Przejdź do zawartości

Zdzisław Ruziewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Ruziewicz
Data urodzenia

13 czerwca 1925

Data śmierci

22 grudnia 1997

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia fizyczna
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Praca zawodowa
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej

Zdzisław Ruziewicz (ur. 13 czerwca 1925 we Lwowie; zm. 22 grudnia 1997) – polski fizykochemik, profesor Politechniki Wrocławskiej.

Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Uczył się w VIII Państwowym Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie (w czasie okupacji sowieckiej zamienionym na Średnią Szkołę Nr 14), gdzie jego nauczycielem był m.in. germanista Jan Zakrzewski, a kolegą szkolnym Zbigniew Herbert[1]. Na Uniwersytecie Lwowskim rozpoczął studia chemiczne, które ukończył po wojnie we Wrocławiu. Pracę doktorską obronił w 1960 roku. Po uzyskaniu tytułu doktora, zainteresował się spektroskopią związków organicznych. W 1967 uzyskał habilitację za pracę o quasiliniowych widmach luminescencji. Tytuł profesora nauk chemicznych uzyskał w roku 1982. Wraz z Krzysztofem Pigoniem jest autorem podręcznika „Chemia fizyczna”.

W 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]