Złote żniwa
Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady Żydów – książka Jana Tomasza Grossa wydana w 2011 roku na temat wojennych i powojennych losów mienia pożydowskiego w Polsce.
Gross pomysł na książkę zaczerpnął z reportażu opublikowanego w roku 2008 pt. Gorączka złota w Treblince autorstwa Marcina Kowalskiego i Piotra Głuchowskiego, reporterów „Dużego Formatu” „Gazety Wyborczej”[1]. Reportaż ilustrowała fotografia, którą autorzy otrzymali od Tadeusza Kiryluka, byłego kierownika Muzeum Walki i Męczeństwa w Treblince. Jego zdaniem zdjęcie ma przedstawiać złapanych na gorącym uczynku przez milicjantów „kopaczy”: okoliczną ludność, która szukała złota na terenie byłego niemieckiego obozu zagłady w Treblince[2]. Przedmiotem polemiki jest, czy rzeczywiście przedstawia ona rabusiów grobów[3].
Książka jeszcze przed ukazaniem się wzbudziła kontrowersje[4][5].
Wydania
[edytuj | edytuj kod]- 2011: polskie, jako „Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady Żydów”, Znak, Kraków, ISBN 978-83-240-1522-1
- 2012: amerykańskie, Golden Harvest. — New York: Oxford University Press, 2012. - 160 p. ISBN 978-0-19-973167-1.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „Złote żniwa”, czyli co Polacy robili z majątkiem Żydów. [w:] wprost24 [on-line]. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost, 2011-01-02. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski: Gorączka złota w Treblince. Gazeta Wyborcza, 2008-01-08. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Kolejne wątpliwości co do rzetelności Grossa. Czy z ludzi porządkujących groby ofiar zrobił haniebnych „kopaczy”?. wPolityce.pl, 2011-01-22. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Wiesław Władyka: Złote żniwa - ile faktów, ile interpretacji To jest polska luka. Polityka.pl, 2011-01-29. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ AGKO: „Złote żniwa” Grossa. Przeorany patriotyzm czy manipulacja?. Gazeta Wyborcza, 2011-01-04. [dostęp 2011-10-15].