Walabia
Wallabia | |||
Trouessart, 1905[1] | |||
Przedstawiciel rodziny – walabia bagienna (W. bicolor) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
walabia | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Kangurus ualabatus Lesson & Garnot, 1826 (= Kangurus bicolor Desmarest, 1804) | |||
Gatunki | |||
|
Walabia[2] (Wallabia) – rodzaj ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w północno-wschodniej i południowo-wschodniej Australii[3][4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 66,5–84 cm, długość ciała 64–86,2 cm; masa ciała 10,3–20,5 kg[4][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1905 roku francuski zoolog Édouard Louis Trouessart w książce swojego autorstwa o tytule Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium[1]. Jako gatunek typowy Trouessart wyznaczył walabię bagienną (W. bicolor).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Wallabia: aborygeńska nazwa walabi lub waliba dla walabii bagiennej[7].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[8][6][3][2]:
- Wallabia bicolor (Desmarest, 1804) – walabia bagienna
Opisano również gatunki wymarłe z pliocenu Australii:
- Wallabia indra (De Vis, 1895)[9] (Australia; pliocen)
- Wallabia kitcheneri Flannery, 1989[10] (Australia; plejstocen)
- Wallabia vishnu (De Vis, 1895)[11] (Australia; plejstocen).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Quinquennale supplementum. Wyd. 2. Berolini: Friedländer, 1904–105, s. 834. (łac.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 18. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 104. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 725. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Wallabia. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-12-11].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 86. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ wallaby. Merriam-Webster. [dostęp 2021-12-11]. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ De Vis 1895 ↓, s. 112.
- ↑ T.F. Flannery. A new species of Wallabia (Macropodinae: Marsupialia) from Pleistocene deposits in Mammoth Cave, southwestern Western Australia. „Records of the Western Australian Museum”. 14 (3), s. 300, 1989. (ang.).
- ↑ De Vis 1895 ↓, s. 114.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ch.W. De Vis. A Review of the Fossil Jaws of the Macropodidæ in the Queensland Museum. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. Second series. 10 (1), s. 75–133, 1895. (ang.).