Przejdź do zawartości

Traktat kiloński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Traktat kiloński
Freden i Kiel
ilustracja
Data

14 stycznia 1814

Miejsce

Kilonia

Strony traktatu
 Szwecja  Królestwo Danii i Norwegii
Skandynawia po 1814

Traktat kiloński – układ pokojowy zawarty pomiędzy Królestwem Szwecji a Królestwem Danii-Norwegii 14 stycznia 1814 w Kilonii.

Postanowienia traktatu

[edytuj | edytuj kod]

Następstwa

[edytuj | edytuj kod]

Traktat został zrealizowany tylko w części. W maju 1814 Norwegowie ogłosili powstanie niepodległego Królestwa Norwegii i dopiero po wojnie ze Szwecją uznali jej zwierzchnictwo (ale na zasadzie unii personalnej). Z kolei Pomorze Szwedzkie - decyzją mocarstw na kongresie wiedeńskim - w 1815 miało przypaść Prusom. Sprawę tę uregulowano umowami dwustronnymi pomiędzy zainteresowanymi państwami: 4 czerwca zawarto układ prusko-duński, na mocy którego Prusy otrzymały Pomorze Szwedzkie, a oddały udzielne księstwo Lauenburga i wypłaciły Fryderykowi VI 2,6 mln talarów; następnie 7 czerwca podpisano porozumienie prusko-szwedzkie, według którego Prusy wypłaciły Szwecji 3,5 mln talarów.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Önnerfors Andreas, Svenska Pommern: kulturmöten och identifikation 1720-1815 Lund 2003