Przejdź do zawartości

Wzgórze Gowardana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kryszna podnosi wzgórze Gowardana

Wzgórze Gowardana (sanskr.:गोवर्धन, trl. Govardhana) – święte wzgórze, znajdujące się koło miasta Wryndawan w Indiach. Jest to miejsce ważne dla wyznawców wisznuizmu a szczególnie krysznaizmu i Gaudija wisznuizmu.

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nazwa wzgórza pochodzi od słowa go= krowa lub zmysły i vardhana= zwiększać i tłumaczona jest przez wisznuitów jako: Ta, która powiększa zakres zmysłów, czyli zwiększa oddanie i miłość dla Najwyższej Osoby Boga- Kryszny – Bhagawana. Przebywanie w pobliżu góry ma przybliżać wieczną duszę (atmana) do Boga.
  • W źródłach indologicznych podaje się natomiast znaczenia: hodowca krów, wychowawca krów, opiekun krów, w oparciu o słownikowe znaczenie słowa vardhana jako rozwijanie, wzrastanie, powiększanie, pobudzanie. Uściślone znaczenie dla govardhana stąd brzmi np. gowardhana to góra powodująca wzrost krów trawą[1].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Wzgórze jest uznawane za święte, ponieważ tu i w okolicach spędzili dzieciństwo i młodość dwaj boscy bracia: Kryszna i Balarama (będący razem Najwyższą Osobą Boga) a Kryszna jako dziecko dokonał cudu, podnosząc wzgórze Gowardana na jednym palcu ręki, aby osłonić pasterzy i krowy przed deszczem.

Według Śrimadbhagawatam Indra był zazdrosny o dziecko Krysznę, któremu wszyscy oddawali cześć jako Najwyższemu Absolutowi i źródłu wszystkich żywych istot, w tym także dewów[2]. Dlatego Indra zebrał wszystkie chmury i nakazał im wylewać potoki wody na okolice Vrindavanu, gdzie z pasterzami przebywał Kryszna. Ulewa trwała nieprzerwanie przez 7 dni i nocy. Wówczas Kryszna jednym palcem podniósł wzgórze i trzymając je jak parasol, osłonił przed deszczem krowy i pasterzy. Indra musiał uznać się za pokonanego i zaczął modlić się do Kryszny, po czym odszedł do swojej niebiańskiej siedziby. Ten mit został spopularyzowany na świecie przez ruch Hare Kryszna.

Corocznie rzesze pielgrzymów podczas ceremonii parikrama okrążają Gowardanę modląc się, medytując i śpiewając pieśni religijne (bhadźan).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Góra i jaskinia górska w micie krysznaickim, 4.7 Wnioski. W: Barbara Grabowska: Kryszna. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 119. ISBN 978-83-235-0553-2.
  2. Bhag-P 1.3.28. srimadbhagavatam.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)]. Kryszna jest źródłem wszystkich inkarnacji.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]