Przejdź do zawartości

Ubezpieczalnia społeczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ubezpieczalnia społeczna – instytucja ubezpieczeń społecznych w Polsce[1].

Na mocy ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (tzw. ustawa scaleniowa) w miejsce dotychczasowych kas chorych powołane zostały ubezpieczalnie społeczne oraz: Zakład Ubezpieczenia na Wypadek Choroby, Zakład Ubezpieczenia od Wypadków, Zakład Ubezpieczenia Emerytalnego Robotników i Zakład Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych[2][3]. Ich zadaniem było wyliczanie i ściąganie składek, prowadzenie ewidencji ubezpieczonych i przyjmowanie roszczeń z zakładów[4].

W 1951 r. funkcje ubezpieczalni przejął Zakład Lecznictwa Pracowniczego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ubezpieczalnia Społeczna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-14].
  2. Ustawa z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U. z 1933 r. nr 51, poz. 396).
  3. Tworzenie polskiego systemu ubezpieczeń społecznych - ZUS [online], zus.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  4. https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/13196/Anna_Jarosz_Nojszewska_2009_ustawa_scaleniowa.pdf?sequence=1