Vaso Jovanović
| VASO JOVANOVIĆ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Vaso Jovanović | |||||||||||||
| Mesto rođenja | Rogami, kod Podgorice Kraljevina Crna Gora | ||||||||||||
| Datum smrti | 4. 12. 2013. (98 godina) | ||||||||||||
| Mesto smrti | Beograd Srbija | ||||||||||||
| Supruga | Neda Jovanović | ||||||||||||
| Profesija | vojno lice | ||||||||||||
| Član KPJ od | 1941. | ||||||||||||
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba | ||||||||||||
| U toku NOB-a | komandant Prve proleterske divizije | ||||||||||||
| Služba | Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1975. | ||||||||||||
| Čin | poručnik JV general-pukovnik JNA | ||||||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||||||
Vaso Jovanović (Rogami, kod Podgorice, 11. januar 1915 — Beograd, 4. decembar 2013), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-pukovnik JNA.
Rođen je 11. januara 1915. godine u Rogamima, kod Podgorice. Nakon završene osnovne škole, pohađao je gimnaziju u Podgorici. Posle šestog razreda gimnazije, prešao je u Beograd i završio Nižu školu Vojne akademije Jugoslovenske vojske. Aprilski rat dočekao je u činu poručnika. Nakon kapitulacije Jugoslovenske vojske, Vaso Jovanović se vratio u rodno mesto i radio na organizovanju oružanog ustanka. Učestvovao je u Trinaestojulskom ustanku. Kao napredno orijentisani oficir, jula 1941. godine je primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[1]
U toku Narodnooslobodilačkog rata (NOR) nalazio se na brojnim rukovodećim dužnostima u NOV i POJ:
- Komandant bataljona „18. oktobar“,
- Zamenik komandanta Drugog bataljona Prve proleterske udarne brigade,
- Komandant Rogatičkog NOP odreda,
- Načelnik Štaba Prve proleterske udarne brigade,
- Načelnik Štaba Druge proleterske udarne brigade,
- Načelnik Štaba Prve proleterske divizije,
- Komandant Prve proleterske divizije.[1]
Koča Popović je u nekoliko navrata pisao i govorio o Vasu Jovanoviću i njegovom stilu komandovanja, ističući Jovanovića kao „najboljeg komandanta Divizije koji ga je nasledio, odnosno najboljeg načelnika Štaba Divizije kojom je komandovao”, hvaleći njegov pristup manevarskom ratovanju.[2]
Posle oslobođenja Jugoslavije, ostao je u profesionalnoj vojnoj službi i obavljao je visoke vojne dužnosti. Bio je komandant armije, načelnik Štaba armijske oblasti, načelnik Ratne škole JNA i predsednik Stalne ispitne komisije za čin pukovnika. Završio je Višu vojnu akademiju JNA. Penzionisan je 1975. godine, u činu general-pukovnika JNA.[1]
Preminuo je 4. decembra 2013. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.[3]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, dva Ordena partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden narodne armije sa lovorovim vencem, Orden za vojne zasluge sa velikom zvezdom, dva Ordena za hrabrost i dr. Od inostranih se ističe Grunvaldov krst drugog stepena NR Poljske.[1][4]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 CRNOGORSKA VOJNA ELITA U JNA 1943—1992;maticacrnogorska.me, 2017
- ↑ Čkrebić 2012: str. 321
- ↑ IN MEMORIAM VASO JOVANOVIĆ;arhiv.rs, 2013
- ↑ General-major Jovanović Vaso
- Srđa Martinović Crnogorska vojna elita u JNA 1943—1992. Podgorica: Matica crnogorska. 2017. godina
- Čkrebić, Dušan (2012). Koča Popović — Duboka ljudska tajna. Beograd: Službeni glasnik. ISBN 978-86-519-1616-1.