Wiwald z San Gimignano
tercjarz | |
Szczegóły ołtarza św. Wiwalda w kościele pod jego wezwaniem w Montaione (Raffaellino del Garbo, 1516). | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja | |
Wspomnienie |
Wiwald z San Gimignano OFS, również Ubald[1], właśc. wł. Vivaldo Stricchi (ur. 1250 w San Gimignano w Toskanii, zm. 1 lub 2 maja 1320 w pustelni k. Montaione) − włoski tercjarz franciszkański[2], eremita, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był uczniem i towarzyszem bł. Bartłomieja (Bertolda) z San Gimignano (właśc. Bartolo Buonpedoni), kapłana i duszpasterza chorych na trąd. Kiedy Bertold zachorował (1280) udał się z nim do leprozorium koło San Gimignano, gdzie pielęgnował i usługiwał mu przez 20 lat. Według XVI-wiecznego życiorysu Wiwald, po śmierci Bertolda (1300), udał się do boru Camporena (wł. Bosco di Camporena.) blisko Montaione w Toskanii, gdzie mieszkał w małej celi zrobionej w pniu kasztanowca. Cela ta była tak mała, że można było w niej tylko klęczeć. Wiwald zmarł mając 70 lat.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Jego kult zatwierdził Pius X, również tercjarz franciszkański, 13 lutego 1908 roku. Dwa lata później papież zatwierdził kult Bertolda.
Wspomnienie liturgiczne bł. Wiwalda obchodzone jest w Kościele rzymskokatolickim 1 maja za Martyrologium Rzymskim[3]. U franciszkanów dzień pamięci przypada na 2 maja.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiwald (Ubald), eremita z Toskanii na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- ↑ Lázaro Iriarte OFMCap, Józef Salezy Kafel OFMCap, Andrzej Józef Zębik OFMCap, Krystyna Kuklińska OSC: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 568. ISBN 83-910410-0-X.
- ↑ Beato Vivaldo Eremita - Enciclopedia dei Santi "Santi Beati" (autor: Antonio Borrelli ) (wł.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bł. Wiwald z San Gimignano (1250-1320). franciszkanie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-16)]. na franciszkanie.pl [opublikowano:2011-05-02]