Zelot

E Standbild vom Simon Zelotes, äim vo de Jünger vom Jesus. Dä het vor sinere Bekeerig zu de jüdische Zelote in dr römische Browinz Judäa ghöört, wo d Römer mit Gwalt häi welle verdriibe.

Dr Begriff Zelot (vo griech. ζηλωτής zelotes, ‚Iiferer‘; hebr. קנאי kanai) chunnt vom Pinchas ben Eleasar us dr Biible. Dä isch en Änkel vom Aaron gsi und e religiöse Fanatiker, wo mit em Speer in dr Hand „für si Gott giiferet het“. Eso het er en andere Israelit, wo sich mit ere „fremde“ Frau iigloo het, zämme mit dr Frau ermordet (4. Buech Mose 25–26). Vo denn aa het mä gwüssi religiösi jüdischi Fanatiker joorhundertilang as „Zelote“ bezäichnet.

In dr dütsche Bildigssprooch wird d Bezäichnig „Zelot“ hüte mänggisch au allgemäin für Fanatiker verwändet, mäistens aber immer no für religiösi.

Im Protestantismus

Im Zämmehang mit em sogenannte Synkretistische Strit wärde die orthodoxe Lutheraner, wo äini vo de bäide Bardeie gsi si, as „Zelote“ bezäichnet.

Im Byzantinische Riich

Z Byzanz si im 8. und 9. Joorhundert d Zelote dr radikal Flügel vo de Bildervereerer gsi.

Im 14. Joorhundert het sich e Grubbe vo radikale Politiker, wo z Thessaloniki 1342–49/50 e Stadtrepublik gründet häi, eso bezäichnet.

Litratuur

• Martin Hengel: Die Zeloten. Untersuchungen zur jüdischen Freiheitsbewegung in der Zeit von Herodes I. bis 70 n. Chr. AGJU 1. Brill, Leiden u. a. 1961, 2. Uflaag 1976, ISBN 90-04-04327-6.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Zelot“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.