Wikipedysta:Adam-dalekie-pole/Bitwa pod Kietlanką

Bitwa pod Kietlanką
	powstanie styczniowe
	; Napad powstańców na pociąg rosyjski pod Czyżewem w powiecie ostrowskim - Kietlanka 13 maja 1863 r.
Czas	13 maja 1863
Miejsce	Kietlanka, powiat ostrowski
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	klęska powstańców
Strony konfliktu
powstańcy styczniowi	Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Ignacy Mystkowski †; Leopold Pluciński †; Józef Podbielski †; Władysław Ostaszewski †; Stanisław Rakowski	Mikołaj Toll
Siły
kilka kompanii powstańców	3 roty grenadierów,; kilkudziesięciu kozaków
Straty
40 zabitych,; 25 rannych,; 80 schwytanych	60 zabitych i rannych
	Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
	52°44′45″N 22°10′29″E/52,745833 22,174722

Bitwa pod Kietlanką – jedna z bitew i potyczek powstania styczniowego, stoczona pod Kietlanką 13 maja 1863 roku pomiędzy oddziałem powstańczym dowodzonym przez ppłk. Ignacego Mystkowskiego a formacją wojsk rosyjskich dowodzoną przez generała-majora Tolla, w wyniku której został wykolejony pociąg wojskowy (pierwszych kilka wagonów)^[1].

Oddział pod dowództwem Ignacego Mystkowskiego, w którym znajdowali się m.in. Leopold Pluciński i Władysław Ostaszewski, uderzył na oddział moskiewski pilnujący stacji w Małkini i go zniósł; aby przeszkodzić nadejściu szybkiej pomocy koleją wyjął przed tą stacją podkłady spod szyn. Oddział rosyjski pod dowództwem generała-majora Tolla spieszący na pomoc nadzwyczajnym pociągiem doznał znacznego uszkodzenia, gdy wyskoczył z szyn w zepsutym miejscu; do zdezorientowanych żołnierzy rosyjskich ognia dali zaczajeni powstańcy i zadali im znaczne straty. Gdy jednak nowe nadchodziły posiłki dla Rosjan, cofnął się osłabiony podwójnym bojem oddział Mystkowskiego. W potyczce padło ze strony polskiej dwunastu powstańców, w tym Leopold Pluciński, Władysław Ostaszewski i dowódca Ignacy Mystkowski^[2].

Według relacji Bronisława Deskura, jednego z uczestników bitwy, kilka tygodni po klęsce pod Kietlanką (S. Zieliński datuje to na 1 czerwca), jeden z dróżników samodzielnie wykoleił w tym samym miejscu pociąg z 600 żołnierzami rosyjskimi i 20 oficerami, w wyniku czego wszyscy oni mieli zginąć. Relacja ta jednak nie znajduje potwierdzenia w innych wspomnieniach i jest uważana co najmniej za przesadzoną^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b S. Zieliński. Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu. Rapperswil 1913 r. s. 233-234, 527.
↑ "Przegląd", Lwów 21 maja i 26 maja

Kietlanką, bitwa pod Kietlanka *

[:0-1] S. Zieliński. Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu. Rapperswil 1913 r. s. 233-234, 527.

[2] "Przegląd", Lwów 21 maja i 26 maja

[1]

[2]