Wasilij Pawłow (generał)

Wasilij Pawłow
Василий Павлович Павлов
	generał major
Data i miejsce urodzenia	1910 ; Bolszaja Ruja
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 1962 ; Leningrad
	Przebieg służby
Formacja	NKWD; MWD
Główne wojny i bitwy	zbrodnia katyńska
	Odznaczenia

Wasilij Pawłowicz Pawłow (ros. Василий Павлович Павлов, ur. 1910 we wsi Bolszaja Ruja w guberni petersburskiej, zm. 3 kwietnia 1962 w Leningradzie) – radziecki funkcjonariusz służb specjalnych (NKWD, Gułag i MWD), generał major (od 1945 roku). Jeden z organizatorów zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Od 1922 roku członek partii bolszewickiej, od 1938 roku w organach NKWD^[1]. 14 grudnia 1939 roku otrzymał stopień kapitana bezpieczeństwa państwowego^[1]. Od października 1939 roku do marca 1941 roku zastępca naczelnika Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie (obecnie Twer)^[1]. W 1940 roku jeden z wykonawców zbrodni katyńskiej, organizator wymordowania w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie polskich jeńców wojennych z obozu w Ostaszkowie, następnie pochowanych w Miednoje^[1].

9 lipca 1945 roku otrzymał stopień generała majora^[1]. Od 1948 roku pracował w Gułagu; był zastępcą naczelnika Dalstroju w Magadanie^[1]. Od stycznia 1953 roku naczelnik Zarządu Poprawczego Obozu Pracy (UITŁ) i budowy Omskostroju MWD^[1]. Według danych uzyskanych przez rosyjską Główną Prokuraturę Wojskową popełnił samobójstwo^[1].

Odznaczenia

Order Czerwonego Sztandaru (21 czerwca 1945)
Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie – 20 września 1943 i 20 marca 1952)

I 6 medali.

Bibliografia

http://www.memo.ru/uploads/files/845.pdf (ros.)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Nikita Pietrow, Kto zabijał Polaków strzałem w tył głowy w Katyniu, Charkowie i Twerze, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 24), Warszawa 2009, str. 179, 191, 197 (tekst rosyjski: Никита Петров, «Даже собаки от нас шарахались». Признания палачей, расстрелявших поляков и награжденных за это novayagazeta.ru, 7 lipca 2008 [dostęp 2011-08-29])

[N.Pietrow-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Nikita Pietrow, Kto zabijał Polaków strzałem w tył głowy w Katyniu, Charkowie i Twerze, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 24), Warszawa 2009, str. 179, 191, 197 (tekst rosyjski: Никита Петров, «Даже собаки от нас шарахались». Признания палачей, расстрелявших поляков и награжденных за это novayagazeta.ru, 7 lipca 2008 [dostęp 2011-08-29])

[1]