Przejdź do zawartości

Zbigniew Ringer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Ringer
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1928
Kołaczyce

Data śmierci

17 listopada 2020

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Zbigniew Ringer (ur. 30 lipca 1928 w Kołaczycach[1][2], zm. 17 listopada 2020) – polski dziennikarz i publicysta sportowy[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1952 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytecie Jagiellońskim[1][2].

W latach 1951–1952 pracował w „Echu Krakowa”, od 1952 do 13 grudnia 1981 w „Dzienniku Polskim”, gdzie m.in. kierował działem sportowym[2], publikował stały felieton Tydzień w sporcie, w 1971 przemianowany na Bez dogrywki[3]. Zajmował się ochroną środowiska, tematyką górską i sportem masowym[1][2]. Jako sprawozdawca sportowy relacjonował między innymi igrzyska olimpijskie i mistrzostwa świata. W 1976 był redaktorem albumu Cracovii i Wisły, wydanego z okazji jubileuszu 70-lecia obu klubów[3].

Po ogłoszeniu stanu wojennego nie poddał się weryfikacji i przeszedł na rentę, pracował na pół etatu jako rzecznik prasowy w Polskim Biurze Podróży Orbis[4], współpracował z prasą II obiegu[2] i Wydawnictwem Myśli Nieinternowanej[5]. Był członkiem redakcji wydawanego od marca 1990 do listopada tegoż roku dziennika Depesza[6], następnie pracował w „Tygodniku Polonia”, jako sekretarz redakcji pisma „Małopolski Nowy Świat”, od 1992 był korespondentem „Nowego Dziennika[1].

Od 1952 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, był prezesem Krakowskiego Oddziału SDP oraz prezesem Klubu Dziennikarzy Sportowych SDP w Krakowie[1]. Należał do współtwórców Polskiego Stowarzyszenia Prasy Lokalnej[3].

W 1972 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 1979 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Jego córka Elżbieta Ringer była sekretarzem redakcji nowojorskiego „Nowego Dziennika”[1].

Wybrana bibliografia autorska

[edytuj | edytuj kod]
  • Pół wieku KS Korona (Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1970; wspólnie z Kazimierzem Puszkarzewiczem)
  • 50 lat Klubu Sportowego Pieniny, Szczawnica: 1930–1980 (Szczawnica-Krościenko: nakł. KS Pieniny, 1980; wspólnie z Ryszardem Kołtunem i Janem Otałęgą)
  • 70 lat KS „Korona”, Kraków 1919–1989 (Komitet Obchodów Jubileuszu 70-lecia KS „Korona”, Kraków, 1989; wspólnie z Piotrem Płatkiem)
  • 70 lat w służbie chorym: 1917–1987, Szpital im. Józefa Babińskiego w Krakowie – Kobierzynie (Komitet Jubileuszowy obchodów 70-lecia Specjalistycznego Psychiatrycznego ZOZ w Krakowie – Kobierzynie, Kraków, 1987)
  • XXXII lata polskiej motoryzacji: X-lecie PP „Polmozbyt” (Przedsiębiorstwo Państwowe „Polmozbyt”, Kraków, 1984; wspólnie ze Zdzisławem Sroką)
  • Ignacy Łukasiewicz twórcą polskiego przemysłu naftowego (Komitet Organizacyjny Obchodów Roku Jubileuszowego Ignacego Łukasiewicza przy Stowarzyszeniu Przyjaciół Ziemi Krośnieńskiej, 1973; opracowanie i redakcja wspólnie ze Zdzisławem Sroką)
  • Sześćdziesiąt lat AZS (Kraków, 1969; wspólnie z Kazimierzem Puszkarzewiczem)
  • Ziemia Sądecka zaprasza (Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej: nakł. Przedsiębiorstwa Turystycznego „Poprad” w Nowym Sączu, Kraków, 1986)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Elżbieta Ciborska Leksykon polskiego dziennikarstwa, wyd. Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2000, s. 465
  2. a b c d e Bogdan Tuszyński Bardowie sportu, wyd. Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2009, s. 255
  3. a b c d Zmarł Zbigniew Ringer. sportowetempo.pl. [dostęp 2020-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-23)]. (pol.).
  4. Cecylia Kuta Niecenzurowane. Z dziejów drugiego obiegu wydawniczego w Krakowie w latach 1976-1990, wyd. IPN, Kraków 2019, s. 358
  5. Cecylia Kuta Niecenzurowane. Z dziejów drugiego obiegu wydawniczego w Krakowie w latach 1976-1990, wyd. IPN, Kraków 2019, s. 338
  6. Cecylia Kuta Niecenzurowane. Z dziejów drugiego obiegu wydawniczego w Krakowie w latach 1976-1990, wyd. IPN, Kraków 2019, s. 299