Veni Sancte Spiritus
Veni Sancte Spiritus (Latijn voor: Kom Heilige Geest) is een sequens voor de rooms-katholieke mis met Pinksteren. Na de Alleluia-tussenzangen wordt deze sequens (ook wel 'sequentie' of 'sequentia') gezongen, waarna de lezing van het evangelie volgt. De tekst van de sequens uit ± 1200 wordt toegeschreven aan de Engelse kardinaal Stephen Langton; anderen houden paus Innocentius III voor de auteur.
De Pinkstersequens is een van de vijf sequenties die het Concilie van Trente heeft bewaard uit de talloze die toen allemaal zijn afgeschaft. Typerend voor het gregoriaans is dat de melodie niet zoals bij de hymne voor elk couplet hetzelfde is maar juist verschilt. In het geval van het Veni Sancte Spiritus volgen de tien coupletten het schema A-A-B-B-C-C-D-D-E-E. Er zijn talloze polyfone zettingen bekend, m.n. uit de Renaissance, o.a. van Adriaen Willaert, Orlando di Lasso, Heinrich Schütz. Ook latere componisten hebben deze tekst getoonzet voor koor en orkest. In populariteit kan deze sequens echter niet op tegen twee andere: het Dies Irae uit de dodenmis en het Stabat Mater van Maria onder het kruis.
Liedtekst
[bewerken | brontekst bewerken]
Origineel | Nederlandse vertaling | Vrije parafrase Huub Oosterhuis |
---|---|---|
|
|
|