Xosé Gambino

Xosé Gambino
Biografía
Nacemento	14 de maio de 1719 ; Pazo do Faramello, España
Morte	24 de agosto de 1775 (56 anos); Santiago de Compostela, España
Actividade
Ocupación	escultor, imaxineiro
Movemento	Rococó
Alumnos	Xosé Ferreiro
Obra
	Obras destacables (1771) Retablo maior do mosteiro de Sobrado ;
Familia
Parentes	Xosé Ferreiro, xenro

Xosé Gambino, nado no Faramello (Ribasar, Rois) o 14 de maio de 1719 e finado en Santiago de Compostela o 24 de agosto de 1775, foi o máximo expoñente da escultura rococó en Galicia.

Traxectoria

Naceu no pazo do Faramello. Colaborou con Fernando de Casas Novoa na fachada do Obradoiro. Os franciscanos encargáronlle unha figura de santo Antón para o convento de San Francisco de Herbón, onde innovou a iconografía galega co neno nun só brazo. Máis tarde, neste mesmo convento, tallou as imaxes da Virxe, san Xosé, san Francisco, san Miguel, san Rafael e Santiago Peregrino. Realizou as imaxes para o retablo da capela do pazo de Oca. En 1753 traballou no mosteiro de Oseira.

É emblemático o seu Santiago peregrino da sala capitular da basílica compostelá e as súas imaxes de Santiago Matamouros (na propia catedral e no frontón do Pazo de Raxoi). Salienta tamén un san Roque na capela compostelá do mesmo nome.

Grandes mosteiros como o de Sobrado dos Monxes^[1] e San Martiño Pinario reclamaron tamén os seus servizos. Con el formouse o grande escultor galego do período seguinte Xosé Ferreiro, xenro seu.

Notas

↑ "Donativo de dos esculturas procedentes del extinguido monasterio de Sobrado". Boletín da Real Academia Galega (141): 327–328. 1921. Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2023. Consultado o 16 de maio de 2023.

Véxase tamén

Bibliografía

Álvaro, Milagros (1997). Gambino 1719-1772. Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-8288-149-2.

[1] "Donativo de dos esculturas procedentes del extinguido monasterio de Sobrado". Boletín da Real Academia Galega (141): 327–328. 1921. Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2023. Consultado o 16 de maio de 2023.

[1]