Wojciech Bobola (zm. 1631)

Wojciech Bobola
	; Leliwa
Data śmierci	1631
Ojciec	Mikołaj Bobola

Wojciech Bobola herbu Leliwa (zm. w 1631) – podkomorzy przemyski w latach 1611–1630, pisarz przemyski w latach 1608–1611^[1], komornik królewski i dworzanin królewski w 1601 roku, starosta pilznieński w 1616 roku^[2].

Rodzina Wojciecha Boboli

Syn Mikołaja Boboli, bratanek Andrzeja (podkomorzego kor.), prawdopodobnie; brat św. Andrzeja Boboli.

Ożenił się w 1611 z Elżbietą z Ostrowskich. Według Niesieckiego, miał jednego syna, który był ojcem Lidwiny - panny, Zuzanny - żony Gabrjela Witowskiego oraz Zygmunta Boboli co pod Wiedniem życie swoje dla sławy imienia i Bogu chwały położył, wreszcie Stanisława i trzeciego syna, który zaginął w Holandii.

Kariera

Poseł województwa ruskiego na sejm zwyczajny 1613 roku^[3]. W związku z urzędem komorniczym miewał częste zatargi z sądem królewskim. 19 lutego 1613 został wybrany na członka komisji, mającej rozpatrzeć pretensje wojska, które brało udział w wojnie moskiewskiej, a nieco później działał jako komisarz do spraw granicznych od Węgier i Śląska. Administrator ceł ruskich w 1603 roku, lustrator dóbr królewskich w województwach: bełskim, ruskim i wołyńskim. Deputat do wojska i uspokojenia granicy z Węgrami w 1613 roku^[2].

Występował również na popisywaniu się szlachty sanockiej. W latach 1621—1623.

Majątek Wojciecha Boboli

Wojciech Bobola posiadał wsie: Klimkówkę, Ladzin i Wisłoczek.

W 1608 odstąpił mu stryj Andrzej Bobola Leszczynę i Królówkę, w 1609 dostał wójtostwo we wsi Rodatycze, którą w następnym roku dożywotnio nabył od Ostrowskich. W 1611 odstąpił mu Marcin Sienieński Iwonicz, a Mniszchowie odsprzedali mu wieś Rogi.

Celem wyrównania długu 20 000 zł, zaciągniętego u Andrzeja Drohojowskiego, Wojciech odstąpił mu w 1614 wsi; Iwonicz, Klimkówkę, Ładzin i Wisłoczek.

W 1616 cedował mu Andrzej Bobola - starostwo pilzneńskie i część domu w Warszawie, z której zrezygnował na rzecz króla w 1617. W tym samym roku wystąpił z bratem stryjecznym, Kasprem Bobolą - kanonikiem, w roli wykonawcy testamentu [Andrzeja Boboli, którego pamięć uczcił panegiryczną tablicą, w kościele Jezuitów w Warszawie.

Przypisuje mu się powszechnie fundację kościoła w Klimkówce (pow. Sanok).

Zmarł przed 5 kwietnia 1631. Został pochowany w kościele oo. Franciszkanów w Przemyślu.

Przypisy

↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 309.
↑ ^a ^b Kazimierz Przyboś. Reprezentacja sejmowa ziemi przemyskiej w latach 1573-1695, w: Rocznik Przemyski Tom 34 ( 1998), Nr 4, s. 22.
↑ Janusz Byliński, Dwa sejmy z roku 1613, Wrocław 1984, s. 246.

Bibliografia

Ks. Jan Poplatek; Bł. Andrzej Bobola, Kraków 1936, s.; 21, 23, 55, 282, 285, 290, 301, 302, 303
Vol. Legum, T. III, str. 82, 88;

Archeograficzeskij Sbornik, T. V,

str. 166, 167, 179; Ossolineum, Rps n. 200, k. 53—54.

AGZ, T. XX, str. 193, 201.
Metr. Kor., T. 158, k. 226.

[1] Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 309.

[autonazwa1-2] Kazimierz Przyboś. Reprezentacja sejmowa ziemi przemyskiej w latach 1573-1695, w: Rocznik Przemyski Tom 34 ( 1998), Nr 4, s. 22.

[3] Janusz Byliński, Dwa sejmy z roku 1613, Wrocław 1984, s. 246.

[1]

[2]

[3]