Zamek w Pokrzywnie
nr rej. A/579 z 18.10.1934[1] | |
Brama zamku wysokiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy |
2 poł. XIII w. |
Pierwszy właściciel | |
Plan budynku | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu grudziądzkiego | |
Położenie na mapie gminy Gruta | |
53°26′09″N 18°51′02″E/53,435833 18,850556 | |
Strona internetowa |
Zamek w Pokrzywnie (niem. Engelsburg) – krzyżacki zamek komturski w Pokrzywnie, siedziba komturów pokrzywieńskich. Obecnie w stanie ruiny. Należał w 1664 roku do starostwa pokrzywnickiego[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstał na miejscu słowiańskiego grodu Copriven. Zniszczony gród został nadany biskupowi Chrystianowi w 1222 roku, a po klęsce biskupiej misji nawracania Prus gród przejęli Krzyżacy około 1230 roku.
Pierwszy zamek powstał w XIII wieku. Początkowo była to prymitywna drewniano-ziemna fortalicja, nazywana Engelsberg – Mons Angelorum (Górą Aniołów). Według kroniki Piotra z Duisburga, w roku 1239 zamieszkiwali tam już rycerze zakonu krzyżackiego. Pierwszym komturem pokrzywieńskim był Henryk Brabantczyk i przypuszczalnie wtedy właśnie rozpoczęto budowę murowanego założenia. Na początku ze względu na bezpieczeństwo zaczęto od budowy murów obronnych, a w trakcie realizacji prac do kolejnych fragmentów muru dostawiano wewnętrzną zabudowę. Jednym z komturów Pokrzywna był Gunter von Schwarzburg Młodszy, którego stryjami byli ważni dostojnicy zakonni, bracia Gunter i Zyghard von Schwarzburg.
Pokrzywno pełniło funkcję siedziby komturstwa, z krótką przerwą, aż do śmierci ostatniego komtura Fryderyka von Zollern. Podczas bitwy pod Grunwaldem (1410 r.) zginął komtur Pokrzywna Burchard von Wobecke, a wojska polskie opanowały warownię, jednak nie na długo. Rok po tym wydarzeniu (1411 r.) zamek ponownie znalazł się we władaniu Krzyżaków.
W roku 1411 z inicjatywy wielkiego mistrza Henryk von Plauen Krzyżacy rozpoczęli modernizację systemu obronnego. Został wyremontowany, a mury podwyższono i zaopatrzono w nowocześniejsze strzelnice, a sam Henryk von Plauen po zamachu stanu został zdegradowany i przeniesiony do komturii w Pokrzywnie. Własnością zakonu zamek pozostawał do wybuchu wojny trzynastoletniej w 1454 roku, kiedy został zajęły przez zbuntowane oddziały Związku Pruskiego. Na mocy porozumień drugiego pokoju toruńskiego, w roku 1466, Pokrzywno wraz z całą ziemią chełmińską zostało przyłączone do Polski i aż do pierwszego rozbioru w 1772 roku było siedzibą polskich starostów. Zamek spłonął w 1611 r.
W latach 1626–1630 na terenie warowni[3] mieszkały siostry norbertanki z Żukowa. Podczas potopu Szwedzi zdobyli i spalili zamek, a kaplicę sprofanowali. Za rządów Prusaków (w 1784 r.) całość sprzedano osobie prywatnej, która rozpoczęła jego demontaż z przeznaczeniem na budowę drogi. Rozbiórka została wstrzymana po szybkiej interwencji biskupa chełmińskiego Baiera, jednak osłabione sklepienie kaplicy runęło w roku 1789 i spowodowało dalsze działania likwidacyjne.
W roku 1934 polskie władze konserwatorskie uznały ruiny za zabytek, mimo to w 1965 roku przebudowa drogi doprowadziła do wyburzenia zabudowań przylegających do południowej partii murów. Pierwsze prace zabezpieczające podjęto w roku 1967.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Gotycki zamek na nieregularnym rzucie składał się z zamku wysokiego i dwóch przedzamczy. Stosunkowo najlepiej zachowała się brama zamku wysokiego, przebudowany spichrz i brama na przedzamczu, ponadto fragmenty ścian budynku głównego i murów obronnych. Dziś ruiny znajdują się w rękach prywatnych, jego nowy właściciel planuje odbudowę zamku.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Brama przedzamcza
-
Ruiny budynku głównego
-
Brama zamku wysokiego
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Chrzanowski (red.), Marian Kornecki (red.): Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. 11: Województwo bydgoskie. Cz. 7: Powiat grudziądzki. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 1974.
- Ryszard Boguwolski. Pokrzywno Zamek, pow. Grudziądz, Stanowisko 1. „Informator Archeologiczny”. Badania rok 1974, s. 191–192, 1975. [dostęp 2020-08-09].
- Andrzej Pabian, Waldemar Rozynkowski: Zamki krzyżackie na ziemi chełmińskiej. Toruń: Wydaw. Naukowe Scriptor, 1997. ISBN 83-905595-3-6.
- Ryszard Boguwolski, Lothar Hyss: Zamki krzyżackie powiatu grudziądzkiego = Burgen des Deutschen Ordens im Kreis Graudenz. Muzeum w Grudziądzu, 2004. ISBN 83-88076-13-2.
- Maciej Dorna, Bracia zakonu krzyżackiego w Prusach w latach 1228–1309, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2004, str. 170-171.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zamek w Pokrzywnie w serwisie zamkipolskie.com
- Zamek w Pokrzywnie w serwisie zamki.pl. pokrzywno.zamki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-01)].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2020-08-09] .
- ↑ Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim i malborskim w roku 1664, wydał Józef Paczkowski, Toruń 1938, s. 22.
- ↑ Okroy Franciszek Ksawery , Dzieje klasztorów norbertańskich w Żukowie, Żukowo 2010 .