Przejdź do zawartości

Vladimír Menšík

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vladimír Menšík
Ilustracja
Tablica pamiątkowa w Ivančicach
Imię i nazwisko

Vladislav Menšík

Data i miejsce urodzenia

9 października 1929
Ivančice k. Brna

Data i miejsce śmierci

29 maja 1988
Brno

Zawód

aktor

Współmałżonek

Věra Menšíková,
Olga Strnadová
(od 1963)

Lata aktywności

1953–1988

Vladimír Menšík, właśc. Vladislav Menšík (ur. 9 października 1929 w Ivančicach k. Brna, zm. 29 maja 1988 w Brnie) – czeski aktor charakterystyczny i prezenter telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Ivančicach. Występował w zespole pieśni i tańców Adolfa Pišteláka[1]. Ukończył szkołę inżynierii mechanicznej i przez pewien czas pracował w Brnieńskich Zakładach Maszynowych w Brnie. Dopiero później próbował dostać się na Wydział Teatralny Akademii Sztuk Scenicznych im. Janáčka (JAMU) w Brnie, co udało mu się za drugim podejściem. Nauczyciele chwalili go za to, że potrafi dobrze śpiewać. Umiał także grać na klarnecie, pianinie i mandolinie[2]. Po ukończeniu studiów, dołączył do objazdowego Teatru Wiejskiego, gdzie spędził jeden sezon 1953/1954[3]. Następnie został zaangażowany przez Emila Františka Buriana do teatru D 34, z którym był związany w latach 1954–1958 i odniósł sukces w sztuce Poszukiwacz światła.

W 1958 rozpoczął współpracę z filmowym studiem Barrandov w Pradze[4]. Po raz pierwszy stanął przed kamerą w roli podoficera w komedii Niepewny strzelec (Váhavý střelec, 1956) u boku Jaroslava Marvana i Jana Tříski. Większą uwagę zwrócił na siebie rolą włoskiego mechanika samochodowego w komedii Alfréda Radoka Pierwszy wyścig (Dědeček automobil, 1956). Zagrał w ponad 150 filmach i produkcjach telewizyjnych[5]. Pisał także scenariusze filmowe. Sporadycznie występował w teatrze. Ostatni raz pojawił się na telewizyjnym ekranie 27 maja 1988 w programie Abeceda, gdzie niezwykle poważnie wypowiadał się na temat zdrowia.

Ciężko chorował na astmę, mimo to był nałogowym palaczem i zmagał się z alkoholizmem[6]. Zmarł 29 maja 1988 w Szpitalu Uniwersyteckim św. Anny w Brnie w wieku 58 lat. Został pochowany na Cmentarzu Olszańskim w Pradze.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adolf Pištělák (1911–1994). vČernovicich.cz. [dostęp 2024-08-03]. (cz.).
  2. Pavel Taussig: Tajemství Vladimíra Menšíka: Zfalšoval si datum narození a odmítl Formana. Deník.cz, 9 października 2019. [dostęp 2024-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-03)]. (cz.).
  3. Vladimír Menšík biografie. ČSFD.cz. [dostęp 2024-08-03]. (cz.).
  4. Vladimír Menšík životopis. FDb.cz. [dostęp 2024-08-03]. (cz.).
  5. Czech Film Star Vladimir Mensik. CzechMovie.com, 18 lutego 2022. [dostęp 2024-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-03)]. (ang.).
  6. 35 let od smrti Vladimíra Menšíka (†59): Nemoc mu objevili náhodou! Injekce dostával i na place. Blesk.cz, 29 kwietnia 2023. [dostęp 2024-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-03)]. (cz.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kinorama: Fakty – Vladimír Menšík. „Film”. nr 29 (2037)/1988 (XLIII), s. 12, 1988-07-17. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  • Vladimír Menšík: Stromeček mého veselého života / uspořádala a k vydání připravila Olga Menšíková. Český spisovatel, 1993. ISBN 80-202-0452-0.
  • Jolana Matějková: Dobrý rodák Vladimír Menšík. Nakladatelství XYZ s.r.o., 2006. ISBN 80-86864-77-4.
  • Alena Horáková-Fonová: Utajené vzpomínky na Vladimíra Menšíka. Pavel Dobrovský – BETA, s.r.o., 2008. ISBN 978-80-902788-2-0.
  • Lumír Holčák: Vladimír Menšík a jeho filmy. Montanex A.s., 2015. ISBN 978-80-7225-415-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]