Witold Krzymiński

Witold Aleksander Krzymiński
	podporucznik piechoty rezerwy
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1895 ; Inowrocław
Data i miejsce śmierci	między 13 a 14 kwietnia ; Katyń
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Witold Aleksander Krzymiński (ur. 24 stycznia 1895 w Inowrocławiu^[1], zm. między 13 a 14 kwietnia^[2] 1940 w Katyniu) – podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, prawnik, sędzia Sądu Najwyższego, ofiara zbrodni katyńskiej^[3].

Życiorys

Urodził się w rodzinie dr. Józefa (prezydent Inowrocławia w latach 1918 – 1928) i Anny z Kempińskich. Absolwent Królewskiego Gimnazjum w Inowrocławiu^[4].

Uczestnik powstania wielkopolskiego, akcji plebiscytowej na Śląsku i wojny 1920. Po zakończeniu działań wojennych od 1923 w rezerwie^[1].

W okresie międzywojennym ukończył prawo na Uniwersytecie Poznańskim i Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 7 (1932). W 1934 był podporucznikiem rezerwy piechoty 55 pułku piechoty ze starszeństwem z dniem 1 września 1932 i 210 lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Podlegał pod PKU Poznań Miasto^[5].

Po ukończeniu studiów był sędzią w Gnieźnie, w Poznaniu jako sędzia Sądu Apelacyjnego^[6], ostatnio orzekał jako sędzia w Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego^[7]^[1]^[3]. 20 września 1930 został przewodniczącym Okręgowej Komisji Wyborczej Okręgu nr 25^[6].

Podczas kampanii wrześniowej wyjechał z Warszawy razem z innymi najwyższymi urzędnikami państwowymi. Nie przekroczył jednak granicy. Przyłączył się do jednego oddziałów Wojska Polskiego. Ostatecznie został wzięty do niewoli radzieckiej^[8]. Według dokumentów z dnia 1 stycznia 1941 Krzymiński był w grupie jeńców którzy przybyli z obozu w Starobielsku do Kozielska. Według stanu na 20 listopada 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku^[2]. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD^[2] – lista wywózkowa 022/1 poz. 36 nr akt 2889^[9] z 9.04.1940^[2]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim^[2]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji 7.05.1943 pod numerem 1392^[2]. Przy szczątkach Witolda Krzymińskiego znaleziono książeczkę oficerską, modlitewnik, kartę pocztową, list, różaniec, cygarniczkę z napisem „Kozielsk, 20.11.1939", zaświadczenia szczepień z Kozielska^[10]^[11]. Figuruje na liście AM-204-1392 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-47-01392. Nazwisko Krzymińskiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 1392) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 115, w Nowym Kurierze Warszawskim nr 126 z 1943.

Upamiętnienie

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika^[12]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Na tablicy w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu umieszczono nazwisko Krzymińskiego wśród innych absolwentów-ofiar zbrodni katyńskiej^[4].

Na tablicy w kościele garnizonowym w Inowrocławiu^[8].

Odznaczenia

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
Medal za Długoletnią Służbę, brązowym (1938) i srebrnym (1939)^[13].
Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986^[14]

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 316 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 445.
↑ ^a ^b JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 148 .
↑ ^a ^b FI), Inowrocław. Katyńskie uroczystości w I LO im. Jana Kasprowicza (zdjęcia), „pomorska.pl” [dostęp 2018-08-14] (pol.).
↑ Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: MSWojsk., 1934, s. 90, 509 .
↑ ^a ^b „Informator Urzędowy powiatu gnieźnieńskiego” (Rok 79, Nr 74), 20 września 1930 .
↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 104.
↑ ^a ^b „Nasze Miasto Inowrocław” (Nr 4 (38)), kwiecień 2008, s. 5.
↑ JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 636 .
↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 204.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Krzymiński Witold Aleksander (1895-1940), muzeum.gostyn.pl
↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości. .

Bibliografia

Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1934.
Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz informator sądowy na 1939 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Biblioteka Prawnicza”, 1939.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.

[:02-1] Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 316 .

[:1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 445.

[:2-3] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 148 .

[:0-4] FI), Inowrocław. Katyńskie uroczystości w I LO im. Jana Kasprowicza (zdjęcia), „pomorska.pl” [dostęp 2018-08-14] (pol.).

[5] Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: MSWojsk., 1934, s. 90, 509 .

[:3-6] „Informator Urzędowy powiatu gnieźnieńskiego” (Rok 79, Nr 74), 20 września 1930 .

[CITEREFKirkiczenkoKraczkiewiczRudzisz1939104-7] Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 104.

[:4-8] „Nasze Miasto Inowrocław” (Nr 4 (38)), kwiecień 2008, s. 5.

[9] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 636 .

[10] Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).

[11] Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 204.

[12] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[13] Krzymiński Witold Aleksander (1895-1940), muzeum.gostyn.pl

[14] Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości. .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]