Zendmast Bezuidenhout
Zendmast Bezuidenhout | ||||
---|---|---|---|---|
Zicht vanaf de J.P. Coenstraat (2020)
| ||||
Algemene gegevens | ||||
Architect(en) | Rijksgebouwendienst | |||
Bouwstijl | Modernisme | |||
Constructie | 1965 | |||
Opening | 1966 | |||
Locatie | Beatrixkwartier, Den Haag | |||
Coördinaten | 52° 5′ NB, 4° 20′ OL | |||
Eigenaar | Cellnex Telecom | |||
Exploitant | Cellnex Telecom, Koninklijke KPN | |||
Technische gegevens | ||||
Hoogte | 133 meter 100 meter exclusief antenne | |||
Gewicht | 6 ton | |||
Materiaal | Beton, Metaal | |||
Etages | 37 | |||
Vloeroppervlak | 380 m² | |||
Officiële website | ||||
|
Zendmast Bezuidenhout werd in 1965 gebouwd in Den Haag als straalverbindingstoren voor het telefoonnetwerk van PTT. Het betonnen bouwwerk had aanvankelijk een hoogte van 100 meter en is later verhoogd tot 133 meter. De zendmast was gedurende 33 jaar het hoogste bouwwerk in Den Haag, totdat in 1998 kantoortoren Castalia werd opgeleverd.
Bouw
[bewerken | brontekst bewerken]De toren, die oorspronkelijk deel uitmaakte van een netwerk voor straalverbindingen voor het telefoonnetwerk tussen de grote steden in de Randstad,[1] staat aan de Louise Henriëttestraat in het Beatrixkwartier in Den Haag. De zendmast verrees in korte tijd: Op 19 augustus 1965 werd het beton voor de funderingsplaat gestort en op 12 oktober dat jaar werd het hoogste punt bereikt. Er werd gebruik gemaakt van glijbeton waardoor de toren met een snelheid van 20 tot 25 centimeter per uur kon groeien. De toren staat met een afwijking van 4 centimeter niet loodrecht, wat ten tijde van de bouw binnen acceptabele marges was.[2][3] Een jaar later kon de toren in gebruik worden genomen.[4] De zendmast heeft een diameter van 10 meter en een wanddikte van circa 35 centimeter. Het ontwerp was gemaakt door de Rijksgebouwendienst.[5]
Gebruik
[bewerken | brontekst bewerken]Oorspronkelijk was de toren alleen bestemd voor telecommunicatie van telefonie. Later begon de toren ook dienst te doen voor uitzendingen van radio en vanaf 2004 ook digitale televisie. De 37 verdiepingen van de tot 133 meter verhoogde toren zijn in de 21e eeuw als datacenter in gebruik genomen door Cellnex Telecom.[6]
Districtscentrale
[bewerken | brontekst bewerken]In 1969 werd er naast de toren een telefoon-districtscentrale gebouwd. Deze werd door drie luchtbruggen met de toren verbonden. Tijdens de bouw vond bijna een tragedie plaats, toen een bouwsteiger van 40 meter hoogte en 50 meter lengte langs de voor- en zijgevel grotendeels instortte. De aanwezige bouwvakkers konden zichzelf in veiligheid brengen door via een raamopening het gebouw binnen te klimmen, terwijl enkelen een sprong van ongeveer tien meter naar beneden waagden. Meer dan lichte verwondingen liepen ze niet op.[7][8]
Verwijzingen
- ↑ De Telegraaf: Telefoon gaat van hoge torens blazen, 20-08-1965, pagina 5, Eigen uitgave, Amsterdam 1965
- ↑ Algemeen Handelsblad: Den Haag: telefoontoren, 20-08-1965, pagina 4, Uitgeverij P. den Hengst en Zoon, Amsterdam 1965
- ↑ Trouw: Straaltelefonietoren in Den Haag bereikt hoogste punt, 12-10-1965, pagina 2, Uitgeverij Organisatie Trouw, Meppel 1965
- ↑ Het Parool: Haagse telefoontoren in najaar '66 gereed, 20-08-1965, pagina 11, Eigen uitgave, Amsterdam 1965
- ↑ Algemeen Dagblad: Den Haag krijgt hoge straalverbindingstoren, 21-08-1965, pagina 23, Uitgeverij P. den Hengst en Zoon, Amsterdam 1965
- ↑ Cellnex Telecom: Datacenter Den Haag, webpagina bezocht 14-06-2020
- ↑ Trouw: Personeel ziet kans van instortende steiger af te komen, 16-09-1969, pagina 1, Uitgeverij Organisatie Trouw, Meppel 1969
- ↑ Het Vrije Volk: Donderend geraas in Haagse binnenstad; Reusachtige bouwsteiger stort ineen, 16-09-1969, pagina 11, Uitgeverij De Arbeiderspers, Rotterdam 1969