Wiktor I
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
brak danych |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
189–199 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
ok. 189 |
| męczennik | |
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
Wiktor I (łac. Victor; zm. ok. 199 w Rzymie) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 14. papież w latach 189 – 199[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rzymskiej prowincji Africa[2], a jego językiem ojczystym była łacina (był pierwszym[3] papieżem mówiącym po łacinie). Starał się autorytatywnie wprowadzić wszędzie świętowanie Wielkanocy w pierwszą niedzielę po 14 dniu miesiąca Nisan. Ponieważ nie wszystkie Kościoły chciały się temu podporządkować, papież zagroził im ekskomuniką[1]. Jednym z jego głośnych krytyków był Ireneusz z Lyonu, który wysłał do Rzymu list, w którym w ostrych słowach skrytykował Wiktora I[1]. Był pierwszym papieżem, który miał kontakty z dworem cesarskim[2]. Dzięki temu zdołał doprowadzić do uwolnienia chrześcijan skazanych na pracę w kopalniach Sardynii.
Określił, że w specjalnych i nagłych wypadkach można używać do chrztu jakiejkolwiek wody.
W 196 r. ekskomunikował za głoszenie adopcjanizmu Teodora, garbarza z Bizancjum oraz pisarza gnostyckiego – Floryna[2].
Za jego pontyfikatu w liturgii coraz częściej używano łaciny. Był często krytykowany zarówno ze względu na swoje pochodzenie jak i z powodu swoich decyzji. Św. Ireneusz ustalił listę biskupów Rzymu od świętego Piotra i propagował zasadę sukcesji apostolskiej. Nawrócony prawnik Tertulian po raz pierwszy uzasadniał prymat biskupów Rzymu obietnicą, którą Chrystus złożył św. Piotrowi:
Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.
Wiktor jest jedną z postaci w sztuce Irydion, której akcja dzieje się w późniejszych czasach.
Dzień obchodów
[edytuj | edytuj kod]Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 28 lipca[4].
Kościół ormiański wspomina świętego 20 kwietnia, koptyjski – 6 listopada.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- kult świętych
- modlitwa za pośrednictwem świętego
- Wiktor – inne znane postaci o tym imieniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 17. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 24-25. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 21. ISBN 83-04-01943-4.
- ↑ Święty Wiktor I, papież. Brewiarz. [dostęp 2012-06-05]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pope St. Victor I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-06-05]. (ang.).
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |