Wielka Mięguszowiecka Ławka

Wielka Mięguszowiecka Ławka – długi zachód skośnie przecinający południową ścianę Mięguszowieckiego Szczytu (2438 m) w słowackich Tatrach Wysokich. Ciągnie się od żlebu Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej skośnie w lewo po Mięguszowiecki Balkon. Jest szeroki, piarżysto-trawiasty i niezbyt stromy^[1].

Wielką Mięguszowiecką Ławką prowadzi kilka dróg wspinaczkowych^[1].

odcinek Drogi po Głazach (z Przełęczy pod Chłopkiem na Mięguszowiecki Szczyt). I w skali tatrzańskiej, czas przejścia całej drogi 1 godz. 30 min^[1].
odcinek drogi Z Doliny Hińczowej na Mięguszowiecki Szczyt. Jest to najłatwiejsza droga na Mięguszowiecki Szczyt). W kilku miejscach I, czas przejścia 1 godz. 30 min^[1].

Wielka Mięguszowieckia Ławka dzieli południową ścianę Mięguszowieckiego Szczytu na część górną i dolną. Jest punktem startowym dla wielu dróg w górnej części ściany i punktem końcowym dla nielicznych dróg w dolnej części tej ściany^[1].

Autorem nazwy jest Władysław Cywiński. Na południowych ścianach Mięguszowieckich Szczytów są jeszcze dwa inne równoległe zachody: Niżnia Mięguszowiecka Ławka i Pośrednia Mięguszowiecka Ławka^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8

[cw-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8

[1]