Wincenty Kwieciński (1916–1984)

Wincenty Kwieciński
Głóg, Jur
	; w mundurze podchorążego WP
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1916 ; Słowiańsk, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	15 września 1984 ; Warszawa, Polska
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa; Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość
Stanowiska	prezes ZG WiN
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa,; wojna obronna 1939 r.,; działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wincenty Jerzy Kwieciński, przybrane nazwisko Witold Kamiński, ps. „Głóg”, „Jur”, „Lotny”, „V-T”, „Mańkut”, „Proboszcz” (ur. 24 grudnia 1916 w Słowiańsku, zm. 15 października 1984 w Warszawie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej oraz NIE, Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj i Zrzeszenia WiN, kawaler Orderu Orła Białego. Więzień polityczny w PRL.

Życiorys

Prymus Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie^[1]. W Wojsku Polskim został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 października 1937 i zweryfikowany w korpusie oficerów artylerii z lokatą 1^[2]. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 jako najmłodszy^[3] dowódca 9 baterii 6 pułku artylerii lekkiej. 16 września został ranny w bitwie pod Aleksandrowem i Podsośniną Łukowską. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Od 1940 należał do ZWZ-AK. Od 1944 był szefem kontrwywiadu komendy Okręgu AK Warszawa. Od 1945 działał w antykomunistycznej organizacji NIE, a następnie Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj.

Był prezesem III Zarządu Głównego Zrzeszenia WiN od października 1946 do stycznia 1947. Wcześniej, w czasach II Zarządu, pełnił funkcję najpierw zastępcy, a później Prezesa Obszaru Centralnego i współtworzył podziemny Komitet Porozumiewawczy Organizacji Polski Podziemnej (KPOPP).

Został aresztowany przez UB 5 stycznia 1947 i w grudniu skazany na karę dożywotniego więzienia^[4]. W lutym 1947 podpisał ulotkę-apel skierowany do swoich podkomendnych o skorzystanie z amnestii oraz zaakceptował decyzję dowódcy okręgu białostockiego WiN ppłk. „Juhasa” o ujawnieniu okręgu. Wypuszczony na wolność 27 kwietnia 1957.

Zmarł 15 września 1984^[5]^[6]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 203-4-1)^[5].

Jego żoną była Zofia zd. Rymaszewska (zm. 1998)^[5]^[7], z którą miał syna Jacka (dziennikarz). Jego ciotecznym bratem był oficer Armii Krajowej Henryk Trojańczyk. Jego szwagrem był Stanisław Henryk Rymaszewski, powstaniec warszawski i polski architekt.^[7]

Ordery i odznaczenia

Order Orła Białego (pośmiertnie, 5 sierpnia 2008)^[8]
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1945)
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1970)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1983)^[9]
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Krzyż Armii Krajowej

Przypisy

↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 48, s. 83, Grudzień 1984. Koło Lwowian w Londynie.
↑ Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Wincenty Kwieciński. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-01-16].
↑ Odznaczenie oficerów artylerii przez Ignacego Mościckiego.
↑ 12 listopada 1947, Proces III Komendy WiN – zeznaje pułkownik Wincenty Kwieciński. [dostęp 2010-10-30].
↑ ^a ^b ^c Cmentarz Stare Powązki: WINCENTY KWIECIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-05-30] .
↑ A.K.Kunert, Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939–1944, t. 2, 1987, s. 114 .
↑ ^a ^b Wywiad ze Stanisławem Henrykiem Rymaszewskim „Maksem”. 1944.pl. [dostęp 2023-08-28].
↑ M.P. z 2009 r. nr 21, poz. 254 „w uznaniu znamienitych zasług dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej”.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.

Bibliografia

Jan Pabich, Niezapomniane karty. Z dziejów 6 Pułku Artylerii Lekkiej, Wydawnictwo Literackie Kraków, Kraków 1982, ISBN 83-08-00402-4.
Andrzej Krzysztof Kunert, Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939–1944, tom II, Instytut Wydawniczy „Pax”, Warszawa 1987.

[1] Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 48, s. 83, Grudzień 1984. Koło Lwowian w Londynie.

[2] Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Wincenty Kwieciński. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-01-16].

[xxwiek-m21788-3] Odznaczenie oficerów artylerii przez Ignacego Mościckiego.

[12_listopada_1947_Proces-4] 12 listopada 1947, Proces III Komendy WiN – zeznaje pułkownik Wincenty Kwieciński. [dostęp 2010-10-30].

[UMW-5] Cmentarz Stare Powązki: WINCENTY KWIECIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-05-30] .

[6] A.K.Kunert, Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939–1944, t. 2, 1987, s. 114 .

[1944.pl-7] Wywiad ze Stanisławem Henrykiem Rymaszewskim „Maksem”. 1944.pl. [dostęp 2023-08-28].

[8] M.P. z 2009 r. nr 21, poz. 254 „w uznaniu znamienitych zasług dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej”.

[9] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Organizacje w Polsce	Armia Krajowa NIE Okręg Nowogródek Armii Krajowej Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj Narodowe Zjednoczenie Wojskowe Narodowa Organizacja Wojskowa Pogotowie Akcji Specjalnej Narodowe Siły Zbrojne Konspiracyjne Wojsko Polskie Armia Krajowa Obywatelska Ruch Oporu Armii Krajowej Polski Związek Powstańczy Obóz Federacji Bałto-Słowian Centrala konspiracyjna „Hel” Darzbór Demokratyczna Armia Krajowa Grunwald II Inspektorat Zamojski Armii Krajowej Krajowa Armia Podziemna Międzymorze Polska Podziemna Armia Niepodległościowa Wielkopolska Samodzielna Grupa Ochotnicza Warta Związek Ewolucjonistów Wolności Podziemna Organizacja Wojska Polskiego Oddział AK Indian Zielony Trójkąt
Organizacje na ziemiach wcielonych do ZSRR	Obwód nr 46/67 (Szczuczyn-Lida) Obwód nr 10 (Samoobrona Ziemi Grodzieńskiej) Samoobrona Ziemi Wołkowyskiej Związek Obrońców Wolności
Oddziały zbrojne	Brygada Świętokrzyska Samodzielny Batalion Operacyjny NSZ „Zuch” Zgrupowanie Partyzanckie „Błyskawica” Samodzielny Batalion Operacyjny NSZ „Zuch” Batalion ROAK „Znicz” 6 Wileńska Brygada (WiN) Oddział Jana Kmiołka Oddział partyzancki „Pirata”
Akcje zbrojne	Bitwa w Lesie Stockim Bitwa pod Zwoleniem Bitwa pod Kotkami Bitwa pod Kuryłówką Bitwa o Surkonty Atak na areszt PUBP w Krasnosielcu Atak na Hrubieszów Rozbicie więzienia w Kielcach Rozbicie więzienia w Zamościu Rozbicie więzienia w Krakowie Rozbicie więzienia w Miechowie Rozbicie więzienia w Radomiu Rozbicie więzienia w Pułtusku