Wybrzeże namorzynowe
Wybrzeże namorzynowe, zwane też mangrowym – typ niskiego wybrzeża porośniętego słonolubnymi lasami namorzynowymi, o dużej amplitudzie pływów i małym falowaniu, charakterystyczny dla strefy międzyzwrotnikowej. Korzenie słonolubnych roślin tworzą plątaninę, w której gromadzą się osady – brzeg narasta. Wybrzeża tego typu występują m.in.: na Sumatrze, Nowej Gwinei, Kubie, w Kolumbii, na Morzu Południowochińskim, w Zatoce Bengalskiej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Mizerski, Jan Żukowski: Tablice geograficzne. Warszawa: Adamantan, 2008, s. 86-88. ISBN 978-83-7350-121-8.