Przejdź do zawartości

Wojciech Tarnowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Tarnowski
Ilustracja
Wojciech Tarnowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1936
Klonowo

Data śmierci

12 lipca 2024

profesor doktor habilitowany inżynier nauk technicznych
Specjalność: matematyczne modelowanie i symulacja komputerowa procesów i systemów technicznych, automatyka przemysłowa, mechaniczne urządzenia automatyki, mechanika precyzyjna, metodologia projektowania technicznego CAD, polioptymalizacja i podstawy konstrukcji maszyn
Doktorat

1969
Politechnika Śląska

Habilitacja

1987
Politechnika Warszawska

Profesura

1990

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Złoty za Długoletnią Służbę Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wojciech Tarnowski (ur. 22 czerwca 1936 w Klonowie, zm. 12 lipca 2024[1]) – polski naukowiec, specjalista w dziedzinie automatyki oraz budowy i eksploatacji maszyn.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Politechnice Gdańskiej i Politechnice Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera. W 1969 roku obronił doktorat na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, habilitował się w roku 1987 na Politechnice Warszawskiej. W 1990 roku nadano mu tytuł profesora[2]. Pracował w Zakładach Mechaniczno-Precyzyjnych w Błoniu, w Przedsiębiorstwie Automatyki Chempomiar w Gliwicach (jako główny konstruktor), na stanowisku docenta na Wydziale Automatyki Politechniki Śląskiej, potem – już jako profesor – kolejno na Wydziale Mechanicznym Politechniki Koszalińskiej, Wydziale Mechatroniki Politechniki Gdańskiej i w Akademii Morskiej w Gdyni[2].

W latach 1973–1975 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Automatyki Politechniki Śląskiej. W latach 1968–1985 był także kierownikiem Zakładu Urządzeń Automatyki PŚl. Był założycielem i pierwszym kierownikiem Katedry Systemów Sterowania Politechniki Koszalińskiej (1989–2005) oraz kierownikiem Studiów Doktoranckich Politechniki Koszalińskiej w latach 2000–2006.

Odbył także następujące staże zagraniczne: LITMO (Leningradzki Institut Tocznoj Miechaniki) 1970; University of London w latach 1974–75; Queen Mary University of London w 1995 roku.

Od 1975 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, w latach 1978–1983 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Oddziału PTMT w Gliwicach; jest także członkiem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Od 1981 roku jest założycielem i przewodniczącym dorocznej krajowej konferencji „Polioptymalizacja i CAD”.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Tarnowski opublikował 16 książek i monografii. Do najważniejszych tytułów należą (zob. adnotacje bibliograficzne):

  • Błędy mechanicznych przyrządów pomiarowych i elementów automatyki. Politechnika Śląska Gliwice 1975 (wyd. 1), 1985 (wyd. 2, zmienione).
  • Model procesu wyboru w projektowaniu technicznym. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, seria Automatyka, zeszyt nr 72, Gliwice 1984, (wyd. 1), WSI Koszalin 1987 (wyd. 2). – praca habilitacyjna
  • Metody koncypowania. Heurystyczne metody poszukiwania rozwiązań projektowych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1986.
  • Symulacja komputerowa procesów ciągłych. Monografia Wydziału Mechanicznego WSInż., nr 56, Koszalin 1996 (wydanie zmienione).
  • Modelowanie matematyczne i symulacja komputerowa dynamicznych procesów ciągłych (Stefan Bartkiewicz, współautor). Wydawnictwo Politgechniki Koszalińskiej, Koszalin 2003, ISBN 83-87424-63-3
  • Podstawy Projektowania Technicznego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne (WNT), Warszawa 1997.
  • Projektowanie układów regulacji automatycznej ciągłych z liniowymi korektorami ze wspomaganiem za pomocą Matlab'a. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2001; 2008 (wyd. 2, poprawione), ISSN 0239-7129.
  • Modelowanie systemów. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2004.
  • Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2011, ISBN 978-83-7365-273-6.
  • Napędy w urządzeniach mechatronicznych (współautorzy: Tomasz Kiczkowiak, Włodzimierz Kęska, Zenon Ociepa). Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2015, ISBN 978-83-7365-370-2.

W jego dorobku znajduje się także ponad sto artykułów, w tym 10 napisanych we współautorstwie, oraz cztery patenty i 11 wypromowanych doktoratów.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony następującymi odznaczeniami:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł prof. dr hab . inż. Wojciech Tarnowski. tu.koszalin.pl, 2024-07-12. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-12)].
  2. a b Wojciech Tarnowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-12-02].
  3. M.P. z 2004 r. nr 1, poz. 11

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Złota Księga Nauki Polskiej 2000. Naukowcy przełomu wieków. Wydawnictwo Helion. Gliwice 2000.
  • Wielka Księga Jubileuszu 65-lecia Politechniki Śląskiej 1945–2010. Wydawnictwo Helion. Gliwice 2000.
  • Maciej Roman Bombicki: Encyklopedia Actus Purus. Kto jest kim w Polsce Nowego Millenium. Pol-Euro_Business.
  • Pełna lista publikacji W. Tarnowskiego