Gaan na inhoud

Tsai Ing-wen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Tsai Ing-wen
蔡英文
Tsai Ing-wen
Tsai Ing-wen in 2016
President van Republiek China
Ampsbekleër
Termynaanvang
20 Mei 2016
Eerste minister Chen Chien-jen
Voorafgegaan deur Ma Ying-jeou
Leier van die Demokraties-Progressiewe Party
Ampstermyn
28 Mei 2014 – 24 November 2018
Voorafgegaan deur Su Tseng-chang
Opgevolg deur Lin Yu-chang (wnd.)
Ampstermyn
20 Mei 2008 – 14 Januarie 2012
Voorafgegaan deur Frank Hsieh (wnd.)
Opgevolg deur Kiku Chen (wnd.)
Adjunkpremier van Republiek China
Ampstermyn
25 Januarie 2006 – 21 Mei 2007
Eerste minister Su Tseng-chang
Voorafgegaan deur Wu Rong-i
Opgevolg deur Chiou I-jen
Minister van die Vastelandse Sakeraad
Ampstermyn
20 Mei 2000 – 20 Mei 2004
Vise Chen Ming-tong
President Chen Shui-bian
Eerste minister Tang Fei
Chang Chun-hsiung
Yu Shyi-kun
Voorafgegaan deur Su Chi
Opgevolg deur Joseph Wu
Persoonlike besonderhede
Gebore 31 Augustus 1956 (1956-08-31) (68 jaar oud)
Taipei, Republiek China
Politieke party Demokraties-Progressiewe Party (sedert 2004)
Onafhanklik (tot 2004)
Alma mater Nasionale Universiteit van Taiwan
Cornell-universiteit
Londense Skool vir Ekonomie
Handtekening

Tsai Ing-wen (Chinees: 蔡英文; pinyin: Cài Yīngwén; gebore 31 Augustus 1956 in Taipei, Republiek China) is 'n Taiwannese politikus en akademikus en beklee sedert 20 Mei 2016 die amp as president van die Republiek China. Sy is die eerste vrou wat tot die amp verkies is, die sewende president van die Republiek China onder die grondwet van 1947, en die tweede president van die Demokratiese Progressiewe Party (DPP), deel van die regerende Pangroenkoalisie.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Tsai is op 31 Augustus 1956 in die Mackay-gedenkhospitaal in die Zhongshan-distrik van Taipei-stad gebore.[1][2][3] Sy is die jongste van elf kinders.[4][5][6] Haar vader Tsai Chieh-sheng (1918–2006), was 'n sakeman wat 'n motorherstelwinkel bestuur het, terwyl haar moeder Chang Chin-fong (1925–2018) 'n huisvrou was.[7][8]

Haar voornaam, Ing-wen (英文), is volgens genealogiese naampraktyke bepaal. Terwyl dit die spelling 瀛文 voorgestel het, het haar vader gevoel dat die karakter 瀛 te veel lyne gehad het en hy het daarom besluit om dit met die karakter 英 te vervang.[9] Sy het by die Taipei Munisipale Hoër Meisieskool Zhongshan skoolgegaan.[10] Sy het weens haar vader se opdrag regte gaan studeer. Sy het in 1978 van die Kollege van Regsgeleerdheid van die Nasionale Universiteit van Taiwan gegradueer. In 1980 het sy haar meestersgraad in die regte van Cornell Universiteit ontvang. Daarna het sy regte aan die London School of Economics studeer en haar doktorsgraad in die regte in 1984 van die Universiteit van Londen ontvang.[11][12] Met haar terugkeer na Taiwan, het sy regte aan die Skool vir Regte van Soochow Universiteit en die Nasionale Chengchi Universiteit, albei in Taipei, gedoseer.[13][14]

In die 1990's is Tsai ook tot die Billike Handelskommissie en die Kopieregkommissie aangestel. Sy was 'n konsultant vir die Raad vir Vastelandsake en die Nasionale Veiligheidsraad. Sy het ook die opstelspan gelei oor die Statuut vir Betrekkinge met Hong Kong en Macau (Chinees: 港澳關係條例).[15][16]

Politieke loopbaan

[wysig | wysig bron]

Tsai het in 2000 voorsitter van die Vastelandsakeraad geword. Sy het daarna in 2004 by die Demokratiese Progressiewe Party aangesluit. As lid van die DPP, is sy in daardie jaar se verkiesing tot die Wetgewende Yuan verkies.[3] Op 25 Januarie 2006 is Tsai as vise-president van die Uitvoerende Yuan aangewys wat haar die vise-premier van Taiwan gemaak het.[17][18] Sy het terselfdetyd as die voorsitter van die Verbruikersbeskermingskommissie gedien.

Na haar bedanking as vise-premier in Mei 2007 het Tsai as voorsitter van TaiMedBiologics, 'n biotegnologiemaatskappy wat in Taiwan gebaseer is, gedien.

Tsai is op 19 Mei 2008 tot die leierskap van die Demokratiese Progressiewe Party verkies en het gevolglik die heel eerste vrou geword om 'n Taiwanese politieke party te lei.[19] Tsai het in 2012 as DPP-voorsitter bedank nadat sy daardie jaar se presidentsverkiesing teen Ma Ying-jeou verloor het.[20] Sy is weer in 2014 tot die leierskap van die DPP verkies voordat sy van die amp in 2018 bedank het.[21][22][23] Tsai was toe weer vanaf 2020 tot 2022 leier van die DPP.[24][25]

President van Taiwan

[wysig | wysig bron]

Tsai het die presidentsverkiesing van 2016 gewen en is op 20 Mei 2016 as die eerste vroulike president van die Republiek China ingehuldig.[26] Sy is in 2020 vir 'n tweede termyn herverkies.[27]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "感謝支持 蔡現身長老教會年會 - 焦點 - 自由時報電子報". 自由電子報 (in Chinees). 29 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 November 2021. Besoek op 25 Januarie 2020.
  2. ↑ "Must-know facts about Taiwan's presidential candidates". Asia Times. 17 Desember 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 November 2020. Besoek op 21 Januarie 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 "About Democratic Progressive Party presidential candidate Tsai Ing-wen". Taiwan News. 23 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Januarie 2016. Besoek op 21 Januarie 2016.
  4. ↑ Yeh, Sophia; Chang, S.C. (14 Maart 2016). "Tsai Ing-wen's brothers vow they will avoid conflicts of interests". Central News Agency. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Maart 2016. Besoek op 14 Maart 2016.
  5. ↑ Vanderklippe, Nathan (15 Januarie 2016). "Tsai Ing-wen: Taiwan's quiet revolutionary". The Globe and Mail. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Januarie 2016. Besoek op 21 Januarie 2016.
  6. ↑ Li, Xueying (16 Januarie 2015). "Democratic Progressive Party's Tsai Ing-wen becomes Taiwan's first woman president". Straits Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2016. Besoek op 21 Januarie 2016.
  7. ↑ "President Tsai". Office of the President of the Republic of China (Taiwan). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2018. Besoek op 1 Desember 2018.
  8. ↑ 邱紹揚、李岱娟 (12 Januarie 2016). "蔡英文媽媽是酒家女？堂哥闢謠：非常好的賢妻良母" (in Chinees). 三立新聞網. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2022. Besoek op 1 Januarie 2022.
  9. ↑ "22个关键词带你认识蔡英文" (in Chinees). 騰訊新聞. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Augustus 2018. Besoek op 24 Augustus 2018.
  10. ↑ 蔡英文回母校中山女高 勉学妹温柔有企图心. news.stnn.cc (in Chinees). 2 Junie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2017. Besoek op 11 September 2016.
  11. ↑ "Profile: Tsai Ing-wen". BBC. 12 Januarie 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Desember 2014. Besoek op 2 Januarie 2015.
  12. ↑ "Ing-Wen Tsai: Executive Profile & Biography – BusinessWeek". Bloomberg Business. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Januarie 2016. Besoek op 16 Januarie 2015.
  13. ↑ Copper, John F. (2012). The KMT Returns to Power. Lexington Books. p. 188. ISBN 9780739174784. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Februarie 2017. Besoek op 2 Januarie 2015.
  14. ↑ Chuang, Jimmy (13 Augustus 2006). "Vice Premier Tsai is nobody's fool". Taipei Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 September 2017. Besoek op 6 Februarie 2017.
  15. ↑ "Tsai Criticizes "One Country, Two Areas" Now, But Used To Advocate "One Country, Four Areas"". United Daily News. Kuomintang News Network. 26 Maart 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Julie 2016. Besoek op 10 Desember 2014.
  16. ↑ Tsai, Ing-wen; Wortzel, Larry (14 Januarie 2002). "A New Era in Cross-Strait Relations? Taiwan and China in the WTO". Heritage Foundation. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2014. Besoek op 10 Desember 2014.
  17. ↑ Chuang, Jimmy (26 Januarie 2006). "Premier Su enjoys busy first morning in his new office". Taipei Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2021. Besoek op 24 Julie 2020.
  18. ↑ "Tsai Ing-wen confirmed as Su deputy". Taipei Times. 21 Januarie 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2021. Besoek op 24 Julie 2020.
  19. ↑ "首位台灣女黨魁 蔡英文當選民進黨主席" (in Chinees). Taiwan News. 19 Mei 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2022. Besoek op 1 Januarie 2022.
  20. ↑ ""Tsai steps down as DPP chair after election defeat" Focus Taiwan News Channel". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2012. Besoek op 14 Januarie 2012.
  21. ↑ Wang, Chris (26 Mei 2014). "Tsai Ing-wen elected as DPP chair". Taipei Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Junie 2014. Besoek op 1 Junie 2014.
  22. ↑ Chang, Jung-hsiang; Hsu, Elizabeth (25 Mei 2014). "Tsai Ing-wen wins DPP chair election (update)". Central News Agency. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2014. Besoek op 2 Junie 2014.
  23. ↑ "Taiwan president resigns as ruling party chairwoman after election". Reuters. 24 November 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 November 2018. Besoek op 25 November 2018.
  24. ↑ "Taiwan's president resigns as party leader after election losses" (in Engels (VSA)). NPR. 26 November 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 November 2022. Besoek op 26 November 2022.
  25. ↑ Lin, Sean (26 November 2022). "ELECTIONS 2022/President Tsai resigns as DPP chairperson after election setback". Central News Agency. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 November 2022. Besoek op 26 November 2022. Lin, Sean; Yeh, Joseph; Kao, Evelyn (26 November 2022). "ELECTIONS 2022/President Tsai resigns as DPP chairperson after election setback (update)". Central News Agency. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 November 2022. Besoek op 26 November 2022.
  26. ↑ "Taiwan swears in Tsai Ing-wen as first female president". France 24 (in Engels). 20 Mei 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Maart 2022. Besoek op 20 Maart 2022.
  27. ↑ Taiwan President Tsai Ing-wen Wins Reelection With Record Support (Engels). Time Magazine. URL besoek op 30 Desember 2023.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Tsai_Ing-wen&oldid=2641187"