Yobai

Yobai (jap. 夜這い, pol. dosł. Nocne pełzanie) – starożytny japoński zwyczaj praktykowany przez młode niezamężne osoby. Kiedyś był on powszechny w całej Japonii i był praktykowany w niektórych wsiach do początku okresu Meiji, a w niektórych odległych obszarach nawet do początku XX wieku^[1]^[2].

Opis

W nocy młody niezamężny mężczyzna po kryjomu wchodzi do domu z młodą niezamężną kobietą. Mężczyzna po cichu wślizgiwał się do pokoju kobiety i wyjawiał swoje zamiary. Jeśli kobieta się zgodziła, spali razem, a rano mężczyzna wychodził^[1]^[2]. Rodzina dziewczyny mogła o tym wiedzieć, ale przymknęła na to oko. Młodzi ludzie często znajdowali swoich małżonków w ten sposób^[1]^[2]^[3].

Badania folklorystyczne

Według etnologa Keisuke Akamatsu zwyczaj ten różnił się w zależności od regionu. Na niektórych obszarach każda kobieta po okresie dojrzewania, zamężna lub niezamężna, mogła być odwiedzana przez każdego mężczyznę po okresie dojrzewania, żonatego lub niezamężnego, z wioski, a nawet przez mężczyzn z innych wiosek i podróżników. W innych miejscach można było odwiedzać tylko zamężne kobiety i wdowy, podczas gdy samotne dziewczęta już nie. Istniały też różnice, takie jak „zamknięty” yobai, w którym tylko mężczyźni z tej samej wioski mieli prawo do odwiedzin^[4].

Jednak dla innego etnologa, Kunio Yanagidy, było to coś, co nazwał „złym nawykiem”^[5]. Z drugiej strony krytyk Atsushi Koyano krytykuje gloryfikację nocnej kultury, argumentując, że nie jest to czysty, ale wymuszony akt gwałtu lub pół gwałtu, a nie „wolny stosunek seksualny między mężczyzną i kobietą”^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Josie Dew: A Ride In The Neon Sun: A Gaijin in Japan. Hachette UK, 2012-08-02, s. 380. ISBN 978-1-4055-1969-4. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Liza Dalby: East Wind Melts the Ice: A Memoir Through the Seasons. University of California Press. University of California Press, 2009-02-01, s. 252. ISBN 978-0-520-25991-1. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).
↑ Boyé Lafayette De Mente: Japan's Cultural Code Words: Key Terms That Explain the Attitudes and Behavior of the Japanese. Tuttle Publishing, 2011-07-12, s. 296. ISBN 978-1-4629-0062-6. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).
↑ Sonia Ryang: Love in Modern Japan: Its Estrangement from Self, Sex and Society. Routledge, 2006-10-19, s. 33. ISBN 978-1-135-98863-0. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).
↑ [http://salitote.jp/kireikitanai/20150105-2.html ふたつの入口、ひとつの出口 —読書伴奏文]. salitote.jp. [dostęp 2015-01-05].
↑ Atsushi Koyano: 江戸幻想批判: 「江戸の性愛」礼讃論を撃つ. Shin-yo-sha, 2008-12, s. 78-79. ISBN 978-4-7885-1130-9. [dostęp 2024-09-19]. (jap.).

[#1-1] Josie Dew: A Ride In The Neon Sun: A Gaijin in Japan. Hachette UK, 2012-08-02, s. 380. ISBN 978-1-4055-1969-4. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).

[#2-2] Liza Dalby: East Wind Melts the Ice: A Memoir Through the Seasons. University of California Press. University of California Press, 2009-02-01, s. 252. ISBN 978-0-520-25991-1. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).

[3] Boyé Lafayette De Mente: Japan's Cultural Code Words: Key Terms That Explain the Attitudes and Behavior of the Japanese. Tuttle Publishing, 2011-07-12, s. 296. ISBN 978-1-4629-0062-6. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).

[4] Sonia Ryang: Love in Modern Japan: Its Estrangement from Self, Sex and Society. Routledge, 2006-10-19, s. 33. ISBN 978-1-135-98863-0. [dostęp 2024-09-19]. (ang.).

[5] [http://salitote.jp/kireikitanai/20150105-2.html ふたつの入口、ひとつの出口 —読書伴奏文]. salitote.jp. [dostęp 2015-01-05].

[6] Atsushi Koyano: 江戸幻想批判: 「江戸の性愛」礼讃論を撃つ. Shin-yo-sha, 2008-12, s. 78-79. ISBN 978-4-7885-1130-9. [dostęp 2024-09-19]. (jap.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]