Zasadowy azotan bizmutu(III)
Wygląd
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Bi5O(OH)9(NO3)4 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
1461,99 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
biały lub prawie biały proszek[2] | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
| |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||
|
Zasadowy azotan bizmutawy (łac. Bismuthi subnitras ponderosum) – związek bizmutu trójwartościowego. Znalazł zastosowanie w lecznictwie. Stosowany wewnętrznie oraz miejscowo (stężenia 5 – 30%) w postaci maści, past, zasypek oraz zawiesin o działaniu głównie ściągającym, słabo przeciwzapalnym, wysuszającym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leksykon Leków – Kornel Gibiński, Tadeusz Lesław Chruściel / PZWL 1991 r.