Westelijke gorilla
Westelijke gorilla IUCN-status: Kritiek[1] (2016) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zilverrug | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Gorilla gorilla (Savage, 1847) | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Westelijke gorilla op Wikispecies | |||||||||||||
|
De westelijke gorilla (Gorilla gorilla) is de soort met de grootste populatie binnen het geslacht Gorilla. De populatie wordt geschat op 80.000 tot 100.000 individuen.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De hoofdkleur van de vacht is voornamelijk zwart. Volwassen mannetjes zijn bijna twee keer zo zwaar als de vrouwtjes en hebben een benige kam op de schedel, langere hoektanden, een opponeerbare grote teen en een 'zadel' van zilvergrijs haar, vandaar de naam zilverrug. De lichaamslengte bedraagt 1,3 tot 1,9 meter[2] en het gewicht 68 tot 200 kg. Het dier heeft geen staart.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]De westelijke gorilla is een bosbewoner, die overdag zoekt naar eetbare vruchten, bladen, stengels en zaden, maar ook termieten staan op zijn menu. 's Avonds slapen ze in een slaapnest van omgebogen twijgen en takken. Een groep, die is samengesteld uit 3 tot 20 individuen, bestrijkt een gebied van 800 tot 1800 hectare, dat soms het woongebied van buurgroepen overlapt, maar niet actief wordt verdedigd. De leider van de groep is een dominant mannetje, de zilverrug. De vrouwtjes met hun jongen hebben een sterke binding met de groep. Ze communiceren door middel van gelaatsuitdrukkingen, lichaamstaal en geluiden (gejank, gegrom, tevreden geknor en alarmgeblaf). Bange gorilla's geeuwen vaak. Meestal vermijden ze gevaren door stilletjes het dichte bos in te lopen. Is actieve verdediging niet meer te vermijden, dan gromt de zilverrug en kijkt hij dreigend. Heeft dit ook geen effect, dan gaat hij tot de aanval over.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Na een draagtijd van 8,5 maand wordt 1 jong geboren, dat zich de eerste 4 tot 6 maanden vastklampt aan moeders buik en daarna op de rug wordt gedragen. Na 4 maanden eet het zijn eerste vaste plantaardige voedsel, maar het wordt ook nog 3 jaar gezoogd.
Bescherming
[bewerken | brontekst bewerken]De westelijke gorilla wordt vooral bedreigd door vernietiging van hun habitat en stroperij voor de handel in bushmeat en jachttrofeeën. Deze soort wordt het meest in dierentuinen gehouden, waarbij in Europa een zeer succesvol[bron?] kweekprogramma wordt onderhouden. Veiligstelling van de habitat heeft echter de hoogste prioriteit.
Onderverdeling
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens de meest recente opvatting (gebaseerd op genetisch onderzoek) wordt de soort nu onderverdeeld in twee ondersoorten, namelijk: Gorilla gorilla gorilla (de westelijke laaglandgorilla) en Gorilla gorilla diehli (de Cross Rivergorilla). Deze laatste ondersoort heeft een zeer kleine populatie, bestaande uit niet meer dan 300 individuen, en is zeer bedreigd.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]De westelijke gorilla komt voor in West-Afrika, van zuidelijk Nigeria tot Angola. Het verspreidingsgebied van de Cross Rivergorilla is beperkt tot het grensgebied tussen Nigeria en Kameroen.
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]- Soort: Westelijke gorilla (Gorilla gorilla)
- Ondersoort: Cross Rivergorilla (Gorilla gorilla diehli)
- Ondersoort: Westelijke laaglandgorilla (Gorilla gorilla gorilla
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) Westelijke gorilla op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Charlotte Uhlenbroek (2008) - Animal Life, Tirion Uitgevers BV, Baarn. ISBN 978-90-5210-774-5