Zdzisław Hejduk
Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1941 r. |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 listopada 2020 r. |
Zawód, zajęcie |
reżyser teatralny, dramatopisarz, twórca teatrów i festiwali teatralnych |
Zdzisław Hejduk (ur. 16 grudnia 1941 r. w Gajkowicach, zm. 4 listopada 2020 r. w Łodzi) – polski reżyser teatralny, dramatopisarz, współtwórca Teatru 77, animator i organizator życia kulturalnego, uczestnik oraz współtwórca wielu festiwali teatralnych w Polsce i za granicą[1][2].
Biografia
[edytuj | edytuj kod]Zdzisław Hejduk ukończył kierunek pedagogiczno-kulturalny na Uniwersytecie Łódzkim. Działalność teatralną rozpoczął w roku 1964, zakładając studencki teatr Retorta. Później był współtwórcą (wraz z Ryszardem Bigosińskim) studenckiego Teatru 77 (1969), który stał się jednym z najważniejszych teatrów alternatywnych w Polsce i poza granicami kraju[1]. Przez szereg lat kierował najważniejszym przeglądem polskich teatrów studenckich – Łódzkimi Spotkaniami Teatralnymi[2].
Zdzisław Hejduk deklarował, że teatr traktuje jako formę zachowań obywatelskich – jego hasło „w stronę nie teatru” stanowiło wyróżnik działań grupy, powodowało, że poszczególne premiery nie były nazywane spektaklami, a wypowiedziami teatralnymi czy np. wernisażem teatralnym[3].
Wyrazem uznania dla dokonań kierowanego przez Hejduka teatru, były występy na terenie całej Polski, udział w wielu krajowych festiwalach i przeglądach (m.in. Łódzkich Spotkaniach Teatralnych, Festiwalu Małych Form w Szczecinie, Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu) oraz kilkadziesiąt tournée zagranicznych. Teatr 77 był zapraszany na najważniejsze ówcześnie europejskie festiwale teatralne (m.in. Nancy 1975, La Biennale di Venezia 1975, Międzynarodowy Festiwal Teatru Otwartego Wrocław 1973, 1978)[4]. Wejście działań Zdzisława Hejduka do obiegu sztuki europejskiej, w połączeniu z założeniem bycia aktywnym społecznie, doprowadziły (niedługo po realizacji polsko-szwedzkiego widowiska pt. Skrzyżowanie (1977)) do powołania w Mediolanie w 1977 roku IFIT (pol. Międzynarodowej Federacji Teatrów Niezależnych)[5].
Rok 1979 to także współorganizowanie przez Hejduka pierwszego festiwalu IFIT w Sztokholmie i zmiana statusu zespołu Teatru 77 na w pełni profesjonalny[3][6].
Od roku 1979 rozwijały się międzynarodowe autorskie projekty inspirowane przez Zdzisława Hejduka („Together – Labirynt świata i raj serca” (1983 Kopenhaga), „Droga do Delf” (1984–1996), „Chochoły” (1992 Edynburg, 1996 Weimar, 1997 Łódź), „Wypędzenie Szczurów z miasta” (Łódź, Praga 1991), „Don Kichot – wyprawa” (1999 w Gyulai)[6]; spektakl „Obsługiwałem angielskiego króla” Teatr 77 z 1992 r. (główna nagroda Festiwalu w Edynburgu, Fringe First's)[3].
Spektakle Hejduka z lat 80. i 90. XX wieku to m.in.: „Tren weselny” 1982, „Coraz trudniej kochać” 1986, „Ja Feuerbach” 1991 (grany w różnych międzynarodowych obsadach)[5].
W 1983 roku za realizację (wraz z czeskim teatrem „Divadlo na provázku” – obecnie Divadlo Husa na provázku) spektaklu „Labirynt świata i raj serca”, będący odniesieniem do konferencji jałtańskiej, Hejdukowi odebrano paszport. Funkcjonariusze PRL nachodzili go w pracy, usiłowano także kilka razy zamknąć cały teatr, a jego twórcę wielokrotnie przesłuchiwała Służba Bezpieczeństwa[2].
Aktywność Hejduka i społeczności artystów, która go otaczała poza granicami kraju, stały się przyczyną przekształcenia Teatru 77 w 1991 roku w polskie centrum The European Movement, organizacji działającej na rzecz zbliżenia europejskiego. Od tej pory teatr Hejduka funkcjonował pod nazwą Ośrodek Ruchu Europejskiego Teatr 77[1].
Zdzisław Hejduk był także inicjatorem czterech edycji festiwali Podróż po Łódzkiej Ziemi obiecanej (od 1998 r.) z udziałem wielu grup polskich i zagranicznych, a także z prezentacją autorskich spektakli Hejduka[7]. Realizował się również jako autor scenariuszy teatralnych i tłumacz; wydał Głosy z szuflady (2014) i tom wspomnień Moja podróż z Teatrem 77 (2007)[2].
W roku 2004 ciężka choroba wyłączyła Zdzisława Hejduka z działalności artystycznej.
W 2012 roku Teatr Logos wystawił sztukę Zdzisława Hejduka „Sen Fortynbrasa” według wiersza Zbigniewa Herberta[2].
W 2017 roku podczas inauguracji sezonu artystycznego 2017/2018 w Łodzi, Zdzisław Hejduk otrzymał nagrodę dla jednego z najbardziej zasłużonych dla kultury, wręczaną w Centrum Dialogu im. Marka Edelmana[8].
Zmarł w wieku 79 lat.
Został pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Doły w Łodzi[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ośrodek Inicjatyw Artystycznych - Teatr 77 | Miejsce [online], Culture.pl [dostęp 2021-05-29] (pol.).
- ↑ a b c d e Dariusz Pawłowski , Nie żyje Zdzisław Hejduk, współtwórca łódzkiego Teatru 77 [online], Dziennik Łódzki, 4 listopada 2020 [dostęp 2021-05-29] (pol.).
- ↑ a b c Zdzisław Hejduk , Moja podróż z Teatrem 77, Łódź: Fundacja Anima, 2007, ISBN 978-83-88552-55-7 .
- ↑ Aldona Jawłowska , Więcej niż teatr, wyd. 1, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, ISBN 83-06-01592-4, OCLC 25455527 [dostęp 2021-05-29] .
- ↑ a b Andrzej Podgórski, Jerzy Katarasiński [online], studylibpl.com [dostęp 2021-05-29] (ang.).
- ↑ a b Krzysztof Sielicki, Droga przez Europę, „Tygodnik Spotkania” (28), 1991, ISSN 0867-3404 .
- ↑ Leszek Karczewski , Podróż do przeszłości [online], lodz.wyborcza.pl, 8 października 2002 [dostęp 2021-05-29] .
- ↑ Karolina Stefańska , Inauguracja sezonu artystycznego w Łodzi. Przyznano nagrody dla ludzi kultury [online], lodz.wyborcza.pl, 28 września 2017 [dostęp 2021-05-29] .
- ↑ Aleja Zasłużonych na Cmentarzu Doły. Tu pochowano najsłynniejszych łodzian! [MAPA] [online], lodz.pl [dostęp 2023-09-21] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Konstanty Puzyna: Burzliwa pogoda, PIW 1971
- Tadeusz Nyczek: Pełnym głosem, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980
- Aldona Jawłowska: Więcej niż teatr, Warszawa PIW 1988, ISBN 83-06-01592-4
- Krzysztof Sielicki: Droga przez Europę, „Tygodnik Spotkania”, nr 28/1991, ISSN 0867-3404
- Katarzyna Spolińska: Zamykanie teatru otwartego, Łódź, Poleski Ośrodek Sztuki, 1994, bez ISBN
- Zdzisław Hejduk: Głosy z szuflady, Kraków 2014, ISBN 978-83-7638-651-5
- Zdzisław Hejduk: Moja podróż z Teatrem 77, Łódź 2007, ISBN 978-83-88552-55-7
- Zdzisław Hejduk: Teatr nie dla teatru, „Dialog”, 1974, nr 9