Wikipedysta:AnnaWalczak/brudnopis

Optima

Przykład użycia kroju pisma Optima - Vietnam Veterans Memorial w Stanach Zjednoczonych

Optima to humanistyczny bezszeryfowy krój pisma zaprojektowany przez Hermanna Zapfa. Powstawał między 1950 a 1958 dla odlewni czcionek D. Stempel AG foundry we Frankfurcie nad Menem.

Wersja podstawowa (Optima Roman) zazwyczaj zestawiana jest z takimi krojami pisma jak Helvetica lub Gill Sans, które są bezszeryfowe, ale wyraźnie czerpie ona z renesansowych antykw, takich jak Garamond czy Centaur, krojów posiadających szeryfy, a w związku z tym ciężarem i proporcjami jest jej do nich bliżej.

Optima jest krojem uniwersalnym, dlatego cieszy się dużą popularnością.

Historia

W 1950 roku Zapf zobaczył w Bazylice Santa Croce we Florencji antyczną płytę nagrobną, na której wyryte były litery bez szeryfów. Było to dla niego zaskakującym i zachwycającym odkryciem, które zainspirowało go do stworzenia nowego kroju pisma. Ciekawym w tej historii jest również to, że pierwsze szkice wykonał na banknocie o nominale 1000 lirów.

Pierwsze próby stworzenia czcionek tego kroju pisma odbyły się dopiero w 1952, po ukończeniu prac wstępnych przez Zapfa. Tworzenie czcionek przy użyciu ówczesnych narzędzi było bardzo skomplikowane i czasochłonne. Dopiero w 1958 były gotowe do użycia.

Jednym z problemów, na jakie trafił Zapf było stworzenie wersji kursywnej kroju (Optima Italic), ponieważ wymagałaby ona prawdopodobnie jeszcze większego wkładu pracy niż jej wersja podstawowa. Twórca kroju pisma dowiedział się jednak o studiu Photo-Lettering Inc., działającym w Nowym Jorku, które tworzyło formy liter przy pomocy procesu fotograficznego. Dla Zapfa była to nieznana wówczas technika. Zwrócił się do owego studia o pomoc, na którą dostał pozytywną odpowiedź, co zaoszczędziło mu mnóstwa pracy przy wstępnych szkicach i ostatecznym wykonaniu.

Optima Nova

Po około 50 latach od ukazania się Optimy w formie czcionek, Zapf postanowił przerysować swój krój pisma na nowo, by móc stworzyć taki krój, na jakim mu zależało od początku. Teraz nie ograniczała go już technika odlewania czcionek. W ten sposób stworzył cyfrową wersję kroju pisma. Współpracował przy tej okazji z Akirą Kobayashim. Stworzyli dodatkowo odmiany kursywne, pogrubione itd.

Optima Nova jako rodzina fontów ukazała się w 2003.

Bibliografia

• Allen Haley, „Optima”, dostęp: 17.04.2016.
• Alexander Lawson, „Anatomy of typeface”, Shanghai 2010.

Linki zewnętrzne

• Jürgen Siebert „Fontshop – Hermann Zapf 1918–2015”
• Sumner Stone „Hermann Zapf”