Przejdź do zawartości

Władysław Skoraczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Skoraczewski
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1919
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1980
Warszawa

Typ głosu

bas-baryton

Gatunki

opera

Zawód

solista operowy, dyrygent

Grób Władysława Skoraczewskiego na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Władysław Skoraczewski (ur. 3 grudnia 1919 w Warszawie, zm. 2 stycznia 1980 tamże) – polski śpiewak operowy, dyrygent, instruktor harcerski, założyciel i kierownik Centralnego Zespołu Artystycznego Związku Harcerstwa Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1926 wstąpił do harcerstwa. Działał w drużynie przy Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, w którym również zdawał maturę. W 1937 po kursie instruktorskim otrzymał stopień podharcmistrza.

Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim.

Edukację wokalną rozpoczął w 1938 u prof. Grzegorza Orłowa i kontynuował przez cały okres wojny. Studiował także dyrygenturę chóralną u księdza Wacława Gieburowskiego. Podczas okupacji niemieckiej uczestniczył w chórze kościoła Wszystkich Świętych, a po aresztowaniu przez gestapo jego dyrygenta, przejął kierownictwo nad chórem. Harcerz Szarych Szeregów, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po upadku powstania ukrywał się we wsi Zagość koło Pińczowa.

Po wojnie pracował w zespole Sceny Muzyczno-Operowej, początkowo w miejscu dawnego przedwojennego teatru Malickiej przy ul. Marszałkowskiej 8 (późniejszy teatr Rozmaitości), następnie w sali Romy przy ul. Nowogrodzkiej (Operetka Warszawska) i w odbudowanym Teatrze Wielkim.

W październiku 1945 założył Warszawski Chór Harcerski. Chór harcerski w 1957 przekształcił się w kilkusetosobowy Centralny Zespół Artystyczny Związku Harcerstwa Polskiego z siedzibą w Teatrze Wielkim. W skład zespołu wchodził również Harcerski Chór Dziecięcy i orkiestra symfoniczna. Zespół brał udział w Festiwalach Moniuszkowskich w Kudowie Zdroju, Festiwalach Kultury Młodzieży Szkolnej w Kielcach, w 1978 wystąpił na festiwalu Jeunesses Musicales w Częstochowie. Zespół wielokrotnie występował w przedstawieniach operowych Teatru Wielkiego i Filharmonii Narodowej, m.in. w Tosce Giacoma Pucciniego, Carmen Georges’a Bizeta, Królu Rogerze Karola Szymanowskiego, Borysie Godunowie Modesta Musorgskiego i innych.

Władysław Skoraczewski organizował dla zespołu obozy letnie, podczas których harcerze koncertowali w wielu miejscowościach. Obozy na Warmii i Mazurach przyniosły Zespołowi odznakę „Zasłużony dla Warmii i Mazur”.

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B39-4-2)[1].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Skoraczewskiego Centralny Zespół Artystyczny Związku Harcerstwa Polskiego przyjął jego imię, w 1983 zakończył działalność jako CZA ZHP w formule, jaką wypracował Władysław Skoraczewski. Jego ostatnia kierowniczka Sabina Włodarska utworzyła z byłych członków Zespołu (młodszych dziewcząt) dziewczęcy chór, który w 1990 zmienił nazwę na Alla Polacca[2].

Był jednym z twórców i pierwszym dyrektorem artystycznym Festiwali Moniuszkowskich w Kudowie-Zdroju[3]. Rada miasta w 1962 nadała mu tytuł honorowego obywatela Kudowy-Zdroju. Podczas 50. Festiwalu Moniuszkowskiego w 2012 park muzyczny w tym mieście, stanowiący część Parku Zdrojowego, nazwano Ogrodem muzycznym im. druha harcmistrza Władysława Skoraczewskiego[4]. Umieszczono tam metalowe atrapy instrumentów muzycznych: fortepian, kontrabas oraz harfę, przy których fotografują się licznie kuracjusze i turyści.

W 30. rocznicę śmierci Władysława Skoraczewskiego, jego wychowankowie zorganizowali w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie wielki koncert jubileuszowy. Praca Druha Władka wydała po latach nowe efekty – zespół wznowił swoją działalność pod nazwą Chór Wychowanków harcmistrza Władysława Skoraczewskiego JUBILUS. W 2011 roku powstała Fundacja Wychowanków harcmistrza Władysława Skoraczewskiego[5], w ramach której działa Chór JUBILUS[6]. Próby odbywają się, jak niegdyś, w Teatrze Wielkim Operze Narodowej, nawiązano również współpracę ze Staromiejskim Domem Kultury.

Imię Władysława Skoraczewskiego nosi chór i Towarzystwo Muzyczne Artos[7].

Od roku 1997 działa Stowarzyszenie Wychowanków Harcmistrza Władysława Skoraczewskiego[8], zrzeszające byłych członków Centralnego Zespołu Artystycznego Związku Harcerstwa Polskiego (CZA ZHP).

Role operowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  2. Chór Alla Polacca. teatrwielki.pl. [dostęp 2012-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)].
  3. Festiwal Moniuszkowski. Historia. festiwalmoniuszkowski.pl. [dostęp 2017-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].
  4. Sesja w Kudowie. „Kurier Kudowski”, s. 2, kwiecień 2012. , Nasz jubileusz. „Kurier Kudowski”, s. 8, maj 2012. 
  5. Fundacja [online], skoraczewski.pl [dostęp 2017-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-11] (pol.).
  6. Chór Wychowanków Skoraczewskiego JUBILUS [online], skoraczewski.pl [dostęp 2017-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-11] (pol.).
  7. Chór Artos – Towarzystwo Muzyczne „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego. [dostęp 2012-05-13].
  8. Stowarzyszenie Wychowanków Harcmistrza Władysława Skoraczewskiego. [dostęp 2012-07-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jako stary harcerz. Fundacja Wychowanków hm. Władysława Skoraczewskiego. [dostęp 2012-05-13].
  • Władysław Skoraczewski. Fundacja Wychowanków hm. Władysława Skoraczewskiego. [dostęp 2012-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-08)].
  • Grzegorz Nowik: Straż nad Wisłą. T. 1, Okręg Szarych Szeregów Warszawa – Praga 1939-1942. ISBN 83-88794-55-8.
  • Witold Sadowy: Władysław Skoraczewski. Gazeta.pl Warszawa, 2010-02-08. [dostęp 2012-05-13].
  • Władysław Skoraczewski. Stowarzyszenie Wychowanków Harcmistrza Władysława Skoraczewskiego. [dostęp 2012-09-17].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]