Przejdź do zawartości

Tony Cottee

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tony Cottee
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Anthony Richard Cottee

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1965
Londyn

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1988 West Ham United 212 (92)
1988–1994 Everton 184 (72)
1994–1996 West Ham United 67 (23)
1996–1997 Selangor FA 24 (14)
1997–2000 Leicester City 85 (27)
1997 Birmingham City (wyp.) 5 (1)
2000 Norwich City 7 (1)
2000–2001 Barnet 16 (9)
2001 Millwall 2 (0)
W sumie: 602 (239)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1987  Anglia U-21 8 (1)
1986–1989  Anglia 7 (0)
W sumie: 15 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000–2001 Barnet
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anthony „Tony” Richard Cottee (ur. 11 lipca 1965 w Londynie) – angielski piłkarz grający na pozycji napastnika. W swojej karierze rozegrał 7 meczów w reprezentacji Anglii.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską Cottee rozpoczął w klubie West Ham United. W 1982 roku awansował do kadry pierwszego zespołu. 1 stycznia 1983 roku zadebiutował w nim w Division One w wygranym 3:0 domowym meczu z Tottenhamem Hotspur i w debiucie zdobył gola. W debiutanckim sezonie jako 17-latek strzelił 5 goli, a w sezonie 1983/1984 stał się podstawowym zawodnikiem West Hamu. W 1986 roku został wybrany Młodym Zawodnikiem Roku, a West Ham zajął 3. miejsce w lidze. W sezonie 1986/1987 strzelił 22 gole i był to tym samym jego najlepszy dorobek strzelecki w karierze.

W sierpniu 1988 roku Cottee przeszedł za 2,2 miliona funtów do Evertonu. W Evertonie swój debiut zaliczył 27 sierpnia 1988 w zwycięskim 4:0 domowym spotkaniu z Newcastle United. W debiucie strzelił trzy gole. W 1989 roku doszedł z Evertonem do finału Pucharu Anglii, jednak Everton przegrał w nim 2:3 z Liverpoolem. W zespole Evertonu Cottee występował do lata 1994 roku.

Latem 1994 roku Cottee wrócił do West Hamu na zasadzie wymiany z Evertonem za Davida Burrowsa. W West Hamie grał do końca 1996 roku. Na początku 1997 roku wyjechał do Malezji i występował tam w zespole Selangoru, dla którego strzelił 14 goli.

W 1997 roku Cottee został zawodnikiem Leicesteru City. Swój debiut w Leicesterze zanotował 27 sierpnia 1997 w zremisowanym 3:3 domowym meczu z Arsenalem. Jeszcze w 1997 roku został wypożyczony do Birmingham City, a w 1998 roku wrócił do Leicesteru. W 2000 roku zdobył z nim Puchar Ligi Angielskiej.

Latem 2000 Cottee przeszedł do Norwich City. Pod koniec roku został grającym menedżerem Barnet, a w 2001 roku zakończył karierę jako zawodnik Millwall.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1982/83 West Ham United Anglia  Division One 8 5
1983/84 West Ham United Anglia  Division One 39 15
1984/85 West Ham United Anglia  Division One 41 17
1985/86 West Ham United Anglia  Division One 42 20
1986/87 West Ham United Anglia  Division One 42 22
1987/88 West Ham United Anglia  Division One 40 13
1988/89 Everton Anglia  Division One 36 13
1989/90 Everton Anglia  Division One 27 13
1990/91 Everton Anglia  Division One 29 10
1991/92 Everton Anglia  Division One 24 8
1992/93 Everton Anglia  Premier League 26 12
1993/94 Everton Anglia  Premier League 39 16
1994/95 Everton Anglia  Premier League 3 0
1994/95 West Ham United Anglia  Premier League 31 13
1995/96 West Ham United Anglia  Premier League 33 10
1996/97 West Ham United Anglia  Premier League 3 0
1997 Selangor FA Malezja  Premier One 24 14
1997/98 Leicester City Anglia  Premier League 19 4
1997/98 Birmingham City Anglia  Division One 5 1
1998/99 Leicester City Anglia  Premier League 31 10
1999/00 Leicester City Anglia  Premier League 33 13
2000/01 Leicester City Anglia  Premier League 2 0
2000/01 Norwich City Anglia  Division One 7 1
2000/01 Barnet Anglia  Division Three 16 9
2001/02 Millwall Anglia  Division One 2 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Anglii Cottee zadebiutował 10 września 1986 w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu ze Szwecją. W swojej karierze grał w eliminacjach do Euro 88 i do MŚ 1990. Od 1986 do 1989 rozegrał w kadrze narodowej 7 meczów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]