Przejdź do zawartości

Wielosiarczki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykładowy wielosiarczek: pentasiarczek disodu, Na2S5

Wielosiarczki (nadsiarczki) – grupa związków chemicznych, soli kwasów wielosiarkowodorowych. Zawierają aniony o wzorze S2−n (n = 2–8), charakteryzujące się budową liniową: SSn−2S. Termin nadsiarczki często stosuje się tylko w odniesieniu do disiarczków, zawierających jon S2−2.

Wielosiarczki jako sole

[edytuj | edytuj kod]

Wielosiarczki uzyskuje się przez rozpuszczenie siarki w roztworach siarczków amonu, metali alkalicznych i metali ziem alkalicznych, np.:

Na
2
S + S → Na
2
S
2
Na
2
S + 5S → Na
2
S
6

Inną metodą otrzymywania wielosiarczków jest utlenianie siarczków:

4Na
2
S + O
2
+ 2H
2
O → 2Na
2
S
2
+ 4NaOH

Roztwory wielosiarczków mają barwę żółtą. Wielosiarczki ulegają łatwo rozkładowi z wydzieleniem siarkowodoru i siarki, szczególnie w warunkach zasadowych. Z roztworów kwaśnych można wyizolować nietrwałe wielosiarczki wodoru, np. H
2
S
2
, H
2
S
3
, H
2
S
4
.

Znane są także wielosiarczki, w których rolę kationu pełni związek organiczny, np. N-metyloimidazol[1].

Wielosiarczki wykorzystuje się do produkcji barwników oraz w garbarstwie. Wielosiarczek wapnia stosowany jest jako fungicyd pod nazwą ciecz kalifornijska (ang. lime sulfur).

Wielosiarczkowe związki kompleksowe

[edytuj | edytuj kod]

Wielosiarczki są częstymi ligandami w chemii koordynacyjnej, np. (C
5
H
5
)
2
TiS
5
, [Ni(S
4
)
2
]2−
lub [Pt(S
5
)
3
]2−
. Kompleksy tego typu tworzą zarówno metale przejściowe[2], jak i metale grup głównych[3].

Polimery wielosiarczkowe

[edytuj | edytuj kod]

Polimery wielosiarczkowe zbudowane są z łańcuchów zawierających naprzemiennie reszty węglowodorową i wielosiarczkową: –[(CH2)m-Sx]n–, gdzie x oznacza liczbę atomów siarki w jednostce, a n – liczbę merów. Polimery takie można otrzymać przez kondensację dihalogenku alkilu z wielosiarczkiem nieorganicznym:

n Na
2
S
5
+ n ClCH
2
CH
2
Cl → [CH
2
CH
2
S
5
]n + 2n NaCl

Polimery wielosiarczkowe są nierozpuszczalne w wodzie, olejach i wielu rozpuszczalnikach organicznych. Dzięki tej odporności stosowane są jako uszczelniacze nawierzchni, szyb pojazdów i samolotów.

Polisiarczki w produktach wulkanizowanych

[edytuj | edytuj kod]

Wiele elastomerów zawiera mostki wielosiarczkowe wprowadzane w procesie wulkanizacji w celu usztywnienia i wzmocnienia materiału (gumy). W trakcie procesu łańcuchy siarkowe łączą ze sobą węgle allilowe (tzn. sąsiadujące z wiązaniem podwójnym C=C) sąsiadujących łańcuchów polimeru.

Podobne związki

[edytuj | edytuj kod]

Inne pierwiastki 16 grupy układu okresowego również tworzą związki łańcuchowe. Tlen tworzy jony dwuatomowe np. (nadtlenki M
2
O
2
i ponadtlenki MO
2
), istnieją także jego trójatomowe jony ozonkowe, O
3
. Selen i tellur tworzą analogiczne do wielosiarczków wieloselenki i wielotellurki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dev, Somanath., Ramli, Emannuel., Rauchfuss, Thomas B., Wilson, Scott R. Synthesis and structure of [M(N-methylimidazole)6]S8 (M = Mn, Fe, Ni, Mg). Polysulfide salts prepared by the reaction N-methylimidazole + metal powder + sulfur. „Inorganic Chemistry”. 30 (11), s. 2514–2519, 1991. DOI: 10.1021/ic00011a011. 
  2. Draganjac, Mark, Rauchfuss, Thomas B. Transition Metal Polysulfides: Coordination Compounds with Purely Inorganic Chelate Ligands. „Angewandte Chemie International Edition in English”. 24 (9), s. 742–757, 1985. DOI: 10.1002/anie.198507421. 
  3. Steudel, Ralf, Takeda, Nobuhiro, Tokitoh, Norihiro, Okazaki, Renji. Polysulfido Complexes of Main Group and Transition Metals. „Topics in Current Chemistry”. 231, s. 153–202, 2003. DOI: 10.1007/b13184. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Bielański: Chemia ogólna i nieorganiczna. Warszawa: PWN, 1981, s. ?. ISBN 83-01-02626-X.
  • Słownik chemiczny angielsko-polski i polsko-angielski pod red. D. Kryt i B. Semeniuka, WNT, Warszawa 1979