Przejdź do zawartości

Walerian Sanetra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walerian Sanetra
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1943
Żywiec

Prezes Sądu Najwyższego kierujący Izbą Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Okres

od 15 maja 2001
do 14 grudnia 2013

Poprzednik

Jan Wasilewski

Następca

Teresa Flemming-Kulesza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Walerian Sanetra (ur. 13 grudnia 1943 w Żywcu[1]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa pracy. Sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, w latach 2001–2013 prezes Sądu Najwyższego kierujący Izbą Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył liceum ogólnokształcące w Paczkowie, a w 1966 studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W następnym roku podjął się asystenckich studiów przygotowawczych. 1 października 1967 rozpoczął pracę naukową na macierzystej uczelni. W 1970 uzyskał stopień doktora nauk prawnych (na podstawie rozprawy pt. Ryzyko osobowe zakładu pracy napisanej pod kierunkiem Jana Jończyka)[2], a w 1975 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w oparciu o rozprawę zatytułowaną Wina w odpowiedzialności pracowniczej[1]. W 1984 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk prawnych[3].

W latach 1978–1980 pełnił funkcje prodziekana Wydziału Prawa i Administracji, od 1982 do 1984 był prorektorem Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 80. wykładał na Uniwersytecie Szczecińskim. W 1994 został profesorem zwyczajnym na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku, gdzie kierował Katedrą Prawa Pracy[1]. Był także pracownikiem naukowym Centralnego Instytutu Ochrony Pracy[3].

Opublikował około 350 prac naukowych, najczęściej dotyczących prawa pracy[3].

Działalność publiczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1973 był członkiem komisji rządowej do oceny projektu kodeksu pracy, a później został członkiem Komisji do spraw Kodyfikacji Prawa Pracy i Komisji do spraw Reformy Prawa Pracy, pod koniec lat 80. zasiadał w jej prezydium. W drugiej połowie lat 70. uzyskał członkostwo w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego. Zasiadał w Komitecie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, Radzie Legislacyjnej, redakcjach czasopism prawniczych[1].

W 1989 brał udział w obradach Okrągłego Stołu po stronie rządowej[1].

1 lipca 1990 objął stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, 15 maja 2001 został powołany na prezesa Sądu Najwyższego kierującego Izbą Administracyjną, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (którą przemianowano następnie na Izbę Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych) Sądu Najwyższego[1]. Z dniem 14 grudnia 2013 przeszedł w stan spoczynku[4].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

W 2014, za wybitne zasługi dla wymiaru sprawiedliwości, za zasługi w kształtowaniu zasad demokratycznego państwa prawa, odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. W 2014 otrzymał Medal „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”[6].

Został uhonorowany wydaną na jego cześć publikacją Z aktualnych zagadnień prawa pracy i zabezpieczenia społecznego. Księga jubileuszowa profesora Waleriana Sanetry, red. nauk. Józef Iwulski, Bogusław Cudowski, Białystok 2013, ISBN 978-83-62813-37-7.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Prof. dr hab. Walerian Sanetra, Prezes Sądu Najwyższego kierujący Izbą Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych – Nota biograficzna. sn.pl. [dostęp 2015-04-06].
  2. Uniwersytet Wrocławski. Wydział Prawa i Administracji; Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii. Wykaz doktoratów z lat 1945–2010. uni.wroc.pl. [dostęp 2018-09-21].
  3. a b c Prof. dr hab. Walerian Sanetra, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-06].
  4. Prezes SN, prof. dr hab. Walerian Sanetra przeszedł w stan spoczynku. sn.pl, 13 grudnia 2013. [dostęp 2015-04-05].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 marca 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2014 r. poz. 654).
  6. Uhonorowanie zasłużonych sędziów. krs.pl, lipiec 2014. [dostęp 2020-02-20].