock άλμπουμ της χρονιάς και το συγκρότημα για το Group of the Year στα Juno Awards 2019 . [24]

Στις 14 Μαρτίου 2019, το συγκρότημα κέρδισε το Rock Artist of the Year στα Μουσικά Βραβεία iHeartRadio 2019 . [25]

Κέρδισαν το βραβείο Rock Songwriters of the Year για το " The Mountain " στην 30ή επέτειο των βραβείων SOCAN . [26]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Three Days Grace (2003)
  • One X (2006)
  • Life Starts Now (2009)
  • Transit of Venus (2012)
  • Human (2015)
  • Outsider (2018)

Μουσικό ύφος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μουσική των Three Days Grace έχει χαρακτηριστεί ως alternative rock, hard rock, post-grunge, alternative metal και nu metal. Στο ομότιτλο άλμπουμ τους ωστόσο χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον ο ήχους της alternative metal και post-grunge. Ωστόσο, στο δεύτερο λεύκωμα One X τους, το συγκρότημα πρόσθεσε μερικά κιθαριστικά σόλο και πιο μελωδικό ήχο. Σχετικά με το Transit of venus, η μπάντα πρόσθεσε μερικές ηλεκτρονικές επιρροές.

Τραγούδια τους:

Three Days Grace (album 2003)

Burn (2003) Just Like You (2003) I Hate Everything About You (2003) Home (2003) Scared (2003) Let You Down (2003) Now or never (2003) Born Like This (2003) Drown (2003) Wake up (2003) Take Me Under (2003) Overrated (2003)

One-X (album 2006)

Its All Over (2006) Pain (2006) Animal I Have Become (2006) Never Too Late (2006) On My Own (2006) Riot (2006) Get Out Alive (2006) Let It Die (2006) Over And Over (2006) Time Of Dying (2006) Gone Forever (2006) One-X (2006)

Life Starts Now (album 2009)

Bitter Taste (2009) Break (2009) World So Cold (2009) Lost In You (2009) The Good Life (2009) No More (2009) Last To know (2009) Someone Who Cares (2009) Bully (2009) Without You (2009) Goin' Down (2009) Life Starts Now (2009)

Transit Of Venus (album 2012)

Sign Of The Times (2012) Chalk Outline (2012) The High Road (2012) Operate (2012) Anonymous (2012) Misery Loves My Company (2012) Give In To Me (2012) Hapiness (2012) Give Me A Reason (2012) Time That Remains (2012) Expectations (2013) Broken Glass (2012) Unbreakable Heart (2012)

Human (album 2015)

Human Race (2015) Painkiller (2015) Fallen Angel (2015) Landmine (2015) Tell Me Why (2015) I Am Machine (2015) So What (2015) Car Crash (2015) Nothing's Fair In Love And War (2015) One Too Many (2015) The End Is Not The Answer (2015) The Real You (2015)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Sutton, Michael. «Three Days Grace > Biography». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  2. ↑ Montes, Michael (2004). «Interview with Adam Gontier of Three Days Grace». Florida Entertainment Scene. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2008. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Three Days Grace Biography». MapleMusic Recordings. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  4. ↑ Doray, Dave (2 Δεκεμβρίου 2003). «IGN: Three Days Grace Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Phares, Heather. «Three Days Grace > Overview». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  6. ↑ Wiederhorn, Jon (7 Οκτωβρίου 2004). «Three Days Grace Endure Fire, Asbestos for Their Art». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2009. 
  7. ↑ Garisto, Julie (April 26, 2007). «Rockfest: a sound revision». St. Petersburg Times. http://www.sptimes.com/2007/04/26/Weekend/Rockfest__a_sound_rev.shtml. Ανακτήθηκε στις October 23, 2009. 
  8. ↑ Sarig, Roni (January 14, 2004). «New Faces: Three Days Grace». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-22. https://web.archive.org/web/20090522105954/http://www.rollingstone.com/artists/threedaysgrace/articles/story/5936104/new_faces_three_days_grace. Ανακτήθηκε στις August 13, 2009. 
  9. ↑ Williams, John (June 21, 2006). «Three Days Grace Makes Solid Debut». CANOE. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-01. https://web.archive.org/web/20090901141355/http://www.jam.canoe.ca/Music/Artists/T/Three_Days_Grace/2006/06/21/1645305-ca.html. Ανακτήθηκε στις August 21, 2009. 
  10. ↑ «Three Days Grace – Three Days Grace». Billboard. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  11. ↑ «RIAA – Gold & Platinum – August 13, 2009». RIAA. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  12. ↑ «P.G. to get Three Days Grace». Prince George Citizen. November 9, 2007. http://www.princegeorgecitizen.com/20071109103622/local/news/p.g.-to-get-three-days-grace.html. Ανακτήθηκε στις August 21, 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  13. ↑ 13,0 13,1 «New'Grace' CD Coming». Peterborough Examiner. August 12, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 3, 2009. https://web.archive.org/web/20090903043203/https://www.thepeterboroughexaminer.com/articledisplay.aspx/?e=1696210. Ανακτήθηκε στις August 13, 2009. 
  14. ↑ «Past Nominees + Winners - The Juno Awards». Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022. 
  15. ↑ «MMVA 04». MuchMusic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2011. 
  16. ↑ Mayer, Andre (March 29, 2007). «Juno What Time It Is?». CBC News. http://www.cbc.ca/arts/music/juno_2007_awards.html. Ανακτήθηκε στις October 24, 2009. 
  17. ↑ Lin, Adena (May 31, 2007). «One CD Worth Buying...». Toronto Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-01. https://web.archive.org/web/20090901090430/https://pqasb.pqarchiver.com/thestar/access/1279871351.html?dids=1279871351:1279871351&FMT=ABS&FMTS=ABS:FT&type=current&date=May+31%2C+2007&author=Adena+Lin&pub=Toronto+Star&desc=One+CD+worth+buying+.+.+.&pqatl=google. Ανακτήθηκε στις August 13, 2009. 
  18. ↑ Mediabase Announces 2006 Radio Airplay Leaders.. Δελτίο τύπου.
  19. ↑ «MMVA07 nominees». MuchMusic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2011. 
  20. ↑ «Past Nominees and Winners - Juno Awards». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  21. ↑ «2010 MuchMusic Video Awards». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  22. ↑ «Three Days Grace Wins Casby Award for Favorite New Album!». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  23. ↑ «Nominees». The JUNO Awards. 
  24. ↑ «Three Days Grace Nominated For Three Juno Awards – Three Days Grace» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021. 
  25. ↑ «Three Days Grace wins Rock Artist of the Year at iHeartRadio Music Awards». 107.9 KBPI. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2019. 
  26. ↑ «30th Anniversary SOCAN Awards Chad Kroeger And Three Days Grace | Yaletown Financial Management Inc». yaletownfm.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2019. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Three_Days_Grace&oldid=10678687"