Przejdź do zawartości

Transliteracja Wyliego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959[1]. Została przystosowana do klawiatury standardowej maszyny do pisania, dlatego nie wymaga stosowania znaków diakrytycznych[2].

ཀ ka ཁ kha ག ga ང nga
ཅ ca ཆ cha ཇ ja ཉ nya
ཏ ta ཐ tha ད da ན na
པ pa ཕ pha བ ba མ ma
ཙ tsa ཚ tscha ཛ dza ཝ wa
ཞ zha ཟ za འ 'a ཡ ya
ར ra ལ la ཤ sha ས sa
ཧ ha ཨ a


ཨི  i ཨུ  u ཨེ  e ཨོ  o


Przykłady wymowy tych znaków w transkrypcji polskiej przedstawione są w artykule język tybetański.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 55. ISBN 83-88938-13-4.
  2. Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 56. ISBN 83-88938-13-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]